Drobiazgowa, zawierająca mnóstwo informacji a zarazem raczej niełatwa w odbiorze książka. Autor w przedmowie uczciwie uprzedza, że jest to praca adresowana do czytelników mających już "pewne pojęcie" o historii starożytnej oraz o macedońskiej wojskowości. Od siebie dodam, że warto aby było to jednak dość spore, a nie tylko „pewne” pojęcie.
Nie znajdziemy tutaj niczego na temat szlaku bojowego Aleksandra oraz przebiegu wojen toczonych przez jego następców. Dostajemy za to zatrzęsienie informacji o logistyce macedońskiej armii, werbunku żołnierzy i ich szkoleniu, hodowli koni, uzbrojeniu, strojach, odżywianiu, budowaniu obozów i przepraw, prowadzeniu oblężeń itd. Jest nawet podrozdział o konstrukcji pochew do mieczy, co pokazuje na jaki poziom szczegółowości wchodzi autor. Karunanithy bardzo często przyznaje, że o pewnych kwestiach wiemy niewiele albo i nic. W tych miejscach bawi się w historycznego detektywa, sięga do eksperymentów przeprowadzanych przez rekonstruktorów lub do analogii z innymi czasami. W książce jest także potężna bibliografia, wykaz źródeł, ilustracje, indeks, czyli wszystko czego od takiej pracy oczekiwać należy.
„Macedońska machina wojenna” dała mi trochę popalić, zupełnie jak Persom ;) Napisana jest w suchym, naukowym stylu. Dlatego przyswajałem ją w małych dawkach. Jednak wystawiając notę po prostu nie mogę nie docenić ogromu pracy autora i jego dociekliwości.

Drobiazgowa, zawierająca mnóstwo informacji a zarazem raczej niełatwa w odbiorze książka. Autor w przedmowie uczciwie uprzedza, że jest to praca adresowana do czytelników mających już "pewne pojęcie" o historii starożytnej oraz o macedońskiej wojskowości. Od siebie dodam, że warto aby było to jednak dość spore, a nie tylko „pewne” pojęcie.
Nie znajdziemy tutaj niczego na...