Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo czekałam na te książkę Zandera. Jego piewsze powieści podobały mi się.

Aktualna powieść jest inna - skoncentrowana na młodym człowieku, jego dorastaniu, błądzeniu, uleganiu wpływom na skutek fascynacji kobietą, poszukiwaniu swojej drogi.
Młody chłopak mieszka na prowincji, ale nie akceptuje swojego życia, swojego otoczenia, rodziny.. Marzy o czymś lepszym dla siebie, ale nia ma pomusłu jak do tego dojść. Wydaje mu się, że wyjazd na studia prawnicze do miasta rozwiąże ten problem. Zaciekawiony manifestacją nazistowską postawia się jej przyjrzeć z bliska. Wydaje mu się to tak fascynujące, inne od tego co zna, że chce każdym nerwem swego ciała to poczuć, być w centrum tego wydarzenia. Jednak sytuacja wymyka się spod kontroli i przypadkowa dziewczyna pomaga mu uniknąć kłopotów.
Spotyka ją ponownie później. Max mu imponuje . Jest szalona, bezkomromisowa, odważna Jest nią zafascynowany i z czasem zakochany. Staje się jej uległy.
Wraz z nią przynależy do pewnej grupy, która skutecznie miesza mu w głowie. Czuje się coraz bardziej niepewny i zagubiony. Tkwi w tym jednak, nie potrafi stanowczo się od nich uwolnić, choć coraz bardziej zdaje sobie sprawę z tego, że są niebezpiecznymi bandytami i będą z nimi dąży do swojej zagłady.
Czy będzie potrafił się sprzedciwić ? A nawet bardziej - uwolnić od nich. Co z Max? Czy teraz to on ją uratuje? Co z jego marzeniami? Czy przegrał swoje życie czy jest jeszcze dla niego nadzieja?
Dużo pytań i dużo wątpliwości.

Temat ciekawy, ale sam spso narracji niezbyt mnie zachwycił.

Bardzo czekałam na te książkę Zandera. Jego piewsze powieści podobały mi się.

Aktualna powieść jest inna - skoncentrowana na młodym człowieku, jego dorastaniu, błądzeniu, uleganiu wpływom na skutek fascynacji kobietą, poszukiwaniu swojej drogi.
Młody chłopak mieszka na prowincji, ale ni...

Rozwiń Zwiń

Dawno nie czytałąm nic z tego kręgu kulturowego. Trochę już dosyć miałam takich trudnych histroii o cięzkim, dramatycznym losie kobiet Wschodu.
Skusiłam się na tę niewielką powieść bo jest na wskroś wsppółczena.
I... jest piękna, choć też mówi o trudnych sprawach. To rzecz o starości, samotności, odchodzeniu, ale głownie o samotności wśród ludzi. O jakimś godzeniu się i niegodzeniu z nieuchronnym. I nadziei. Że córka zrozumie, że wnuczka odwiedzi, że mążw zaświatach czeka.
To historia drogi każdego człowieka. Przemyślenia kobiey, która dając innym wszystko co miała, co potrafiła, całą siebie - swoje uczynki i myśli - zapomniała o sobie.
Dużo tekstu, tego osobistego napisana jest jakby gwarą, takim wiejskim językiem, co jak dla mnie potęguje wyrazistość sytuacji tej starszej kobiety. Ten język, którym mówi i mysli to taki powrót do korzeni, do dzieciństwa, to oswajanie rzeczywistości, przepędzanie strachu.
Warto

Dawno nie czytałąm nic z tego kręgu kulturowego. Trochę już dosyć miałam takich trudnych histroii o cięzkim, dramatycznym losie kobiet Wschodu.
Skusiłam się na tę niewielką powieść bo jest na wskroś wsppółczena.
I... jest piękna, choć też mówi o trudnych sprawach. To rzecz o starości, samo...

Rozwiń Zwiń