Nie będę pisać za dużo o fabule, ale jest to książka trochę oderwane od rzeczywistości, psychodeliczna? Znajdziemy tu: ludzi na kształt zoombie, „dzikich ludzi” a la Tarzan, zwykłego hydraulika-złodzieja, napady na bank, czy więzienie, dawne bóstwa i prezydenta USA…

Zaczynałam czytać tę książkę raz. Nie dałam rady. Ale postanowiłam, że dam jej jeszcze jedną szansę. Męczyłam się długo i pod koniec już przekartkowałam, bo nie byłam w stanie doczytać. Rozbolał mnie od niej mózg 🤯

Nie wiem, jak mam ocenić tę pozycję, ponieważ to nie są moje klimaty. Może tak – mnie się ta książka nie podobała, choć nie mogę powiedzieć, że była ona źle napisana (jeżeli chodzi o język i pewne pomysły). Potrafię sobie wyobrazić, że pewnym odbiorcom może się podobać. Mimo wszystko zastanawia mnie jakim sposobem ona ma tak dobrą ocenę na LC? Bo jednak jest to bardzo specyficzna książka i powinna jako taka zbierać mocno mieszane opinie. Jeżeli dobrze pamiętam, to była nawet nominowana do „książki roku” w kategorii horror, ale nie wygrała. Nie jest to horror. Raczej coś na pograniczu gatunków. Niektórzy porównywali tę książkę do Amerykańskich Bogów. Nie wiem, czy trafnie, bo akurat tej pozycji Gaimana nie czytałam. Ogólnie nie czytałam chyba jeszcze książki w takim klimacie, jak tu. Natomiast luźno kojarzyła mi się z obrazami filmowymi w stylu: „Donnie Darko”, „Kill Bill”, „Pulp Fiction”. Nie tyle motywem, ile „sposobem wyrazu”. I tu jest chyba sedno sprawy. Ja nie jestem specjalnie miłośniczką Tarantino i filmów mu podobnych (tzn. to zależy, ale nie o kinie dziś). Wydaje mi się, że jeżeli ktoś lubi takie klimaty, tyle tylko, że dodatkowo z większą domieszką fantastyki, to wtedy ta książka może się podobać.

Dla niektórych to będzie książka o niczym.

Nie będę pisać za dużo o fabule, ale jest to książka trochę oderwane od rzeczywistości, psychodeliczna? Znajdziemy tu: ludzi na kształt zoombie, „dzikich ludzi” a la Tarzan, zwykłego hydraulika-złodzieja, napady na bank, czy więzienie, dawne bóstwa i prezydenta USA…

Zaczynałam czytać tę książkę raz. Nie dałam rady. Ale postanowiłam, że dam jej jeszcze jedną szansę....