Czy wy to widzicie? Pamiętam, jakby to było wczoraj, gdy Egmont zapowiedział odnowioną wersję przygód Czarodziejek WITCH. A tu proszę! Z księgą dziewiątą jesteśmy w połowie magicznego komiksu a nastoletnich czarodziejkach. W głowie się nie mieści, jak szybko ten czas leci, ale tutaj akurat na plus! Zwłaszcza, że wraz z Księgą 9 rozpoczynamy kolejną sagę, a stron jest naprawdę wiele, bowiem ponad 500!
Część wydarzeń zamyka przygody z poprzedniej księgi, obrazując nam konsekwencje działań Wyroczni, a dalsza część otwiera nam nowiutką sagę - sagę Żywiołów. Cedrik dostaje ostatnią szansę na lepsze życie, w związku z czym ponownie udaje się na Ziemię i próbuje wieść normalne życie. Opiekę nad nim ma sprawować właśnie WITCH. Jednakże Cedrik nie byłby sobą, gdyby nie próbował przynajmniej wrócić do swojego prawdziwego życia... a jego celem zostaje Matt Olsen, który zostaje uwięziony w magicznej księdze i pomóc mu się z niej wydostać mogą tylko czarodziejki i tylko pod warunkiem, że rozwiążą tajemnicę żywiołów.

Jednakże uwięzienie Matta w tajemniczej księdze to nie jedyne, co się tutaj dzieje. W tej księdze każda czarodziejka przejdzie swoje małe miłosne uniesienia bądź wprost przeciwnie. Taranee dostaje się do szkoły tanecznej i tam też poznaje nowych przyjaciół, w tym pewnego Luke'a. Czy kogoś to dziwi, że nowy kolega niekoniecznie odpowiada jej obecnemu chłopakowi Nigelowi? Irma zauważa, że jej fan/przyjaciel Martin zaczyna mieć powodzenie u innych koleżanek i sama nie wie, czy się z tego powodu cieszyć czy nie. Cornelia coraz odważniej wchodzi w relację z Peterem, aczkolwiek w porównaniu do jej relacji z Calebem, tutaj wszystko przebiega bardzo powoli. No i Hay lin - ona musi przeżyć największe rozczarowanie, ponieważ Eric postanawia przeprowadzić się do innego miasta wraz z rodzicami.

Pamiętam, że jako dziecko bardzo lubiłam tę sagę. Szalenie dużo się w niej działo i to działo rzeczy naprawdę nieoczywistych i bynajmniej nienaiwnych. Kolejny raz uświadamiam sobie, że Czarodziejki WITCH były świetnie napisanych komiksem, który nie bał się poruszać wielu trudnych wątków. W subtelny sposób czarodziejki muszą pogodzić się ze stratą, niezrozumieniem, rozczarowaniem, wątpliwościami, ale żeby nie było aż tak smutno to także i z radością. Objawia się to w wielu wydarzeniach, takich jak dostanie się do szkoły tanecznej przez Taranee bądź decyzja ślubu mamy Will. To są tak dobrze poprowadzone wątki, że wychodzą poza ramy początku XXI wieku. Czyli można napisać komiks dla nastolatek, który z przyjemnością przeczytają dorośli? Oczywiście, że można!

Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o środkowym rozdziale zatytułowanym "Jednak magiczne", który przenosi się w alternatywną przeszłość i przyszłość czarodziejek. Na pewno każdy fan WITCHa pamięta, że z okazji setnego magazynu wydawnictwo przygotowało konkurs na okładkę ulubionego komiksu. Do wygrania było bardzo wiele nagród, a jedną z nich - użycie zwycięskiej okładki w setnym wydaniu. Ja również brałam udział w tym konkursie. Nie wygrałam, jednakże nie zmieniało to faktu, że wspominam ten komiks z wielkim sentymentem. Przeszłość i przyszłość, choćby i alternatywna, zawsze kusi, więc cieszę się, że nawet po tylu latach westchnęłam do tych wydarzeń. Bez dwóch zdań to chyba mój ulubiony rozdział w całym komiksie!

Skoro to już dziewiąta księga to i dostrzegalna jest zmiana w charakterze bohaterek. Co prawda teraz zauważam, że bohaterki chyba nawet klas nie zmieniają, ale charakter to już co innego. Przede wszystkim w tej księdze z ogromną mocą zauważyłam ich przyjaźń. Na początku tego komiksu to słowo było używane jednak trochę nad wyraz (Will i Taranee dopiero co się wprowadziły do miasta), jednakże tutaj czuć więź między postaciami. Dziewczyny wspierają się, dodają otuchy, są ze sobą. Jeszcze w poprzedniej księdze był rozłam w ich relacji, ale twórcy bardzo dobrze poprowadzili ten wątek, pokazując, że właśnie rozłamy sprawiają, że więź przyjaźni jest tak silna. Chciałabym, że w każdej opowieści (nie tylko dla nastolatek) była właśnie ta przyjaźń na pierwszym miejscu - ze wszystkimi jej kolorami.

Jako że w księdze 9 znajduje się aż 8 komiksów (numery od 97 do 112), nie dziwmy się, że tym razem próżno tutaj szukać słów od redakcji. Tym razem mamy tylko i wyłącznie magiczną opowieść. Poza rysunkami do "Pomiędzy jawą a snem" wszystkie pozostałe komiksy zostały przepięknie narysowane, w bajkowym stylu. Naprawdę nie rozumiem, czemu niektórzy graficy aż tak szkaradnie oddawali postacie z komiksu i dlaczego komuś na to pozwolono. Na całe szczęście to tylko jeden z ośmiu opowieści i pozostałe zostały narysowane poprawnie - zwłaszcza "Jednak magiczne" i "Poza kontrolą".

Cudownie było powrócić do tej historii po raz kolejny. W Czarodziejkach WITCH zaklęte zostało moje dzieciństwo. Ilekroć otwieram ten komiks, wiem, że bardzo dobrze go znam - kadry z WITCH wryły się w moją pamięć tak mocno, że czuję się jak w domu. Tak właśnie wygląda moje dzieciństwo.

WITCH nie trąci myszką, a wręcz przeciwnie - wciąż oczarowuje. Magiczne misje czarodziejek przeplatają się ze zwykłą codziennością nastolatek, a problemy nastolatek są nieustannie te same. Dobrze, że są historie, które celebrują przyjaźń, miłość i współpracę. To komiks obowiązkowy absolutnie dla każdej dziewczynki, ponieważ każda dziewczynka ma w sobie magię!

Czy wy to widzicie? Pamiętam, jakby to było wczoraj, gdy Egmont zapowiedział odnowioną wersję przygód Czarodziejek WITCH. A tu proszę! Z księgą dziewiątą jesteśmy w połowie magicznego komiksu a nastoletnich czarodziejkach. W głowie się nie mieści, jak szybko ten czas leci, ale tutaj akurat na plus! Zwłaszcza, że wraz z Księgą 9 rozpoczynamy kolejną sagę, a stron jest...