„Przewodnik jest próbą uproszczonego opisu pewnego miejsca na świecie.
Niechcący narzuca ci pewien sposób myślenia.
Przedstawia ci syntezę danego kraju,
Która jednak może mieć niewiele wspólnego z tym, jak to państwo wygląda w rzeczywistości
- wtedy kiedy jesteś tam na miejscu i doświadczasz go na własnej skórze.”
.
Przeczytałam tą książkę, bo chciałam się dowiedzieć kilku istotnych rzeczy na temat podróżowania. Tak naprawdę, to nie do końca było to, czego oczekiwałam.
.
To było prawie jak pamiętnik przemysleń autorki na temat podróży i życia. Na kilka pytań zawartych na okładce dostałam odpowiedz. Mam wrażenie, że jest to anty-książka, ponieważ autorka pisze, ze o podróżach nie da się czytać tylko trzeba je przeżyć na własnej skórze. Tak samo jak wydawać opinie o krajach, by nie bazować na zdaniu innych, tylko przekonać się na własnej skórze.
.
Czułam się jakbym czytała książka pt. „100 powodów dla których warto podróżować samemu” xD
.
Niektóre czarno-białe zdjęcia były dla mnie bez sensu, np. „Noc w Nowym Jorku” na którym praktycznie nic nie widać.
.
Czytając na każdej stronie czytelnik może napotkać wiele różnych refleksyjnych życiowych sentencji, co jest akurat na plus. Tylko miałam wrażenie, że czasami autorka narzucała swoje zdanie.
Ten poradniko-przewodnik nie do końca przypadł mi do gustu.

„Przewodnik jest próbą uproszczonego opisu pewnego miejsca na świecie.
Niechcący narzuca ci pewien sposób myślenia.
Przedstawia ci syntezę danego kraju,
Która jednak może mieć niewiele wspólnego z tym, jak to państwo wygląda w rzeczywistości
- wtedy kiedy jesteś tam na miejscu i doświadczasz go na własnej skórze.”
.
Przeczytałam tą książkę, bo chciałam się dowiedzieć kilku...