Nick Carter wraz ze swoimi pomocnikami bawił chwilowo w Chicago.
Ubiegłej nocy udało mu się szczęśliwie oswobodzić pewnego uprowadzonego i więzionego milionera i właśnie zajęty był uregulowaniem rachunku hotelowego aby niezwłocznie udać się w drogę powrotną do Nowego Jorku.
W tem, do stołu przy którym Nick Carter kończył właśnie śniadanie, przystąpił chłopiec hotelowy i podał mu bilet wizytowy, nadmieniając, że pewien pan chce z nim pomówić w nader ważnej i pilnej sprawie.
Detektyw rzucił okiem na kartę, na której widniało nazwisko „Kenneth Glenn“ poczem polecił chłopcu zaprowadzić gościa do jednego z hotelowych pokoi przyjęć, dokąd sam zamierzał się udać.
Chłopiec powrócił do westibulu, w którym nieznajomy oczekiwał odpowiedzi, rozmawiając z nieco starszym od siebie towarzyszem.
— Proszę, zechce się pan udać za mną — rzekł chłopiec — Mr. Carter oczekuje pana.
Kenneth Glenn, ów młodzieniec, który detektywowi posłał swój bilet wizytowy, szepnął teraz coś swemu towarzyszowi, przyciszonym głosem:
— All right — odparł tenże cicho. — Oczekiwać będę twego powrotu u ciebie.
Z temi słowy oddalił się, podczas gdy Kenneth Glenn udał się za chłopcem do jednego z niższych pokojów przyjęć olbrzymiego hotelu. - (fragment książki)