Opinie użytkownika
Stare, nadal jare. W międzyczasie kilka razy przeredagowywano klasyfikację zaburzeń osobowości, bazowe zjawisko pozostaje i nadal fascynuje.
Pokaż mimo toKsiążka stylistycznie rozpada się na dwa wątki, życie artysty-komika oraz życie artysty oskarżonego o molestowanie (pierwsza część zabawna, druga trąca nerw). Ponieważ lubię twórczość Allena, jest to dla mnie kopalnia wiedzy o filmach i stanie umysłu twórcy; z pewnością będę do niej wracała.
Pokaż mimo toSzymiczkowa nadal trzyma poziom, a dodatek pocałunkowy (choć było oczywiste, jak to się skończy) ładnie podkręcił charakterystykę postaci. Czytając w recenzyjach, że coś jakby wątek antypatriotyczny oraz bardzo nieładnie, że obywatele tacy bierni, pochichrałam się z satysfakcją nad głupotą ludzką (wiem, że to brzydko z mojej strony, ale prawdę postanowiłam napisać...
więcej Pokaż mimo toŚwiadectwo czasów. Warto do niego wracać, dla przyjemności, albo gdy zastanawiamy się "skąd się wzięły te zajoby".
Pokaż mimo toWciągając opowieść z pogranicza mrocznego snu i przaśnej jawy. Z jednej strony mamy baśniowy motyw walki dobra ze złem, z drugiej autorka czerpie inspirację chociażby z chlupotu for internetowych. Kociary to może nie ekipa Wolanda, ale ich istnienie należy uznać za godne i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne :)
Pokaż mimo toSkrócona recenzja tej książki mieści się w zdaniu: mogłaby być lepsza. Z uwagi na talent pisarski autorki oraz nawiązanie do znanych mi postaci, miałam zapewne zawyżone oczekiwania. Historia nie jest natarczywie uwspółcześniona, a postacie z literackiej klasyki nie stały się karykaturami przyciętymi na wzór typowy dla cieniutkich stylistycznie, jednosezonowych powieści z...
więcej Pokaż mimo toŚwietne tłumaczenie bardzo dobrej książki. Z przyjemnością przeczytałam ją po raz drugi, żeby przypomnieć sobie różnice pomiędzy pierwotną fabułą a scenariuszem "Pokotu".
Pokaż mimo toAutorzy porządkują fakty znane chociażby z reportaży braci Sekielskich w rozdziałach zainspirowanych siedmioma grzechami głównymi, jednocześnie dodają pozytywny przekaz związany z działalnością Bergoglio. Z perspektywy czasu zauważam, że należałoby Nowaka czytać chronologicznie, czyli w tym przypadku "Gomory" nie powinnam poprzedzać "Chrześcijaństwem". Too late...
więcej Pokaż mimo toMłoda Polska, moda na spirytyzm, a profesorowa Szczupaczyńska nadal rządzi. Choć historia kryminalna wydała się mi mniej interesująca w porównaniu z poprzednim tomem, a przez tekst przegalopowałam jakoś zadziwiająco szybko, cały czas plusy przeważają nad minusami ;D
Pokaż mimo toCzytadło retro wysokiej klasy w którym jest wszystko to, co lubię: całkiem sprawna intryga przeplatająca zmyślenia z autentycznymi krajobrazami i historycznymi postaciami, dowcip, lekka ręka do opisów okoliczności przyrody i rozwój postaci.
Pokaż mimo toŁadny język, a przede wszystkim przyjemna konwencja łącząca wątek kryminalny z miejscami i wydarzeniami z epoki oraz nazwami zapomnianych wihajstrów.
Pokaż mimo toKsiążka nie szokuje (co obiecywały niektóre recenzje), powiedziałabym nawet, że początkowe rozważania są spójne z podstawowymi wątpliwościami intelektualisty w tematach religijnych (może w Polsce jest po prostu niewielu intelektualistów?). Zawiera sporo interesujących spostrzeżeń i interpretacji fragmentów Biblii innych od powszechnie proponowanych (szkoła, programy tv,...
więcej Pokaż mimo to
Choć w wielu recenzjach zasugerowanych okładką ("dowcipny obraz świata młodej mężatki") pojawia się wątek satyry, z dzisiejszej perspektywy w tekście nie ma niczego satyrycznego.
Początkowo tekst przypomina blogowe wpisy współczesnych nastolatek - naiwnych, nie nauczonych niczego praktycznego, nie mających pojęcia o tym, jak funkcjonuje świat i jak wyglądają relacje...
Próba przedstawienia dość trudnej wiedzy w prosty sposób. W wersji ebookowej brakowało mi dolnych przypisów odsyłających do konkretnych źródeł (niby załatwia to bibliografia, ale to nie do końca to samo). W części motywacyjnej zauważałam powtórzenia.
Pokaż mimo toŻeby książkę w pełni docenić trzeba się trochę interesować historią psychologii, trochę topografią Breslau z przyległościami. Spełniam obydwa warunki, więc jestem usatysfakcjonowana.
Pokaż mimo toNotatki, sentencje, przemyślenia w duchu stoicyzmu rzymskiego, które spokojnie można wykorzystać w psychoterapii. Tekst "Rozmyślań" nie jest dziełem spójnym, przypomina raczej zapiski na marginesie czynione dla samego siebie, a nie skończoną formę przeznaczoną do publikacji. Powtórzenia mogą oczywiście męczyć. Tekst ilustruje natomiast, że rozterki egzystencjalne towarzyszą...
więcej Pokaż mimo toMoje pierwsze spotkanie z tekstem Christie, w sytuacji, gdy znam większość intryg dzięki serialowi z Suchetem. Not too shabby.
Pokaż mimo toPo raz kolejny wrażenie, że Christie jest mistrzynią intrygi, ale nie jej barwnego opisu.
Pokaż mimo to