Bardzo dobrze napisana książka. Autor bardzo dokładnie opisuje jaką metodologią się będzie posługiwał i bardzo dokładnie to uzasadnia. Wszystko co pisze jest bardzo ścisłe. Każde pojęcie stara się dokładnie zdefiniować i gdy cytuje kogoś stara się dokładnie zrozumieć co i z jakiego powodu ta osoba napisała. Poważnie zastanawia się nad etymologicznym rozumieniem demokracji i uznaje wartość takiego jej rozumienia dla ideały demokracji, który ma zwracać uwagę na praktykę rządów. Oddzielanie ideałów od praktyki, porównywanie ideałów do ideałów i praktyki do praktyki jest kolejnym powodem, dla którego jest to bardzo rzeczowa praca. Co dość niespotykane autor dość mocno krytykuje znaną formułę Lincolna. Ważną rolę w książce pełnią elitaryści i realiści polityczni (Croce, Mosca, Pareto i Michels) i to nie tylko na ich wpływ na Schumpetera i Dahla. W poszukiwaniach takich systemów, których nie można nazwać demokracjami autor opisuje totalitaryzm i w znacznie mniejszym stopniu autorytaryzm. Dalsza część książki jest dość polemiczna. Autor poszukuje innej formuły demokracji od demokracji liberalnej ostro polemizując z takimi możliwościami. Od zdjęcia różowych okularów z patrzenia na demokrację ateńską, po obronę rządów prawa służących obronie wolności, do omówienia kwestii równości i związku pomiędzy demokratycznym systemem politycznym, a kapitalistycznym systemem gospodarczym, by na końcu odczarować "demokrację" Lenina i "demokracje ludowe". Polemiczność publikacji na pewno pomaga się wciągnąć w lekturę, a dokładność rozumowania w przyszłym użyciu zdobytej dzięki autorowi wiedzy.

Lektura wprost konieczna dla osoby chcącej rozmawiać o demokracji.

Bardzo dobrze napisana książka. Autor bardzo dokładnie opisuje jaką metodologią się będzie posługiwał i bardzo dokładnie to uzasadnia. Wszystko co pisze jest bardzo ścisłe. Każde pojęcie stara się dokładnie zdefiniować i gdy cytuje kogoś stara się dokładnie zrozumieć co i z jakiego powodu ta osoba napisała. Poważnie zastanawia się nad etymologicznym rozumieniem demokracji i...