Bo przecież na tym polega przyjaźń, prawda? Że myśli się głęboko o uczuciach drugiej osoby, nawet jeśli można by było załatwić sprawę prostym, zdawkowym: „przepraszam”, a sama sprzeczka rozeszłaby się po kościach. Kiedy faktycznie darzy się kogoś uczuciem, „rozchodzenie się po kościach” nigdy nie jest opcją. A jeśli jest, to znaczy, że coś idzie nie tak, jak powinno.

Bo przecież na tym polega przyjaźń, prawda? Że myśli się głęboko o uczuciach drugiej osoby, nawet jeśli można by było załatwić sprawę prosty...

- Dla kogo ratujesz świat? Ludzie robią to przeważnie dla swoich dzieci, dla ukochanych osób. Ty zdajesz się być całkiem majętną samotniczką. Więc… dla kogo to robisz? Dla własnej satysfakcji? Dla czystości sumienia? - Robię to, bo uważam swoje czyny za słuszne – odpowiada chłodno. - Czyli robisz to dla siebie? I uważasz, że na pewno masz rację? - Każdy, kto angażuje się w sprawy takiej wagi i bierze na siebie taką decyzyjność, musi czuć, że ma rację. Musi być do pewnego stopnia egoistą.

- Dla kogo ratujesz świat? Ludzie robią to przeważnie dla swoich dzieci, dla ukochanych osób. Ty zdajesz się być całkiem majętną samotniczką...

Walizkarze” to określenie członków centroprawicowej partii zasiadającej w krajowym sejmie. Nie będę tłumaczyć całej etymologii – w każdym razie, nazwa wzięła się od niefortunnej wypowiedzi prezesa tego ugrupowania dotyczącej turystyki. Walizkarze wcho-dzą w koalicję rządzącą państwem, głoszą nudne jak flaki z olejem postulaty o rodzinie, chrześcijaństwie i wartości ciężkiej pracy. Głosuje na nich raczej klasa robotnicza z małych miejscowości oraz starzy ludzie, pamiętający czasy świetności tej niewielkiej dziś partyjki – oraz kuszeni obietnicami dodatków emerytalnych.

Walizkarze” to określenie członków centroprawicowej partii zasiadającej w krajowym sejmie. Nie będę tłumaczyć całej etymologii – w każdym ra...