Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Błażej Śliwiński
Źródło: http://1.static.s-trojmiasto.pl/zdj/c/9/127/250x0/1276280-Blazej-Sliwinski__c_47_3_504_488.jpg
21
7,0/10
W 1977 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim i podjął pracę w Instytucie Historii UG. Pracę doktorską obronił w 1982, habilitował się w 1988, tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1994, tytuł profesora zwyczajnego w 1998. Specjalizuje się w historii średniowiecznej i naukach pomocniczych historii Polski. Był członkiem Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk. Pełni funkcję kierownika Zakładu Historii Średniowiecza Polski i Nauk Pomocniczych Historii Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego.
7,0/10średnia ocena książek autora
131 przeczytało książki autora
263 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ziemomysł Inowrocławski książę kujawski. Brat Leszka Czarnego i króla Władysława Łokietka (ok. 1247 - początek października/25 grudnia 1287)
Błażej Śliwiński
7,2 z 5 ocen
19 czytelników 0 opinii
2017
Mściwoj II (1224–1294) książę wschodniopomorski (gdański)
Błażej Śliwiński
7,0 z 1 ocen
13 czytelników 0 opinii
2016
Bezprym. Pierworodny syn pierwszego króla Polski. 986 – zima/wiosna 1032
Błażej Śliwiński
7,3 z 45 ocen
130 czytelników 15 opinii
2014
Historia Rumi od pradziejów do 1945 roku
Błażej Śliwiński, Edmund Kizik
5,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
2012
Leszek, książę inowrocławski (1274/1275 - po 27 kwietnia 1339)
Błażej Śliwiński
6,2 z 6 ocen
18 czytelników 1 opinia
2010
Początki Gdańska: dzieje ziem nad zachodnim brzegiem Zatoki Gdańskiej w I połowie X w.
Błażej Śliwiński
9,0 z 1 ocen
8 czytelników 0 opinii
2009
Rzeź i zniszczenie Gdańska przez Krzyżaków w 1308 roku: przyczyny, przebieg i skutki
Błażej Śliwiński
8,2 z 9 ocen
33 czytelników 1 opinia
2006
Kronikarskie niedyskrecje czyli życie prywatne Piastów
Błażej Śliwiński
6,8 z 26 ocen
97 czytelników 4 opinie
2004
Pomorze Wschodnie w okresie rządów księcia polskiego Władysława Łokietka w latach 1306-1309
Błażej Śliwiński
9,0 z 3 ocen
12 czytelników 0 opinii
2003
Zawisza Czarny z Garbowa herbu Sulima
Błażej Śliwiński, Sobiesław Szybkowski
7,0 z 1 ocen
10 czytelników 1 opinia
2003
Poczet książąt gdańskich: dynastia Sobiesławiców XII-XIII w.
Błażej Śliwiński
6,5 z 12 ocen
28 czytelników 1 opinia
1997
Lisowie Krzelowscy w XIV-XV w. i ich antenaci
Błażej Śliwiński
9,0 z 5 ocen
12 czytelników 0 opinii
1993
Pogranicze kujawsko-pomorskie w XII-XIII w.: z dziejów bydgoskiego i wyszogrodzkiego w latach 1113-1296
Błażej Śliwiński
7,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
1989
Rola polityczna możnowładztwa na Pomorzu Gdańskim w czasach Mściwoja II
Błażej Śliwiński
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1987
Genealogia. Studia nad wspólnotami krewniaczymi i terytorialnymi w Polsce średniowiecznej na tle porównawczym
4,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
1987
Najnowsze opinie o książkach autora
Bezprym. Pierworodny syn pierwszego króla Polski. 986 – zima/wiosna 1032 Błażej Śliwiński
7,3
Niezwykle wartościowa pozycja wydana nakładem wydawnictwa Avalon. Cenię sobie serię poświęconą polskim władcom (choć nie tylko),w której uwagę poświęca się również książętom dzielnicowym – także tym mniej znanym. O Bezprymie wiemy tak niewiele, ot ledwie kilka wzmianek u Galla Anonima. A jednak autorowi udało się na bazie tak skąpych danych i okruchów historycznych odtworzyć bardzo interesującą wizję wydarzeń. To także bardzo ciekawa opowieść o czasach ekspansji i załamania potęgi pierwszych Piastów. Dla mediewisty prowadzenie badań naukowych dotyczących tamtej epoki to właściwie błądzenie w pomrokach niewiedzy, snucie przypuszczeń, to wręcz detektywistyczna robota. Tymczasem praca profesora Śliwińskiego, choć zawiera typowe oprzyrządowanie dla pracy historycznej, to jednocześnie nie wpływa to negatywnie na lekturę. Przeciwnie, można zatem pisać zrozumiałym językiem omawiając rzeczy skomplikowane. Co równie istotne, przedstawiona wersja życia Bezpryma i jego wpływu na losy kraju wydaje się bardzo wyważona i prawdopodobna, polemizując z utartymi poglądami na temat tej postaci. Nie chcę zdradzać konkluzji pracy oraz jej kluczowych tez, bo tym samym zabiorę wszelką przyjemność z jej czytania. Powiem jedynie: czytajmy uważnie źródła. Zdecydowanie polecam!
