Po „Zaułku Zła” nie spodziewałam się wiele. Wiedziałam, że to będzie raczej papierowy odpowiednik horroru klasy B, niezbyt wymagający i krótki. Ale miałam jakąś tam nadzieję, że może się nie tyle przestraszę, ile… nie wiem, może przynajmniej zaniepokoję?

Już na dzień dobry dowiadujemy się, że bohater często myśli nie mózgiem, a tym, co ma między nogami, chociaż nie jest nie wiadomo jak młody. I chociaż nie mam nic przeciwko elementom erotyki w tekście, szczególnie wplecionym subtelnie, tutaj było to suche i opisane odstręczająco, choć autor nie wdawał się w szczegóły.

Jedyne, co mogę pochwalić w Garym, to to że przynajmniej ma jakiś głębszy charakter. Reszta osób to jednowymiarowe postacie, które mają za zadanie robić za tło i nieco napędzać akcję.

Autor próbuje utworzyć tu horror psychologiczny, pokazujący, jak trauma z dzieciństwa może wpłynąć na dorosłe życie. Czy w historii to czuć? Niezbyt. Tak naprawdę o młodości bohatera nie wiadomo niemal nic, poza strzępami informacji. Te z kolei ukazują dzieciństwo w biednej, patologicznej dzielnicy, ale bez wielkich tragedii. Jedynie moment, gdy bohater słyszy głosy, daje muśnięcie tego, że rzeczywiście jego życie mogło być złe. Poza tym jednak nie widzę tu tego, co podobno chciano w książce ukazać. Podobno autor używa tu metafory, ale jeśli tak, to jest ona na tyle nieoczywista i skomplikowana, że zupełnie jej nie wyłapałam. Raczej nie o to chodziło.

W tekście sporo miejsca poświęca się pracy w redakcji gazety, a początek tak naprawdę przypomina obyczajówkę połączoną z romansem, do której powoli wkradają się elementy horroru.

Nawet jeśli wydarzenia w horrorze mogłyby przyprawić o dreszcze, to zupełnie tak się nie dzieje. Brakuje klimatu grozy albo przynajmniej mocnego niepokoju, który mógłby zadziałać w chwili, gdy reszta zawodzi. Nawet opisy kolejnych zbrodni niby są dość dosadne, ale jednak jakieś suche, niewywołujące większych uczuć. Tak naprawdę książkę przeczytałam w godzinkę i cóż mogę powiedzieć – jest ona lekkim czytadłem dla zbicia czasu.

Pełna recenzja: https://iurecenzje.blogspot.com/2022/06/recenzja-ksiazki-zauek-za.html

Po „Zaułku Zła” nie spodziewałam się wiele. Wiedziałam, że to będzie raczej papierowy odpowiednik horroru klasy B, niezbyt wymagający i krótki. Ale miałam jakąś tam nadzieję, że może się nie tyle przestraszę, ile… nie wiem, może przynajmniej zaniepokoję?

Już na dzień dobry dowiadujemy się, że bohater często myśli nie mózgiem, a tym, co ma między nogami, chociaż nie jest...