Książki James'a Pattersona stanowią dla mnie tylko i wyłącznie formę rozrywki, od kilku lat nie czytałam żadnego przyzwoitego thrillera jego autorstwa. Coś mi się wydaje, że pisarzowi zależy na poklasku i tworzy coraz to bardziej tabloidowe historie z pogranicza taniej sensacji. Książka napisana w duecie Howard Roughan nie jest inna, a szkoda. Sam pomysł na fabułę byłby genialny, gdyby autorzy niepotrzebnie go nie podkoloryzowali. Pisarze postanowili wzbogacić pierwszoplanową akcję o kilka z gruntu niewinnych elementów paranormalnych.Muszę przyznać, że z tak osobliwą mieszanką gatunkową jeszcze nigdy nie miałam styczności.

W książce pierwsze skrzypce gra Kristin Burns, młoda adeptka sztuki fotografii. To kobieta z aspiracjami, która zrobi wszystko, by zdobyć sławę i wreszcie sprzedać swoje zdjęcia którejś ze znanej redakcji. Bohaterkę poznajemy w dość osobliwych okolicznościach, gdy staje się świadkiem pewnego bardzo niejednoznacznego zajścia. Kristin przechodząc ulicą widzi worki ze zwłokami przed jednym ze znanych hotelów. Wpada w histerię, gdy okazuje się, że jedna z potencjalnie zmarłych osób żyje, ta scena non stop ją prześladuje, chcę rozwikłać zagadkę tajemniczych zbrodni, które faktycznie nie miały miejsca. Kobieta ledwie wiąże koniec z końcem, z przyczyn czysto ekonomicznych postanawia zatrudnić się jako pomoc domowa w domu bogatego biznesmena. Do jej obowiązków należy głównie opieka nad dziećmi i nadskakiwanie zgorzkniałej pani domu. Przy okazji wykonywania służbowych poleceń nawiązuje niebezpieczny romans ze swoim pracodawcą. Kobieta równolegle prowadzi własne, zakrojone na szeroką skalę śledztwo na przemian wchodząc z buciorami w życie Turnbullów. Robi kolejne zdjęcia, z nadzieję, że wreszcie uda jej się zrozumieć przedziwny koszmar, który dręczy ją od jakiegoś czasu.

Autorzy niepotrzebnie namieszali tworząc swoją historię, postawili na wątki fantastyczne, zamiast nadać swojej powieści stricte sensacyjny wymiar. Ostrzeżenie byłoby książką z potencjałem, gdyby wyeliminować wszechobecny chaos jaki na dobre zapanował w fabule. Zamiast przedstawić najpierw zdarzenie A, a potem B, Patterson i Roughan serwują cały alfabet wydarzeń w różnej, często dość pokracznej kombinacji. Nie da się zaprzeczyć, że ta historia wciąga i ma w sobie to coś, ale co z tego, jeśli autorom zabrakło konsekwencji w realizacji swojego scenariusza. Ostrzeżenie należy do książek lekkich i przyjemnych, ale zdecydowanie mało ambitnych. Lekturą umiliłam sobie jesienny wieczór, ale zaraz po jej zakończeniu cała historia powoli zacierała się w mojej pamięci. Wiele rozwiązań fabularnych wołało o pomstę do nieba, głównie przez swoją niedorzeczność i tani, tabloidowy klimat. Mogę co najwyżej pochwalić kreację Kristin Burns, bo ta zdecydowanie udała się autorom. Kobieta od początku do końca książki była marionetką zdaną na łaskę i niełaskę wpływowego kochanka. Cieszę się, że w pewnym momencie postanowiła się zbuntować, dając niezły popis swoich umiejętności aktorskich.

Z książką nie poczułam tej specyficznej chemii. Wiele elementów było niespójnych, a nawet więcej- dziwacznych. Autorzy przeplatali fabułę sugestywnymi migawkami z miejsca zbrodni, co niebezpiecznie podkręcało tempo akcji. Potem zdarzały się niepokojące momenty uśpienia, przez które mój mózg przechodził w stan hibernacji. Sama nie do końca byłam pewna, czy Kristin była świadkiem wspomnianych zdarzeń. Z zaciekawieniem śledziłam zmienne stany umysłu głównej bohaterki, zastanawiając się czy cierpi na schizofrenie paranoidalną. Trudno mi było wyabstrahować realne zdarzenia od tych, które miały coś w sobie z urojeń chorego umysłu. James Patterson i Howard Roughan rozpoczęli od bardzo mocnych akcentów, sugerując, że historia do końca poprowadzona zostanie w podobnym klimacie. Nie wiem na co był autorom romans ze zjawiskami paranormalnymi, takie działania bez dwóch zdań zabiły ducha książki. Mogę co najwyżej pochwalić całkiem nieźle poprowadzone wątki obyczajowe, szczególnie ze związane z trójkątem miłosnym, w który została uwikłana główna bohaterka.

Ostrzeżenie miałoby szansę pretendować do miana thrillera, gdyby nie niepotrzebna brawura duetu autorskiego. Fabuła została przeładowana dziwacznymi zdarzeniami, tym samym tracąc realizm. Nawet lekka, a do tego bardzo przyjemna forma książki nie uratowała tego scenariusza. Gdyby nieco zmodyfikować całą tę historię, pozbywając się równocześnie serii wszystkich tych osobliwych zdarzeń, powieść miałaby szansę bytu, a może nawet stałaby się bestsellerem. O ile James'a Pattersona od lat darzę sympatia, to tej pozycji w żadnym razie nie mogę polecić, ponieważ jest słaba i niedopracowana.

Książki James'a Pattersona stanowią dla mnie tylko i wyłącznie formę rozrywki, od kilku lat nie czytałam żadnego przyzwoitego thrillera jego autorstwa. Coś mi się wydaje, że pisarzowi zależy na poklasku i tworzy coraz to bardziej tabloidowe historie z pogranicza taniej sensacji. Książka napisana w duecie Howard Roughan nie jest inna, a szkoda. Sam pomysł na fabułę...