Zakopane to miejsce charakterystyczne na mapie Polski. Dla jednych przereklamowane turystyczne miasto, dla drugich piękna baza wypadowa na Polskie Tatry. Tak czy inaczej, nie da się przejść obojętnie koło tego miejsca. Można pisać przewodniki po Zakopanem, można oglądać piękne albumy. Można też napisać zbiór felietonów aby oddać ducha (nie tylko), zimowej stolicy Polski. Tak jest właśnie z książką Wojciecha Mroza „Zakopane. Miasto cudów”, które przedstawia Czytelnikowi dwa oblicza miejscowości – przeszłe i teraźniejsze.

Teksty Wojciecha Mroza to niezwykle celne, czasem prześmiewcze, czasem ironiczne, ale także refleksyjne opowiadania na temat Zakopanego i nierozerwalnie z nim związanych okolic. Ukazuje zarówno życie codzienne (mentalność górali) jak i wielkie wydarzenia (Mistrzostwa Pucharu Świata w skokach narciarskich). Felietony, chociaż mają bardzo zróżnicowaną tematykę, to można zauważyć, że autor koncentruje się na kilku wspólnych sprawach. Czytelnik zauważy powracający motyw nieudolnej zwykle administracji, nieprzemyślanej polityki lub spłycania przez turystów uroków Zakopanego. W tekstach wyczytamy nie tylko o bujnym życiu górali, brawurowych (żeby nie powiedzieć głupich), akcjach przybyszów czy o atrakcjach turystycznych takich Krupówki czy Morskie Oko. Poznamy więcej miejscowych zwyczajów, postaramy się zrozumieć czasem pokrętną (dla obcych) logikę górali. Dowiemy się także dużo z historii, zwłaszcza o miejscach które funkcjonują do dzisiaj lub obok których możemy przejść, nie zdając sobie sprawy, co jeszcze paręnaście lat temu tam się wydarzyło

Pełna recenzja książki:
http://moznaprzeczytac.pl/zakopane-miasto-cudow-wojciech-mroz/

Zakopane to miejsce charakterystyczne na mapie Polski. Dla jednych przereklamowane turystyczne miasto, dla drugich piękna baza wypadowa na Polskie Tatry. Tak czy inaczej, nie da się przejść obojętnie koło tego miejsca. Można pisać przewodniki po Zakopanem, można oglądać piękne albumy. Można też napisać zbiór felietonów aby oddać ducha (nie tylko), zimowej stolicy Polski....