Przeczytałam i owszem, ale nie najlepiej się z tym czuję. To dosyć drobiazgowa biografia Agaty Christie, którą lubię od zawsze. Wywleczone jej najbardziej skrywane tajemnice, to, czego nie chciała nikomu pokazać. I na dodatek w otoczce sensacji. Autor krzyczy od pierwszych stron - oto ja i tylko ja odkryłem słabe strony tej kobiety. Teraz wam je zdradzę, nie pomijając niczego. I ot, mamy prawdę. Prawdę także o tym, jak niebezpieczne jest pisanie dobrych kryminałów. Uwaga panowie Krajewski, Czubaj czy Wroński; uwaga pani Marto Gudzowska - wasi wielbiciele są dociekliwi i chętnie wsadzają nos w różne tajemnice. Inaczej nie czytaliby kryminałów. Strzeżcie się - nic się nie ukryje, wszystkie wasze tajemnice wcześniej czy później wyjdą na jaw. Chyba, że zaczniecie pisać gorsze kryminały i nikt się nie będzie interesował waszymi książkami i wami. To cena za popularność. A tabloidowa cząstka siedzi widać także we mnie.

Przeczytałam i owszem, ale nie najlepiej się z tym czuję. To dosyć drobiazgowa biografia Agaty Christie, którą lubię od zawsze. Wywleczone jej najbardziej skrywane tajemnice, to, czego nie chciała nikomu pokazać. I na dodatek w otoczce sensacji. Autor krzyczy od pierwszych stron - oto ja i tylko ja odkryłem słabe strony tej kobiety. Teraz wam je zdradzę, nie pomijając...