Historia naszych lektur jest historią naszego życia.

Samantha Ellis dokonuje rewizji swoich życiowych wyborów poprzez rewizję swoich lektur. Zachwyca mnie jej sposób doświadczania literatury, kiedy szczerze wyznaje, że szukała w swoich lekturach i w swoich bohaterkach wzorów tego, jaką kobietą mogłaby być, szukając czegoś innego niż wzorce dostarczane przez jej społeczność. Książka składa się w równej mierze z pamiętnika, co feministycznej krytyki literackiej. Autorka konfrontuje swoje pierwsze i kolejne odczytania danych tytułów i postaci, tworząc swoistą grupę wsparcia składającą się z ukochanych bohaterek, szukając odpowiedzi na pytania „co w tej sytuacji zrobiłaby Scarlett? Albo Melania? Albo Ania? Albo Lizzie Bennet?”, aby zrozumieć, co ona sama powinna zrobić. W ten sposób książka Ellis przedstawia najbardziej intymny związek literatury z życiem, świadectwo tego, po co czytamy, po co tworzymy fikcje i na jakie nasze potrzeby one odpowiadają. Jest to też historia błędnych odczytań (misreadings), kiedy odkrywa się po latach, jak niewłaściwie osądzałyśmy się ulubione postaci z powodu nabytej w procesie socjalizacji uwewnętrznionej mizoginii. Nowe spojrzenie na dawne bohaterki wiele wnosi do rozumienia nas samych i tego, na czym opierałyśmy swoje wybory.

Jest to też wspaniały przewodnik po literaturze. Praktycznie lista powieści, które każda kobieta powinna przeczytać, od baśni Scheherezady do Sylvii Plath, pełen przegląd modeli kobiecości funkcjonujących w naszej kulturze, jak list pisany z miłością od kobiet do kobiet na temat tego, co z nami robią i jak możemy się temu przeciwstawić (spoiler: z pomocą innych kobiet). To, że nie znałam niektórych z omawianych tu tytułów nie odebrało mi przyjemności lektury, co najwyżej dopisałam kilka tytułów do listy książek do nadrobienia.

Pamiętnik z lektur Ellis jest zabawny, poruszający, mądry, ironiczny, pełen dystansu i jednocześnie intymny. Stanowi doskonałe świadectwo odbioru i fascynującą lekturę sam w sobie. I jak omawiany w nim książki, pozwala nam zrozumieć same siebie trochę lepiej.

Historia naszych lektur jest historią naszego życia.

Samantha Ellis dokonuje rewizji swoich życiowych wyborów poprzez rewizję swoich lektur. Zachwyca mnie jej sposób doświadczania literatury, kiedy szczerze wyznaje, że szukała w swoich lekturach i w swoich bohaterkach wzorów tego, jaką kobietą mogłaby być, szukając czegoś innego niż wzorce dostarczane przez jej...