Jak dla mnie jest to najlepsza część z całego cyklu. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak dobrze bawiłam się na romansie, więc musiałam dać jej wysoką ocenę. Bohaterowie przypadli mi do gustu swoim nieidealnym zachowaniem i tym, że popełniają błędy, chociaż miałam ochotę rzucić książką podczas niektórych ich działań. Ale nie zmienia to faktu, że wierzyłam w motywację, która nimi kierowała.

Zdarzały się momenty, kiedy autentycznie się zaśmiałam, co w moim przypadku, rzadko się zdarza podczas czytania. Było też wiele wzruszających momentów, podczas których miałam łzy w oczach.

Mogłabym się tylko przyczepić nieco zakończenia, bo było zbyt cukierkowe i wszystkie problemy bardzo szybko się rozwiązały. No i ta okładka. Dla mnie ona w ogóle nie pasuje do historii i jest po prostu okropna.

Serdecznie polecam tą książkę, bo dawno nie czytałam tak przyjemnego, a jednocześnie poruszającego romansu.

Jak dla mnie jest to najlepsza część z całego cyklu. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak dobrze bawiłam się na romansie, więc musiałam dać jej wysoką ocenę. Bohaterowie przypadli mi do gustu swoim nieidealnym zachowaniem i tym, że popełniają błędy, chociaż miałam ochotę rzucić książką podczas niektórych ich działań. Ale nie zmienia to faktu, że wierzyłam w motywację, która...

Historia miała ogromny potencjał i o ile książkę czytało się szybko i zaciekawieniem to nie czułam w niej tej siły, która miała przyciągać. Miałam wrażenie że brakuje tu rozdziału, który zawiązuje uczucie, brakowało tych emocji, które tak silnie działały na mnie w poprzednich książkach serii Żywioły. Myślę, że to najsłabszy tom.

Historia miała ogromny potencjał i o ile książkę czytało się szybko i zaciekawieniem to nie czułam w niej tej siły, która miała przyciągać. Miałam wrażenie że brakuje tu rozdziału, który zawiązuje uczucie, brakowało tych emocji, które tak silnie działały na mnie w poprzednich książkach serii Żywioły. Myślę, że to najsłabszy tom.

Okładka pasuje do poprzednich części. Znów mamy modela na samym środku. Jeśli chodzi o kolory, to jest jasny brąz, trochę pomarańcz, może i złoto. Skrzydełek nie posiada, przez co nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ma kremowe stronice, a czcionka jest wystarczająca dla oka. Literówek trochę było, ale nie przeszkadzały one zbyt bardzo. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Podzielona na rozdziały, które pisane były z punktu widzenia narratorów - głównych bohaterów.

Jest to czwarta z cyklu, ostatnia część. Zadowolona, a nawet i zachwycona po minionych opowieściach, wiedziałam, że będzie dobrze, musiało być! Jak zwykle Cherry posługuje się lekkim i przyjemnym piórem. Czytało się książkę szybko, bez jakichkolwiek blokad. Ale... Niestety ta ostatnia lektura, nie porwała mnie tak, jak poprzednie. Nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Coś tam czułam, ale to nie było to samo, co z poprzednimi tomami. Żałuję strasznie, bo myślałam, że dostanę coś, co ponownie rozwali mnie na kawałki emocjonalnie. A jednak nie.

Mamy tutaj Lucy, która ma dwie siostry i to ona tak jakby spajać je wszystkie powinna. A jednak, był problem. Jako, że z jedną z sióstr miała bardzo bliski kontakt, tak obie z tą trzecią, niestety nie miały, gdyż odcięła się z niewiadomych powodów... Bardzo ją polubiłam, była niezwykle barwną osobowością, charakterem który sprawiał, że wiele osób się uśmiechało w jej towarzystwie. Jak to często bywa w przypadku ludzi dobrych, sympatycznych, empatycznych... są wykorzystywane. A dla bliskich jesteśmy w stanie zrobić wszystko. I było mi jej szkoda ogromnie...
Jeśli zaś chodzi o Grahama... jest to osoba zimna, na którą wpłynęła przeszłość, która zniszczyła go... I też było mi przykro, bo tacy ludzie z reguły niosą ogromny bagaż. Niemniej jednak staje w takiej sytuacji, gdzie nie za bardzo ma wyjście i musi poprosić o pomoc. I spotyka w pewnych okolicznościach Lucy, która jest przeciwieństwem do niego. Jednak mimo wszystko ciekawa byłam tego, czy kiedykolwiek się zmieni?
Reasumując uważam, że bohaterowie są świetnie wykreowani, jednak to trochę za mało...

