Autorowi nie można odmówić wiedzy i warsztatu. Z pasją kaznodziei opisuje konflikt słabo znany w Polsce, a kluczowy dla losów świata. Niestety tej pasji jest tutaj momentami aż za dużo, zbyt wiele osobistych emocji.

W rezultacie obraz wojny domowej w Chinach zarysowany przez Polita wydaje się niepełny, zbyt tendencyjny. Nieudolny i słaby dyktator Czang Kaj-szek, czyli ulubieniec autora, jest przedstawiany jako niewinna ofiara cynicznych Sowietów i naiwnych Amerykanów. Rzeczywiście, krótkowzroczna polityka USA przyspieszyła triumf komunistów, ale na początku wojny domowej więcej atutów w ręku miał Czang Kaj-szek i to on jest odpowiedzialny za klęskę. Tymczasem autor oburza się, że "przeciwnik grał znaczonymi kartami" (str. 285). Zadziwiająca naiwność.

Jako laikowi zabrakło mi kilku wyważonych akapitów - bez propagandy jednej i drugiej strony - o prawdziwej roli komunistów w latach 30. i 40. Po przeczytaniu książki - w której autor co chwila przypomina, że siły Mao podtrzymywała tylko sowiecka pomoc i nie miały masowego poparcia - nasuwa się szereg pytań bez odpowiedzi. Skoro byli sztucznie podtrzymywani, to w jaki sposób przetrwali tyle dekad i z upływem czasu wciąż rośli w siłę? Jak dokonali masowej infiltracji armii rządowej, skoro nie mieli poparcia? Skoro według autora "nie walczyli z Japończykami", jak komuniści zdołali zbudować tak sprawną i doświadczoną machinę wojenną? Dlaczego po stronie komunistów walczyło więcej żołnierzy? Niestety w tej książce nie znajdziemy na te pytania odpowiedzi. Mam wrażenie, że zabrakło tu tła gospodarczo-społecznego, które pozwoliłoby lepiej zrozumieć skąd wziął się sukces, a niestety wbrew myśleniu życzeniowemu autora nie była to tylko kwestia broni. Sowieckie pociągi z dostawami i obecność szpiegów w sztabie nie tłumaczą woli walki wielomilionowych armii komunistycznych w tej 4-letniej wojnie.

Tymczasem Polit sadzi głodne kawałki o tym, że bitwy wojny domowej w Chinach były "ostatnimi wielkimi bitwami ery klasycznej" (...) "toczonymi według tych samych reguł co w czasach Napoleona" (str.288). Czyżby autor nie zauważył, że zaledwie kilkanaście stron wcześniej pisał o ataku czołgów, użyciu miotaczy ognia i lotnictwa?

Polit podkreśla bohaterstwo Czang Kaj-szeka i jego żołnierzy, walczących w osamotnieniu, bez zaopatrzenia i dostaw z USA. Z pewnością należy im się szacunek. Nie da się jednak ukryć, że o wiele bardziej zdeterminowana, lepiej dowodzona i kierowana była armia komunistycznego przeciwnika, zorganizowana często ad hoc przez ludzi nie mających żadnego przygotowania wojskowego i często żywiąca się tym, co zdobędzie w magazynach rządowych. Niezależnie od poziomu antykomunizmu należy to otwarcie stwierdzić.

To, że autor ma serce po prawej stronie to jego sprawa, ale już sympatia wobec reżimu Franco ("arystokratyczny, konserwatywny rząd" str. 83),czy takie umizgi do prawicowego czytelnika jak określenia "tzw. wolny świat" (str. 290),"New York Times, który nie był jeszcze wtedy gazetą "postępową" (str. 223) są po prostu żenujące i więcej mówią o światopoglądowym zacietrzewieniu autora niż tematyce książki.

Rozumiem, że walka o przegraną sprawę budzi sympatię, a już zwłaszcza walka z późniejszym zbrodniarzem takim jak Mao, ale bez chłodnego podejścia do historii nie da się zrozumieć tego, co naprawdę zaszło. Książka Polita jest sprawnie napisana, ale nie pomaga zrozumieć istoty tego konfliktu.

Autorowi nie można odmówić wiedzy i warsztatu. Z pasją kaznodziei opisuje konflikt słabo znany w Polsce, a kluczowy dla losów świata. Niestety tej pasji jest tutaj momentami aż za dużo, zbyt wiele osobistych emocji.

W rezultacie obraz wojny domowej w Chinach zarysowany przez Polita wydaje się niepełny, zbyt tendencyjny. Nieudolny i słaby dyktator Czang Kaj-szek, czyli...

