W porównaniu ze "Słodkimi pieczonymi kasztanami" ta pozycja Autorki jest zasadniczo książką kucharską. Stąd też tym razem nie mogę dąsać się na naszą rodaczkę, że zamiast skupiania się z cała mocą na włoskiej kulturze preferuje zdawkowe informacje o wszystkim, a uwypukla kulinarne przysmaki. I to na wszelkie możliwe sposoby, bo nie można przejść obojętnie obok prezentacji zdjęciowych.

"Smaki Toskanii" to proste przepisy na dania regionu owiane historycznym smakiem. Śmiało można powiedzieć, że jest to historia Toskanii od kuchni, wyodrębniająca sześć działów kategoryzujących potrawy i uchylająca rąbka tajemnicy na temat ich powstania.

Aleksandra Seghi prezentuje przepisy, którym prawdopodobnie każdy sprosta. Składniki ogólnie dostępne, nawet jeśli chodzi o dziczyznę. Mamy tu typowo: przystawki, dania główne, słodkości. Na myśl o kuchni włoskiej pojawia się w mojej głowie obraz przedstawiający pomidory, mozzarelle i bazylię skąpane w oliwie. Ot, prosta przystawka, którą dostanie się w każdym zakątku Italii i być może właśnie dlatego wywołuje niezmiennie skojarzenie ze słonecznym Południem, gdzie zaraz po niej, nieodzowne wydają się być, tarty. Mimo iż dla mnie w pierwszej kolejności winny pojawiać się potrawy makaronowe pod każdą możliwą postacią, a potem dania mięsne, głównie z dziczyzny, w których przygotowaniu powoli staja się mistrzami moi znajomi. Dobrze, że lubią się tą pasją dzielić z innymi;)

Przeglądając "Smaki Toskanii", mierząc się osobiście z przepisami, na pewno zatęskni się też za możliwością podróży, by móc na własne oczy zobaczyć kraj pachnący czosnkiem, oliwą i słońcem. Smacznego!

W porównaniu ze "Słodkimi pieczonymi kasztanami" ta pozycja Autorki jest zasadniczo książką kucharską. Stąd też tym razem nie mogę dąsać się na naszą rodaczkę, że zamiast skupiania się z cała mocą na włoskiej kulturze preferuje zdawkowe informacje o wszystkim, a uwypukla kulinarne przysmaki. I to na wszelkie możliwe sposoby, bo nie można przejść obojętnie obok prezentacji...