Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Farba" to kontynuacja "Inwazji" i jako to doskonale się broni. W mojej ocenie jest nawet ciut lepsza od poprzedniczki. Miłoszewski w ciekawy sposób rozwija wątki postaci znanych przez czytelnika z części pierwszej.

Zmieniają się realia, wojna się skończyła, Polska stała się ponownie częścią Imperium Rosyjskiego, zmieniając swą nazwę na jakże znajomo brzmiącą - Polska Republika Ludowa. Zostajemy przeprowadzeni przez czas transformacji kraju, budowę ośrodków dla uchodźców, szarą, smutna, zgruzowaną rzeczywistość. Poznajemy powstawanie ruchu niepodległościowego FARBA, w którego działania zaangażowany jest Roman Gurski i jego drużyna znani z "Inwazji". Czytamy o Michale Barańskim i losach jego rozdzielonej rodziny.

Książka zakończona jest w taki sposób, że należy przeczytać ostatnią część by poukładać sobie wszystkie wątki. Co dalej z szeregowym Gurskim, czy Michał wraz z synem przeżyją bombardowanie i będzie im dane zobaczyć jeszcze Basie i Natalię, co z Danutą Wojnarowicz i jej przyrodnim bratem Zenonem, który tak bardzo chce się na niej zemścić?

"Farba" to kontynuacja "Inwazji" i jako to doskonale się broni. W mojej ocenie jest nawet ciut lepsza od poprzedniczki. Miłoszewski w ciekawy sposób rozwija wątki postaci znanych przez czytelnika z części pierwszej.

Zmieniają się realia, wojna się skończyła, Polska stała się ponownie częścią Imperium Rosyjskiego, zmieniając swą nazwę na jakże znajomo brzmiącą - Polska...

Pierwsza część książki zupełnie nie wciągająca, dłużąca się, zbyt rozwleczona. Monolog wewnętrzny bohatera nużący, jego rozterki wewnętrzne i postępowanie pozbawione sensu.
Druga część nieco tylko lepsza, chociaż bohater (Toby) zupełnie nie zyskuje sympatii czytelnika. Odkrywanie tajemnicy okoliczności śmierci trupa znalezionego w drzewie, zupełnie nie wywołujące emocji.

Ogólnie przeczytane, odłożone na półkę i tyle.

Pierwsza część książki zupełnie nie wciągająca, dłużąca się, zbyt rozwleczona. Monolog wewnętrzny bohatera nużący, jego rozterki wewnętrzne i postępowanie pozbawione sensu.
Druga część nieco tylko lepsza, chociaż bohater (Toby) zupełnie nie zyskuje sympatii czytelnika. Odkrywanie tajemnicy okoliczności śmierci trupa znalezionego w drzewie, zupełnie nie wywołujące emocji....