Pomysł na powieść dobry, czytało się szybko, ale... bohaterowie sztampowi, papierowi, bez psychologii. Książka jak gotowy scenariusz kina akcji, każdy rozdział to gotowa nowa scena do filmu.
Skład książki okropny, dziwne, że Wydawnictwo Muza wypuściło taki bubel. Dialogi często niewyodrębnione, włączone do tekstu, w opisy, interpunkcja to dramat.

Pomysł na powieść dobry, czytało się szybko, ale... bohaterowie sztampowi, papierowi, bez psychologii. Książka jak gotowy scenariusz kina akcji, każdy rozdział to gotowa nowa scena do filmu.
Skład książki okropny, dziwne, że Wydawnictwo Muza wypuściło taki bubel. Dialogi często niewyodrębnione, włączone do tekstu, w opisy, interpunkcja to dramat.

Perypetie Bena Hope`a, choć momentami przewidujące i niewiarygodne zarazem, potrafią wciągnąć bez reszty. Książkę "pochłania się" błyskawicznie, a opisana w niej historia żyje w nas jeszcze na długo po zamknięciu ostatniej strony...
Polecam!

Perypetie Bena Hope`a, choć momentami przewidujące i niewiarygodne zarazem, potrafią wciągnąć bez reszty. Książkę "pochłania się" błyskawicznie, a opisana w niej historia żyje w nas jeszcze na długo po zamknięciu ostatniej strony...
Polecam!

Zapowiadało się nieźle. Tym bardziej, że to koleżanka mi pożyczyła tę książkę, przeczytała ją i mówiła, że super, wciąga, że to dobry kryminał. No dobra, zabrałam się za czytanie. Już po kilku stronach zorientowałam się, że coś jest nie tak. Cholernie krótkie zdania. Ciach, ciach, ciach. W głowie taki stukot: pam, pam, bum, pam, pam, bum. Ok, to pierwszy rozdział, może coś w stylu prologu, wstępu, akcja jest (pościg, morderstwo) więc to może specjalnie tak. Niestety, dalej jest tak samo. Nie da rady tego czytać, strasznie mnie denerwują takie krótkie zdania, jedno po drugim. I początkowe rozdziały mają podtytuły: "9 stycznia", "jedenaście miesięcy później", "dwa dni później", "piętnaście lat wcześniej", "teraz" - no kamon! Czy naprawdę trzeba tworzyć rozdział, w którym akcja rozgrywa się piętnaście lat wcześniej, żeby przedstawić okoliczności, w których główny bohater po raz pierwszy zobaczył na oczy główną bohaterkę??
Być może jest to dobra książka, wciągająca i tak dalej, ale nie przekonam się o tym.

Zapowiadało się nieźle. Tym bardziej, że to koleżanka mi pożyczyła tę książkę, przeczytała ją i mówiła, że super, wciąga, że to dobry kryminał. No dobra, zabrałam się za czytanie. Już po kilku stronach zorientowałam się, że coś jest nie tak. Cholernie krótkie zdania. Ciach, ciach, ciach. W głowie taki stukot: pam, pam, bum, pam, pam, bum. Ok, to pierwszy rozdział, może coś...

czyta sie szybko znakomita pozycja na spedzenie wieczoru

czyta sie szybko znakomita pozycja na spedzenie wieczoru