Emocji niestety zabrakło, a oczekiwałam ich bardzo. Akcja ma odpowiednie tempo, raz płynie wolniej, raz szybciej. Wiele się dzieje, zwrotów akcji autorka nam nie szczędzi. Ma wartości, bo nie powiem, że nie, ale nie jest tak zachwycająca jak poprzednie. Tematyka tutaj jest raczej zwykła, odejście od drugiej osoby, samotność, trudna codzienność, problemy... To, co dotyczy również nas. Niestety, nie chcę spoilerować, więc nie będę szerzej o niej mówić, ale naprawdę żałuję, że nie przypadła mi do gustu tak, jak pierwsze trzy części.

Czy polecam? Jasne, bo czyta się szybko, ale nie jest to opowieść, która by mnie zachwyciła, wzruszyła i spowodowała łzy w moich oczach. Niemniej jednak ja zawsze staram się dokańczać serię, więc dałam szanse książce. I tak lubię pióro, jakim posługuje się autorka i z pewnością sięgnę po jej pozostałe powieści. A jak to bywa u Was? Znacie te historię? Lubicie?

Okładka pasuje do poprzednich części. Znów mamy modela na samym środku. Jeśli chodzi o kolory, to jest jasny brąz, trochę pomarańcz, może i złoto. Skrzydełek nie posiada, przez co nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ma kremowe stronice, a czcionka jest wystarczająca dla oka. Literówek trochę było, ale nie przeszkadzały one zbyt bardzo. Odstępy...

Ostatnia z serii piękna historia ze szczęśliwym zakończeniem

Ostatnia z serii piękna historia ze szczęśliwym zakończeniem

Nie wiem czym Autorka sie zywi ale ta dieta jej sluzy :) bowiem bohaterow potrafi wykreowac wybitnie. Czytelnik musi polubic Grahama, pokochac Lucy, zapalac sympatia do Olivera i jego rodziny oraz poczuc niechec do ojca, do Jane/Liryc czy Parkera. Lyknelam ksiazke na raz, nie mogac oderwac sie od niej do 3 w nocy. Nie ukrywam, ze zuzylam kilka chusteczek. Ksiazka emocjonalna do granic wytrzymalosci czytelnika :) Mam na moim czytelniczym koncie 5 ksiazek tej autorki i choc nie wszystkie dostaly 8 planuje przeczytac wszystkie jakie pokazaly sie na rynku. Czy polecam? Tak! po stokroc tak!.

Nie wiem czym Autorka sie zywi ale ta dieta jej sluzy :) bowiem bohaterow potrafi wykreowac wybitnie. Czytelnik musi polubic Grahama, pokochac Lucy, zapalac sympatia do Olivera i jego rodziny oraz poczuc niechec do ojca, do Jane/Liryc czy Parkera. Lyknelam ksiazke na raz, nie mogac oderwac sie od niej do 3 w nocy. Nie ukrywam, ze zuzylam kilka chusteczek. Ksiazka...

Mieliście kiedyś tak, że po skończeniu książki brakowało wam słów by ją opisać?

"Siła, która ich przyciąga" właśnie spowodowała u mnie taką kompletną pustkę. Jednak, żeby nie było, ta zaćma w mojej głowie nie była spowodowana tym, że ta pozycja jest zła. Ona jest GENIALNA!

W tej historii przeżywamy walkę serca z rozumem. Mamy tu tak wielki rollercoaster uczuciowy, że moje serce nie wyrabiało. A zaangażowanie w te wydarzenia przewyższa moje możliwości.

Przepadłam całkowicie i nieodwracalnie. Ból, który przeżywali Lucy i Graham uderzał we mnie ze zdwojoną mocą. Byli oni przeciw światu. Każdy dyktował im ścieżki jakimi powinni podążać, mimo że wcale nie były prawidłowe. Oboje zmagali się z nienawiścią, brutalną przeszłością i niepewną przyszłością, która nagle zaczęła się zmieniać o 180°.
Oni poświęcali się dla innych, gdy ci inni nie potrafili tego docenić i wzamian za to, otrzymywali ból a nie podziękowania.

Walczyli ze sobą, z tym co według ludzi powinni robić a co tak naprawdę sami pragnęli. Toczyli walkę o radość, o tak ogromne uczucie jakim jest miłość.

Byli totalnym przeciwieństwem, jednak razem tworzyli ogromną siłę, której nic nie było straszne. Dopełniali się, wyzwalali w sobie cechy zarówno te dobre jak i złe.

