Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam sentyment do ramotek, chętnie po nie sięgam i znajduję swoistą przyjemność w lekturze, ale wszystko ma swoje granice. „Napad” to nie ramotka, to wykopalisko, które – przypuszczam - już w czasach, gdy je tworzono, wionęło odorem pretensjonalnego dziwaczenia. I tyle, bo szkoda słów, wystarczy przeczytać fragment przytaczany w opisie pozycji przez Serwis LC. Zrazu może wydawać się, że ten kuriozalny styl ma swój swoisty urok, ale po kilku stronach wszelka wyrozumiałość bezpowrotnie mija. Jack Cort? Zastanawiam się, że to nie jest żart, czy ktoś współcześnie nie pisze karykatur prześmiewczo udających przedwojenną literaturę.