"Polski street art" to świetna lektura na wakacje! Człowiek włóczy się po ulicach, czasu ma sporo, lekko rozleniwiony może zajrzeć tam, gdzie normalnie, między pracą, przedszkolem, a spożywczym nigdy by nie zajrzał. Jest czas, by przestrzeń, w której się przebywa na co dzień, ujrzeć na nowo. A w tym szansa, że zobaczy się coś ciekawego. Bo może działał w niej jakiś streetarter? Może to, co dotąd uważaliśmy za zwykłe bohomazy, przy uważniejszej obserwacji zyska?

Album "Polski street art" na pewno podpowie, jak i gdzie patrzeć. Elżbieta Dymna i Marcin Rutkiewicz zrobili dokumentację ogromnej liczby działań artystycznych różnego rodzaju: vlepek, tagów, murali, graffiti, instalacji… Pełno ich na murach, ścianach opuszczonych budynków, w parkach, na wiatach przystanków autobusowych, na koszach, lampach ulicznych, słupach, na bilboardach, nawet w galeriach – słowem, gdzie się da! Niektóre widoczne, inne ukryte, jedne wyraźnie "obce" przestrzeni, drugie wtopione w nią czy ją adaptujące. Zachwycają i denerwują, bawią i drażnią, o czymś mówią i służą samym sobie. Na prawie 400 stronach albumu ogromna liczba zdjęć prezentujących to ciągle dyskusyjne zjawisko w polskiej sztuce.

Fotografie pokazują, że ingerencja artystów w publiczną przestrzeń bywa zaskakująca. Kto by pomyślał, że drzwiczki skrzynki elektrycznej czy fragment skrzynki pocztowej to projekt artystyczny?

Album gromadzi działania wielu artystów, bardziej lub mniej znanych. Pojawiają się oni w porządku alfabetycznym, ukrywając się pod pseudonimami, czasem ujawniając nazwisko. Każdemu towarzyszy krótki tekst, co ciekawe, często napisany przez samego artystę oraz adres jego strony internetowej. Można szukać dzięki temu dalej.

A materiału mnóstwo – słynny Banksy niech się schowa, Polacy również potrafią być niezwykle kreatywni.
Dla tych, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś o historii polskiego street artu - krótkie eseje Izabeli Paluch, Igora Dzierzanowskiego i Aleksandra Hudzika na temat historii i technik sztuki ulicznej.

A jeśli komuś mało – warto sięgnąć do albumu „Graffiti w Polsce 1940-2010” Tomasza Sikorskiego i Marcina Rutkiewicza.
A potem już tylko – uważnie buszować w przestrzeni wokół, szukając w niej sztuki.

Justyna Radomińska