Czytając tę książkę,czułam się trochę tak,jakbym czytała obyczajówkę.Łażenie po kawiarniach i klubach,podrywanie przypadkowych mężczyzn,chodzenie do łóżka to z tym,to z tamtym,kochanie jednego dnia tego,drugiego dnia już innego - takie zachowania adekwatne są do obyczajówki.Zaraz pomyślicie,że czego ja się tak czepiam,to już nikt nie może obyczajówki napisać ? Może,ale według mnie kłóci się to z tematyką,która została w książce poruszona.Nasuwa się więc pytanie : jaka jest tematyka tej książki ? Ogólnie mówiąc,tematyką książki jest rak (choroba,nie zwierzę),najcięższa,jak też najtrudniejsza w leczeniu choroba na świecie.Te dwie rzeczy mi do siebie nie pasują (choroba i wyżej wymienione zachowania).Liczyłam na to,że skoro autorka podjęła się pisania historii o tej chorobie (co nie należy jednak do czegoś prostego) to główny prym będą wiodły w niej emocje poszczególnych bohaterów (rodziny i przyjaciół Sophie),będzie dużo wzruszających i chwytających za serce momentów,wszystkich ogarnie smutek,rozpacz i bezsilność,a my,czytając tę książkę,nie będziemy mogli powstrzymać łez.Widać mocno się przeliczyłam,ponieważ autorka wolała rozpisać się o czym innym.
Żeby nie było - przebieranie się w te peruki i udawanie,że jest się kimś innym - to mi się akurat podobało,nawet bardzo.Tylko potem,już tak pod koniec,było ich tak dużo,że mi się myliły.
Nie został również prawie w ogóle opisany wygląd bohaterów,co jest rzeczą godną pogardy.Była tego tak znikoma ilość,że już nie pamiętam,kto był jako tako opisany,a kto nie.Toż to nawet w najgorszych książkach świata jest te jedno zdanie : ''Jest on blondynem o śniadej cerze i niebieskich oczach'' (przykładowe zdanie).A tu ? Nie ma.
Jest jeszcze jedna rzecz,która mi się nieustannie myliła.Ci doktorzy.Doktor L,doktor K,doktor O,doktor N i jeszcze paru innych z pewnością się znajdzie. Nie można było już pisać ich nazwisk ? Wtedy z pewnością bym nie narzekała.
Najbardziej w tej książce śmieszyły mnie rozterki miłosne Sophie.Kochała Roba i poszła z nim do łóżka,ale ostatecznie wolał się z nią przyjaźnić,kochała Jura,ale ten widział w niej tylko przyjaciółkę,poszła do łóżka z Krawaciarzem (kolejna głupawa ksywka),ale uznała,że to nie jest facet dla niej.Nie zapomnijmy o jej największej erotycznej fantazji,doktorze K.Trzeba przyznać - miała dziewczyna bujne życie erotyczne !
Trzeba przyznać,książkę przyjemnie się czyta.Nie powiem,żeby mnie jakoś specjalnie wciągnęła,ale tego od niej nie oczekiwałam.Szczerze mówiąc,kupiłam ją zważywszy na film,który na jej podstawie nakręcili,a który ja od długiego czasu planuję obejrzeć.Wyznaję bowiem zasadę - najpierw książka,potem film.Czy książka jest godna polecenia ? Jeśli oczekujecie od książki o takiej tematyce tego samego co ja (wyżej jest wymienione),to myślę,że nie warto marnować czasu,a przede wszystkim pieniędzy.Z całą pewnością są książki,które do tego tematu podchodzą lepiej.Ze swej strony nie mogę nic takiego polecić,albowiem jedyną do dnia dzisiejszego książką o tej tematyce,którą przeczytałam jest ''Oskar i pani róża'',a ona również mnie nie rzuciła na kolana (sprawdź recenzję).Ale jeśli tych wymagań nie masz,to możesz po nią sięgnąć.
Tak,wiem że to jest książka autobiograficzna i tak naprawdę to autorka przeżywała wszystkie te okropieństwa,jednak nie ma to dla mnie jakiegokolwiek znaczenia,ponieważ ja mam wobec książek spore wymagania i ta książka nie całkiem je spełniła.Stąd też taka ocena,a nie inna.

Czytając tę książkę,czułam się trochę tak,jakbym czytała obyczajówkę.Łażenie po kawiarniach i klubach,podrywanie przypadkowych mężczyzn,chodzenie do łóżka to z tym,to z tamtym,kochanie jednego dnia tego,drugiego dnia już innego - takie zachowania adekwatne są do obyczajówki.Zaraz pomyślicie,że czego ja się tak czepiam,to już nikt nie może obyczajówki napisać ? Może,ale...