Dwa opowiadania Dostojewskiego zawarte w tym tomie to prawdziwe arcydzieła. W "Białych nocach" występuje charakterystyczna dla wczesnej twórczości pisarza postać naiwnego marzyciela pogrążonego w wydumanym przezeń świecie, którego iluzoryczność zostaje w końcu brutalnie obnażona. "Łagodna" to studium psychologiczne mężczyzny, którego żona popełniła samobójstwo. Wzburzony - usiłuje uporządkować myśli i dociec, dlaczego tak się stało.