Bezprym. Pierworodny syn pierwszego króla Polski. 986 – zima/wiosna 1032 Błażej Śliwiński
7,3
To nie jest książka, jakich wiele. To nie opowieść o zapomnianym (choć nie przez historyków) księciu piastowskim. To solidne opracowanie naukowe, z ogromnym zasobem przypisów, bogatą bibliografią i niebywałą erudycją autora. Praca ma charakter wyraźnie naukowy, nawet nie popularny, stanowi znakomitą monografię, poświęconą losom syna Bolesława Chrobrego.
Nie potrafię ocenić wartości merytorycznej tej rozprawy. Posiadam zbyt małą wiedzę w zakresie omawianych kwestii, by wypowiadać się o stronie faktograficznej i analitycznej pracy. Jednakże mogę ocenić pracę autora i jej efekty. Przede wszystkim jest tu widoczny ogromny wysiłek skierowany na poznanie i wykorzystanie jak największej liczby źródeł. Śliwiński dociera do często pozornie nie związanych z tematem dokumentów lub kronik, by z nich wyłuskać potrzebne mu informacje. I to niewątpliwa zaleta książki. Inna, to zrekonstruowanie życia i działalności Bezpryma na podstawie niezmiernie wątłych informacji źródłowych. Przyznam, że tok myślenia autora podobał mi się, choć kilkakrotnie jego spostrzeżenia, a przede wszystkim hipotezy badawcze, wydały mi się zbyt daleko idące. Ale tu powinni się wypowiedzieć raczej specjaliści od początków państwa polskiego. Następna zaleta, to przejrzystość obrazu. Śliwiński konsekwentnie stosował jednolity model przedstawiania poszczególnych etapów życia i działalności Bezpryma, zaczynając od źródeł, odwołując się do prac innych autorów (krytycznie) i wreszcie przedstawiając i uzasadniając swoją wersję wydarzeń. W rezultacie powstało coś więcej, niż tylko biografia Bezpryma.
Dla mnie czytanie pracy Błażeja Śliwińskiego było niezwykłą przygodą intelektualną. Mogłem prześledzić kolejne etapy pracy badawczej i tok myślenia autora. Po przeczytaniu wielu prac popularnych biografia Bezpryma sprawiła mi niebywałą przyjemność, bo stanowi przykład znakomitej pracy, ale i wspaniałego warsztatu historyka.
A piszę to jako w pewnym stopniu zawodowiec, bo choć na co dzień zajmuję się historią, to nie ma to wiele wspólnego z pracą naukową i potrzeba mi było takiej odskoczni od pospolitych (nawet często świetnych) książek historycznych w kierunku pracy naukowej.
Nawet nie próbowałem znaleźć błędów, braków czy niedoróbek autora - niech to zrobią fachowcy. Ponieważ jednak oceniam książkę jako całość - muszę na koniec dodać trochę dziegciu do tej beczki miodu - redakcyjnie książka ma sporo braków. To zarzut nie do autora, ale jednak i na jego konto te uwagi się wpisuje. Miałem wrażenie, że pracę wydano pospiesznie, że za mało czasu poświęcono redakcji tomu, a korekta została zrobiona byle jak - bo pomyłek językowych było zbyt wiele. Trudno. Obniża to nieco walory książki Śliwińskiego, ale całość warta przeczytania. I to nie tylko przez specjalistów, ale także miłośników historii. Polecam!