Całe szczęście w trzeciej części trylogii wątki romantyczne odgrywają mniej istotną rolę. Co więcej, możemy poznać inne, niekiedy mniej sympatyczne oblicza niektórych postaci. Szczególnie dużą zmianę dostrzegamy w zachowaniu Hester, niepotrafiącej poradzić sobie z wychowaniem dorastającej córki. Oszpeconą, osieroconą w dzieciństwie bohaterkę ścigają duchy przeszłości, zaś jej postępowanie prawdopodobnie wyda się niektórym czytelnikom nielogiczne. Zadowoli natomiast tych odbiorców, którzy nie dowierzają szczęśliwym zakończeniom historii, gdzie piękna niewiasta i przystojny mąż pokonują wszelkie napotkane przeszkody, a później żyją długo i szczęśliwie.

Jeśli sięgniemy po „Cynową księgę”, otrzymamy bardzo dobrą rozrywkę dla młodego czytelnika, pełną niespodziewanych zwrotów akcji. Nie udało się oczywiście uniknąć pewnych uproszczeń, typowych dla literatury młodzieżowej, jednak trzecia część okazuje się o wiele bardziej dynamiczna niż „Złoto drapieżcy”. Warto zauważyć również, że posiada pewien walor edukacyjny, gdyż w mało nachalny i moralizatorski sposób udowadnia, że trawa wcale nie musi być bardziej zielona po drugiej stronie płotu (w tym przypadku oceanu), zaś największą wartość ma dla człowieka rodzina.

Jedynym elementem budzącym niedosyt może być otwarte zakończenie oraz kilka wątków, które aż proszą się o kontynuację. Czy dowiemy się, jaką rolę odegra tajemnicza Cynowa Księga? Jakie będą dalsze losy Toma, Hester i Wren? Czytelnicy, którzy polubili bohaterów cyklu „Żywe maszyny”, całe szczęście nie będą musieli długo czekać, gdyż pod koniec listopada na rynku ukaże się ostatnia część serii – „Zielona burza”. Trzeba liczyć więc na mocny finał opowieści!

Ewa Szymczak