Przyznam że odwykłam już od czytania starszych mang, a tym bardziej starszych niż cokolwiek mangowego co kiedykolwiek czytałam. Dlatego też "Kindaichi" był miłą niespodzianką graficzną i fabularną. O ile w nowoczesnych mangach (a nawet w NGE!) kształ twarzy prawie wszystkich bohaterów jest taki sam, o tyle tutaj jest naprawdę dużo realizmu. Dla nieprzyzwyczajonego czytelnika momentami (a szczególnie na początku lektury) postacie wydają się nawet grube - widać już zapomnieliśmy, jak nierealistyczny jest współczesny design... Do tego tła - dużo, dużo dopracowanych teł. W porównaniu z takim "Kokoro Connect" ta druga pozycja ma żałośnie puste kadry.
Jeśli chodzi o fabułę, to mamy tu dwie historie. Pierwsza opowiada o morderstwach licealistów przygotowujących się do wystawienia "Upiora w operze" i moim skromnym zdaniem jest bardzo podobna do "I nie było już nikogo" Agaty Christie. Druga historia opowiada o morderstwach w wiejskich posiadłościach i tutaj z kolei przypomina "The Tokyo Zodiac Murders" (przez co domyśliłam się zakończenia wcześniej niż młody detektyw, hehe :P).
Całość jest jednak, mimo tych powtórzeń, bardzo ciekawa i na pewno warta przeczytania, gdyż mimo podobieństw historie i tak mają własne, inne detale oraz sporo wątków urywanych notorycznie we właściwych momentach. Wisienką na torcie są dwa bardzo charakterystyczne i naturalne dla japońskiej kultury humorystyczne momenty :)
Aha, jeszcze jedna uwaga co do fabuły - jest tutaj sporo dialogów, dlatego całość czyta się dość powoli w porównaniu do innych pozycji. Dzięki temu można wręcz delektować się każdym zwrotem wydarzeń.
Jeśli chodzi o sposób wydania to mamy tu klasyczny, mały tomik mangi, w który zapakowana jest bogata treść i piękna grafika. Jedyne, do czego mogę się przyczepić to błąd w druku w pliku kilku z ostatnich kilkunastu stron. Nie wiem czy to tylko moje szczęście czy wydawca dał mocną plamę, w każdym razie w moim egzemplarzu dwa razy powtarza się cały mały fragment ostatniej historii, podczas gdy jestem prawie pewna że zamiast niego powinien być tam zamieszczony inny, brakujący. Szkoda, wielka szkoda.
Podsumowując, całość jest pięknym przykładem inteligentnie poprowadzonej opowieści i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po następny tomik :)

Przyznam że odwykłam już od czytania starszych mang, a tym bardziej starszych niż cokolwiek mangowego co kiedykolwiek czytałam. Dlatego też "Kindaichi" był miłą niespodzianką graficzną i fabularną. O ile w nowoczesnych mangach (a nawet w NGE!) kształ twarzy prawie wszystkich bohaterów jest taki sam, o tyle tutaj jest naprawdę dużo realizmu. Dla nieprzyzwyczajonego...