Przyznam szczerze, że byłem naprawdę ciekawy książki pod tytułem „Przeciwko bratu”. Złożyło się na to kilka powodów. Po pierwsze, jest to powieściowy debiut Marcina Dudzińskiego, pochodzącego z Częstochowy prawnika. Zawsze z wielkim zainteresowaniem czytam debiuty polskich autorów. Poza tym jeszcze przed lekturą trafiałem na dużo pozytywnych komentarzy i opinii dotyczących tej pozycji.

O czym jest więc „Przeciwko bratu”, pierwszy tom trylogii „Profanum”? Akcja powieści dzieje się w Częstochowie. Jednak Częstochowa Marcina Dudzińskiego nie jest świętym miastem, pełnym pielgrzymów zdążających na Jasną Górę. Autor stworzył mroczną, niepokojącą scenerię do opisywanych wydarzeń. Od dłuższego czasu miasto dosłownie tonie w strugach deszczu. Codzienne ulewy sprawiają, że częstochowskie ulice są puste, niemal wymarłe. Chciałoby się rzec, że ludzie nie chcą w taką pogodę wychodzić z domu.

Jednak czwórka głównych bohaterów powieści, nie zważając na deszcz, musi załatwić różne swoje sprawy. Albo raczej ciemne sprawki, powiedzielibyśmy. Kim są tytułowi bracia? Jeden z nich to Stanisław, częstochowski biskup pomocniczy. Drugi – Jerzy, jest komendantem miejskim policji. W Częstochowie nic nie dzieje się bez ich wiedzy. Gdyby działali razem, prawdopodobnie stworzyliby duet nie do zatrzymania.

Tak się jednak nie dzieje. Pewne fakty sprawiają, że brat musi wystąpić przeciwko bratu. Czyim zwycięstwem zakończy się to starcie? Kto okaże się silniejszy? Jakie tajemnice i mroczne sekrety skrywają obaj bracia?

Książka została wydana przez wydawnictwo Czarna Owca. Możemy się więc domyślać jej antykościelnego charakteru i tak jest w istocie. Biskup Stanisław to człowiek bezwzględny, zły i zakłamany do szpiku kości. Uwielbia rozkoszować się władzą i strachem, jaki wzbudza u innych. Aby osiągnąć cel, nie cofa się przed niczym. Jest prawdziwym potworem w ludzkiej skórze.

Jerzy wydaje się innym człowiekiem, lepszym od Stanisława. On jednak również ma swoją własną przeszłość. Czy znajdzie w sobie dość siły, aby podjąć walkę z własnym bratem? Czy zdoła obronić przed nim Alicję, córkę kobiety, którą kiedyś kochał?

Wreszcie pytanie najważniejsze: czy w Częstochowie w końcu przestanie padać i wyjdzie słońce?

Marcin Dudziński napisał całkiem zgrabną powieść. Wciągająca fabuła, ciągłe budowanie napięcia, niezły język i styl sprawiają, że książkę czyta się szybko i z zainteresowaniem. Chętnie poznam dalsze losy braci.

Wojciech Sobański