Niedzielne czytanie Korrigans. Bardzo mi się podobał. Jeden z najlepszych albumów Studia Lain w mojej kolekcji. Trochę Niekończącej się opowieści, trochę celtyckich mitów, wymieszane z Labiryntem Jima Hensona i Władcą Pierścieni, ale mocniejsze, bardziej mroczne i nie dla dzieci. O ile Zygfryda mógłbym polecić każdemu jako bardziej familijne fantasy, to Korriganie lubią epatować nagością, przemocą, mrokiem i realistycznym rysunkiem. Historia ta zawiera kilka oklepanych motywów czyli są niziołki, ładni dobrzy ludzie, ci źli to kreatury, zamek z mrocznym panem, armia orków, nazgule, jest dziecko z mocą, finałowa bitwa itd. Czyli taki Władca Pierścieni, ale jakby inaczej bowiem dodano krew, kosę pod żebro, cycki i jakiś gwałcik też się znajdzie. Szkoda, że w środku nie ma pozostałych trzech okładek poszczególnych zeszytów, a są tylko jakieś słabe kwadraciki na białym tle. Zawsze bardzo na to zwracam uwagę, żeby między zeszytami (lub przynajmniej pod koniec) wydrukowano okładki. To dla mnie integralna część komiksu.

Niedzielne czytanie Korrigans. Bardzo mi się podobał. Jeden z najlepszych albumów Studia Lain w mojej kolekcji. Trochę Niekończącej się opowieści, trochę celtyckich mitów, wymieszane z Labiryntem Jima Hensona i Władcą Pierścieni, ale mocniejsze, bardziej mroczne i nie dla dzieci. O ile Zygfryda mógłbym polecić każdemu jako bardziej familijne fantasy, to Korriganie lubią...