Dla nas jest to kolejny konflikt zbrojny po zakończeniu II WŚ. Dla Chińczyków nieprzerwany epizod mniejszych i większych walk od 1911, czy też 1937 roku. Kuomitang versus Komuniści. Paradoksalnie dla tych drugich, japońska inwazja była na rękę (Japończycy bardziej skupiali się na walce z Czang Kaj-szekiem niż Mao). Jakby wyglądały gdyby Czang Kaj-szek nie utracił przemysłowej części Mandzurii, gen Marshall był bardziej przewidywalny, Sowieci nie naprawili torów kolejowych na północy Chin i dostarczyli masę sprzętu oraz sam Czang byłby bardziej pewny? Może doszłoby do podziału Chin, tak jak to było Kremlowi na rękę? W książce jest więcej (nieznacznie) polityki niż wojny, ale sam charakter walk (brany do niewoli następnego dnia stawał się żołnierzem nowego obozu) nie pozwala inaczej tego opowiedzieć.

Dla nas jest to kolejny konflikt zbrojny po zakończeniu II WŚ. Dla Chińczyków nieprzerwany epizod mniejszych i większych walk od 1911, czy też 1937 roku. Kuomitang versus Komuniści. Paradoksalnie dla tych drugich, japońska inwazja była na rękę (Japończycy bardziej skupiali się na walce z Czang Kaj-szekiem niż Mao). Jakby wyglądały gdyby Czang Kaj-szek nie utracił...

W swojej kategorii książki popularno - historycznej pozycja niemal wzorcowa. Napisana ze swadą, przystępnym językiem,a jednocześnie świetnie udokumentowana. Obowiązkowa pozycja dla antykomunistów, bo smutną prawdą jest, że w kłamstwa komunistycznej propagandy uwierzyli nie tylko laicy, ale też, o zgrozo, amerykańscy politycy. Fałszywy obraz tej wojny ma się w świadomości wielu ludzi równie dobrze, jak truchło Mao w mauzoleum.
W publikacji brakuje tylko map. Jest raptem jedna. Trudno oczekiwać od nawet wykształconego i oczytanego polskiego czytelnika, że będzie odróżniał Shaanxi od Shandong :)

W swojej kategorii książki popularno - historycznej pozycja niemal wzorcowa. Napisana ze swadą, przystępnym językiem,a jednocześnie świetnie udokumentowana. Obowiązkowa pozycja dla antykomunistów, bo smutną prawdą jest, że w kłamstwa komunistycznej propagandy uwierzyli nie tylko laicy, ale też, o zgrozo, amerykańscy politycy. Fałszywy obraz tej wojny ma się w świadomości...

"Chiny 1946-1949" Jakuba Polita, to opis wojny domowej w Chinach, pomiędzy Kuomintangiem i Komunistyczną Partią Chin. Autor przedstawił tło polityczne, które doprowadziło do wybuchu konfliktu oraz dokładnie omówił bitwy, które w tych latach miały miejsce. Ponadto nie zapomniał o opisie uzbrojenia obu stron, opisie i oceny ich dowództwa, potrafiąc odpowiednio skrytykować oraz wyrazić uznanie dla dowódców obu stron. Zwrócił również uwagę na duże znaczenie postępowania Związku Radzieckiego i USA w tej wojnie.

W pracy autor opiera się nie tylko na publikacjach, ale również na źródłach, dotyczących obu stron konfliktu, obiektywnie je oceniając i wyrażając własne opinie na ich temat, poparte przekonującymi argumentami.

Dodatkowo czytanie i zrozumienie pracy ułatwia język autora, dzięki któremu książka bardzo wciąga czytelnika oraz pomaga dobrze zrozumieć opisywany temat nawet osobie, która wcześniej wcale nie interesowała się tym zagadnieniem.

Ogólnie jest to bardzo dobry opis wojny domowej w Chinach, powodów jej wybuchu, działań politycznych i militarnych obu stron oraz konsekwencji, jakie jej zakończenie ze sobą niosło również poza granicami tego kraju. Jedynym aspektem, który według mnie mógł być zrobiony lepiej, są mapki. W książce znajduje się tylko jedna, która w zasadzie takiemu laikowi jak ja, za dużo nie mówi.

Mimo tej jednej wady, moim zdaniem jest to książka niemal perfekcyjna i zdecydowanie godna polecenia.

"Chiny 1946-1949" Jakuba Polita, to opis wojny domowej w Chinach, pomiędzy Kuomintangiem i Komunistyczną Partią Chin. Autor przedstawił tło polityczne, które doprowadziło do wybuchu konfliktu oraz dokładnie omówił bitwy, które w tych latach miały miejsce. Ponadto nie zapomniał o opisie uzbrojenia obu stron, opisie i oceny ich dowództwa, potrafiąc odpowiednio skrytykować...

Jeśli chodzi o treść, to książka świetna - ciekawy temat, dobrze opisany i ciekawie przedstawiony. Niestety, od strony wydawniczej - bubel. Książka o kilkuletnim konflikcie na ogromnym obszarze zawiera jedną, dziadowsko narysowaną mapkę (chyba w paintcie dałoby się lepiej) wrzuconą na sam koniec. Jak dla mnie to kpina, nie mówiąc już o tym, że geografia Chin jest przeciętnemu polakowi raczej mało znana.

