Moje pierwsze podejście do tej serii miało kilka lat temu, kiedy byłam w gimnazjum, dotrwałam wtedy do piątej części i potraktowałam tę serie jako średnią. Jednak coś podkusiło mnie, żeby mimo wszystko zakupić ją w całości. Po długim czasie udało mi się uzbierać ją w całości i po przeczytaniu tej serii po raz drugi, tym razem do ostatniej literki, zachwyciła mnie. Dopiero teraz dostrzegłam jak złożony był świat, który stworzył autor, że każda z siedmiu książek stanowiła osobną historię i nawiązania jak chociażby do grzechów głównych. Niezmiernie ważnym faktem jest to, że pan Nix starał się nie schematyzować części, w każdym razie takie ponoszę odczucie. Bohaterowie są tak naprawdę dziećmi, chociaż miałam to cały czas na uwadze, nie wiem jak czytając miałam wrażenie, że są moimi rówieśnikami, dopiero pod koniec siódmego tomu, zaczęłam to sobie porządnie uświadamiać. Dopiero czytając to w tym wieku zauważyłam jak wielką przemianę przeszedł główny bohater i do czego może doprowadzić, kiedy dostaje się zbyt dużo władzy do ręki. Niezmiernie miło było czytać, wiedząc, że nie wszystko kręci się wokół Arthura a coś do zrobienia mają jeszcze jego przyjaciele. Wydaje mi się, że wszyscy mieszkańcy Domu, każdy na swój sposób byli niekonwencjonalni, trochę odwołujący się do świata rzeczywistego, ale w swoim zachowaniu tak czasami mało racjonalni i rzeczywiści, że aż śmieszni. Jednak czyniło ich to w większości przyjemnymi osobistościami. W moim odczuciu, prym w każdym calu wiedzie Pierwsza Dama. Jeśli chodzi o sam tom siódmy, Lord Niedziela zaskoczył mnie końcówką, jednocześnie trochę mnie nią rozczarowując, trudno mi jednak wyrażać, po przeczytałam ją po angielsku. Podsumowując jeśli bym mogła, to poleciłabym ją z całego serca mając nadzieję, że spodoba się tym wszystkim chociaż w małym stopniu jak mi. Mimo że bohaterowie są bardzo młodzi, historia nie jest prosta. Książki nie są długie, niektóre tomy bardziej treściwe czy ciekawsze od innych, co nie zmienia faktu, że seria ta należy do przyjemnych w czytaniu.

Moje pierwsze podejście do tej serii miało kilka lat temu, kiedy byłam w gimnazjum, dotrwałam wtedy do piątej części i potraktowałam tę serie jako średnią. Jednak coś podkusiło mnie, żeby mimo wszystko zakupić ją w całości. Po długim czasie udało mi się uzbierać ją w całości i po przeczytaniu tej serii po raz drugi, tym razem do ostatniej literki, zachwyciła mnie. Dopiero...