„PRZYGODY CZŁOWIEKA MYŚLĄCEGO” - MARII DĄBROWSKIEJ trafiły w moje ręce całkiem przypadkowo i był to tom 1
Kiedy zacząłem czytać i będąc już w połowie pierwszego tomu , postanowiłem nabyć całość z drugiej ręki.
Udało się zakupić na OLIX w bardzo dobrym stanie pełnie wydanie z wydawnictwa CZYTELNIK Warszawa 1972 r

Powieść ta miała być uzupełnieniem wybitnego działa M.Dąbrowskiej NOCY I DNI Sama autorka pisała ją ponad 20 lat i niebyła do końca zadowolona z niej. Mówiła że tytuł jest przypadkowy, że książkę tę chciała skrócić, żeby nabrała bardziej zwartej fabuły.

W powieści śledzimy dzieje dwóch rodzin Tomyskich i Wochelskich od pierwszej wojny światowej po odzyskanie niepodległości i wojny polsko -rosyjskiej, oraz drugiej wojny światowej i powstanie warszawskie.

Czy warto przeczytać ? mnie osobiście bardzo się podobała i uważam że warto zapoznać się tym dziełem, chociaż nie jest ono dla każdego.

„PRZYGODY CZŁOWIEKA MYŚLĄCEGO” - MARII DĄBROWSKIEJ trafiły w moje ręce całkiem przypadkowo i był to tom 1
Kiedy zacząłem czytać i będąc już w połowie pierwszego tomu , postanowiłem nabyć całość z drugiej ręki.
Udało się zakupić na OLIX w bardzo dobrym stanie pełnie wydanie z wydawnictwa CZYTELNIK Warszawa 1972 r

Powieść ta miała być uzupełnieniem wybitnego działa...

Do przeczytania tej książki będzie potrzebnych kilka długich wieczorów. Ale nie pożałujecie. Jeśli ktoś szuka wciągającej lektury opisującej losy kilku pokoleń Polaków w okresie burzliwej historii kraju - to ją znalazł. Jeśli ktoś przy okazji chce poznać te burzliwe losy - to znajdzie lekturę będącą początkiem dalszych poszukiwań (mi na długo w pamięci zapadły historie z Powstania Warszawskiego o młodych Bohaterach).

Na zakończenie cytat tak bardzo aktualny także dzisiaj:
"Bieda z tą Polską - albo w niewoli, a wtedy nic złego o narodzie, pokrzepiaj tylko i dodawaj otuchy, albo wyzwolona, to znów nic nie mów, tylko się ciesz; bo wyzwolona; rąbniesz w rząd, wnet spytają Cię rzewnie, jak mnie pytano w czasie wodzenia na pokuszenie: "Czy tylko to dostrzegliście w państwie z tylu grobów powstałym?" Zaczepić naród z prawej strony - krzyk się wzbija: "To woda na młyny obcych agentur"; zaczepisz z lewej, toś już "pachołkiem burżuazji", rusz do środka: "nie kalać własnego gniazda". Tabu, tabu, tabu..."

Do przeczytania tej książki będzie potrzebnych kilka długich wieczorów. Ale nie pożałujecie. Jeśli ktoś szuka wciągającej lektury opisującej losy kilku pokoleń Polaków w okresie burzliwej historii kraju - to ją znalazł. Jeśli ktoś przy okazji chce poznać te burzliwe losy - to znajdzie lekturę będącą początkiem dalszych poszukiwań (mi na długo w pamięci zapadły historie z...

Nie czytam, a słucham, zaś czyta Halina Łabonarska, pięknie czyta. bardzo zacna książka.

Nie czytam, a słucham, zaś czyta Halina Łabonarska, pięknie czyta. bardzo zacna książka.

"Noce i dnie" kończą się scenami powszechnej wędrówki ludów wywołanej przez I wojnę światową. "Przygody człowieka myślącego" tuż przed I wojną światową się rozpoczynają, by urwać się dosyć nieoczekiwanie scenami opuszczania Warszawy przez jej mieszkańców po upadku Powstania Warszawskiego. Ta sama szeroka epicka narracja, dbałość o szczegóły w opisach codziennego życia, dyskusje, w których moralność, poczucie przyzwoitości jest tematem numer jeden. Ja to lubię. Subtelnie zarysowane postacie, sympatia w opisywaniu ich charakterów i losów nadaje powieści niezwykłej wartości. Dąbrowska leczy egocentryzm, chorobę, na którą zapada bardzo wielu z nas. Przyglądając się jej bohaterom - niejednoznacznym, ale takim, w których "coś jest", zdajemy sobie sprawę, ze wśród ludzi otaczających nas także wielu nosi w sobie to "coś".
Zawsze też z zainteresowaniem obserwuję, jak sobie pisarze żyjący i publikujący w PRL,radzili z drażliwymi politycznie tematami. Oczywiście, ze dziś można mieć wiele zastrzeżeń, ale książka była przecież pisana w latach stalinizmu i czasach Gomółki, a publikowana w 1970 roku. Jak na te daty, to jest nieźle.

"Noce i dnie" kończą się scenami powszechnej wędrówki ludów wywołanej przez I wojnę światową. "Przygody człowieka myślącego" tuż przed I wojną światową się rozpoczynają, by urwać się dosyć nieoczekiwanie scenami opuszczania Warszawy przez jej mieszkańców po upadku Powstania Warszawskiego. Ta sama szeroka epicka narracja, dbałość o szczegóły w opisach codziennego życia,...