Deadpoola znałem wcześniej jedynie z filmów. Zachęciły mnie jednak do sięgnięcia po więcej informacji dotyczącej tej postaci. Tu na ratunek przybył tom kolekcji Marlvela znaleziony w bibliotece.
Pierwszą historię traktuję jedynie jako ciekawostkę. Pokazuje ono pojawienie się Deadoola na kartach komiksu. Jest ona mocno osadzona w tamtejszym uniwersum i ciężko wciągnąć się w nią bez znajomości wcześniejszych wydarzeń. Ot kilka efektownych starć. Jednak już tutaj Deadpool daję się poznać ze swoim oryginalnym stylem i mocno wypaczonym, sadystycznym poczuciem humoru.
Prawdziwą perełką okazują się "Królowie samobójców" Może sama intryga zbytnio nie porywa, jednak daję okazje w pełni wykazać się naszemu bohaterowi. Pełno tu wulgarnych dowcipów, odniesień do popkultury i groteskowej przemocy. Największe wrażenie robi na mnie jednak antyhumor, kiedy Deadpool lub inny z bohaterów wypowiada koszmarnie nieśmieszną kwestię, będąc zarazem tego świadomym, co czyni ją autentycznie zabawną.
Deadpool nie działa tu sam. W komiksie pojawia się jeszcze Spider Man - również rzucający świetnymi tekstami, Punisher - psychopatyczny niczym główny bohater i Daredevil - wpasowany tutaj chyba ze względu na czerwony kolor stroju.
Choć fabularnie "Królowie samobójców" nie porywają, to komiks czyta się na raz. Ciężko oderwać się od tego festiwalu przemocy i dowcipów z tak charakterystycznymi bohaterami. Ja z pewnością po lekturze czuję się skuszony szukać kolejnych przygód Deadpoola.

Deadpoola znałem wcześniej jedynie z filmów. Zachęciły mnie jednak do sięgnięcia po więcej informacji dotyczącej tej postaci. Tu na ratunek przybył tom kolekcji Marlvela znaleziony w bibliotece.
Pierwszą historię traktuję jedynie jako ciekawostkę. Pokazuje ono pojawienie się Deadoola na kartach komiksu. Jest ona mocno osadzona w tamtejszym uniwersum i ciężko wciągnąć się w...