Jeśli chodzi o treść, to książka świetna - ciekawy temat, dobrze opisany i ciekawie przedstawiony. Niestety, od strony wydawniczej - bubel. Książka o kilkuletnim konflikcie na ogromnym obszarze zawiera jedną, dziadowsko narysowaną mapkę (chyba w paintcie dałoby się lepiej) wrzuconą na sam koniec. Jak dla mnie to kpina, nie mówiąc już o tym, że geografia Chin jest...

Bardzo dobra monografia tego zapomnianego a zarazem tak istotnego dla historii XX wieku konfliktu zbrojnego. Polit opisuję szeroko tło wojny domowej oraz wszystkie jej ważniejsze aspekty polityczne i militarne. Do tego książka napisana jest w bardzo przystępnym i przyjemnym stylu. Być może niektórym będzie jedynie przeszkadzało, że autor nie kryje swojej sympatii do nacjonalistycznej strony konfliktu i samego Czang Kaj-Szeka. Dla mnie minusem jest brak map, które pozwoliłby się "połapać" w zmieniającej się sytuacji strategicznej w skomplikowanej dla polskiego czytelnika geografii Chin. To jednak bez wątpienia niedociągnięcie wydawnictwa.

Generalnie jednak to jedna z lepszych pozycji w serii "Historyczne bitwy" jakie czytałem. Polecam.

Bardzo dobra monografia tego zapomnianego a zarazem tak istotnego dla historii XX wieku konfliktu zbrojnego. Polit opisuję szeroko tło wojny domowej oraz wszystkie jej ważniejsze aspekty polityczne i militarne. Do tego książka napisana jest w bardzo przystępnym i przyjemnym stylu. Być może niektórym będzie jedynie przeszkadzało, że autor nie kryje swojej sympatii do...

Książka aż za dobra jak na bellonę. Pióro bardzo lekkie, świetnie się czyta.

Książka aż za dobra jak na bellonę. Pióro bardzo lekkie, świetnie się czyta.

Przeczytałem ogromną ilość książek o Chinach. Jestm sinologiem, tłumaczę, Chiny zajęły mi dużą część życia. Książka Jakuba Polita Chiny 1946-1949 powraca w myślach zawsze. Czyta się jak świetnie napisaną powieść (w połowie musiałem przerwać na kilka miesięcy tak się denerwowałem),wyjmuje na światlo dzienne mało znane, barwne i ważne detale, słownictwo, struktura, narracja a przy tym nieskazitelna rzetelność historyczna. Dla mnie ideał.

Przeczytałem ogromną ilość książek o Chinach. Jestm sinologiem, tłumaczę, Chiny zajęły mi dużą część życia. Książka Jakuba Polita Chiny 1946-1949 powraca w myślach zawsze. Czyta się jak świetnie napisaną powieść (w połowie musiałem przerwać na kilka miesięcy tak się denerwowałem),wyjmuje na światlo dzienne mało znane, barwne i ważne detale, słownictwo, struktura, narracja...

Bardzo profesjonalnie i wielowarstwowo przedstawiona wojna domowa o władzę w Chinach po II wojnie światowej. Ciekawie postawione tezy, udokumentowany przekaz, nowe spojrzenie na wydarzenia w Państwie Środka. Szczególnie warte uwagi jest przedstawienie negatywnej roli Stanów Zjednoczonych w konflikcie, wbrew dotychczas przyjętej wersji wydarzeń, ale mocno i rzetelnie udokumentowane. Również interesujący jest wątek chłopskich żołnierzy, zmieniających bez problemu dowódców, także rzetelnie potwierdzony źródłowo. Nie mnie, laikowi w temacie, oceniać prawdziwość tez i sądów autora, natomiast mogę ocenić - bardzo wysoko - znakomity warsztat, dobrą dokumentację i dobór źródeł, plastyczne opisy, odpowiednie proporcje pracy. W tym ostatnim przypadku zawsze istnieje problem doboru materiału. Tu wymiar polityczny, międzynarodowy, wojskowy i społeczno-gospodarczy konfliktu wewnętrznego w Chinach został przedstawiony bez zarzutu, z zachowaniem właściwego doboru materiału i bez przesadnego opisu jednej tylko dziedziny, np. walk zbrojnych. I na koniec jeszcze jedna zaleta - przejrzysty język książki i łatwość jej czytania, co w pracach nawet popularnonaukowych wcale nie jest zjawiskiem częstym.

Bardzo profesjonalnie i wielowarstwowo przedstawiona wojna domowa o władzę w Chinach po II wojnie światowej. Ciekawie postawione tezy, udokumentowany przekaz, nowe spojrzenie na wydarzenia w Państwie Środka. Szczególnie warte uwagi jest przedstawienie negatywnej roli Stanów Zjednoczonych w konflikcie, wbrew dotychczas przyjętej wersji wydarzeń, ale mocno i rzetelnie...