Mając w pamięci monografię Henryka Brodatego – opus magnum Profesora Zientary – opowieść o Bolesławie Wysokim jawi się nadzwyczaj skromnie. To bardziej solidny artykuł, aniżeli regularne opracowanie historyczne. Ale nie należy się tym zrażać, bo wcale nie umniejsza to przyjemności z lektury, która jest po prostu zajmująca.
W polskiej historiografii zwykło się pomijać dzieje Piastów władających ziemiami Dolnego Śląska, zwłaszcza w zakresie II połowy XII wieku. Źródło tej niechęci może brać swój początek z okoliczności wygnania księcia Władysława II i konsekwencji tego wydarzenia. Wygnaniec szukał wsparcia na dworze cesarskim, pośrednio doprowadzając do zbrojnej interwencji. Za sprawą nacisków dyplomatycznych cesarza Fryderyka Barbarossy przywrócono dzielnicę śląską księciu Bolesławowi – po 17 latach od buntu „juniorów”. Fakt długiego przebywania na dworze niemieckim, udział w II krucjacie, w wyprawie włoskiej - mogło się przyczynić do postrzegania Bolesława Wysokiego jako elementu obcego. Dopiero jego potomkowie doczekali się szacunku jako twórcy potęgi Piastów Śląskich.
Bardzo ciekawy i niebanalny życiorys, który czeka na pełniejsze opracowanie. Niniejsza pozycja, wydana w zacnej serii oficyny „Avalon”, zaostrza wprawdzie apetyt, ale jest godna polecenia i zasługuje na uwagę.

Mając w pamięci monografię Henryka Brodatego – opus magnum Profesora Zientary – opowieść o Bolesławie Wysokim jawi się nadzwyczaj skromnie. To bardziej solidny artykuł, aniżeli regularne opracowanie historyczne. Ale nie należy się tym zrażać, bo wcale nie umniejsza to przyjemności z lektury, która jest po prostu zajmująca.
W polskiej historiografii zwykło się pomijać...