Uwielbiałam te sekretne spojrzenia, te myśli pełne uczuć. Analizy i to, że gdy oni jeszcze nie wiedzieli o tej nici porozumienia - ja ją widziałam a ona zaczarowała mnie w pełni! 😍

Musicie ją przeczytać! ❤️

Mieliście kiedyś tak, że po skończeniu książki brakowało wam słów by ją opisać?

"Siła, która ich przyciąga" właśnie spowodowała u mnie taką kompletną pustkę. Jednak, żeby nie było, ta zaćma w mojej głowie nie była spowodowana tym, że ta pozycja jest zła. Ona jest GENIALNA!

W tej historii przeżywamy walkę serca z rozumem. Mamy tu tak wielki rollercoaster uczuciowy, że...

Zdecydowanie najlepsza z części. Książka jest wzruszająca jak wszystkie poprzednie z serii ale jest również zabawna. Postać Lucy jest wyjątkowa. Potrafi ona przegonić ciężkie chmury, jest jak promyk słońca dający nadzieję na piękny dzień. Dzięki niej Graham miał siłę by odkryć emocje i uczucia w nim tkwiące.

Zdecydowanie najlepsza z części. Książka jest wzruszająca jak wszystkie poprzednie z serii ale jest również zabawna. Postać Lucy jest wyjątkowa. Potrafi ona przegonić ciężkie chmury, jest jak promyk słońca dający nadzieję na piękny dzień. Dzięki niej Graham miał siłę by odkryć emocje i uczucia w nim tkwiące.

Romantyczna część mojej duszy jest mega zadowolona z tej książki i choć twierdzę, że pierwsza część jest jedyna w swoim rodzaju, to tej było naprawdę blisko! Trochę nie lubię takiego motywu, jaki tu miał miejsce, ale Cherry to wybroniła i za to gratuluję. Plot twist na końcu - przewidziałam to i potwierdzenie tego sprawiło, że wyszczerzyłam zęby - totalnie porąbane, ale jakoś idealnie mi to pasowało.

Śmiałam się, cieszyłam i płakałam - uwielbiam takie książki i jak dla mnie świetnie zwieńczenie serii, a ja znalazłam kolejną ulubioną autorkę :3.

Romantyczna część mojej duszy jest mega zadowolona z tej książki i choć twierdzę, że pierwsza część jest jedyna w swoim rodzaju, to tej było naprawdę blisko! Trochę nie lubię takiego motywu, jaki tu miał miejsce, ale Cherry to wybroniła i za to gratuluję. Plot twist na końcu - przewidziałam to i potwierdzenie tego sprawiło, że wyszczerzyłam zęby - totalnie porąbane, ale...

Jak wszystkie książki z tej serii i ta poruszyła moje emocje.
.
Piękna opowieść o miłości i tej romantycznej i rodzicielskiej, siostrzanej.
.
Książka, która wzrusza i śmieszy. Udowadnia, że przeciwieństwa się przyciągają. Polecam.

Jak wszystkie książki z tej serii i ta poruszyła moje emocje.
.
Piękna opowieść o miłości i tej romantycznej i rodzicielskiej, siostrzanej.
.
Książka, która wzrusza i śmieszy. Udowadnia, że przeciwieństwa się przyciągają. Polecam.

Z bólem serca kończyłam czytać ostatnie zdanie finałowego tomu serii „Żywioły” autorstwa Brittainy C.Cherry. Czwarta część tego cyklu jest zdecydowanie moją ulubioną.

„Siła, która ich przyciąga” to historia Lucy i Grahama. Ona jest wesołą i energiczną kobietą, która prowadzi wraz z siostrą kwiaciarnię. On natomiast zajmuje się pisaniem książek. Mężczyzna jest prawdziwym gburem i skrywa w sobie wiele mroku. Czy głównej bohaterce uda się stopić lód, którym skute jest jego serce? Przeczytajcie, a się przekonacie! Ta historia urzekła mnie przede wszystkim bogactwem życiowych mądrości, które są nieodłączną częścią każdej powieści autorki. Niby nie było w tej książce zaskakujących zwrotów akcji, jednak miała ona w sobie coś, co przyciągało mnie do niej jak magnes. Rozwój uczucia pomiędzy Lucillą i Grahamem był dość powolny. W moim odczuciu wszystko toczyło się w odpowiednim, naturalnym tempie. Nie było tutaj zdecydowanie miłości od pierwszego wejrzenia. Były tu obecne natomiast motywy straty rodzica, przemocy domowej, braku rodzicielskiej miłości, problemów rodzinnych. Według mnie to świetny slow burn. Ja nie mogłam się oderwać i szczerze polecam wszystkie części serii „Żywioły”.

Z bólem serca kończyłam czytać ostatnie zdanie finałowego tomu serii „Żywioły” autorstwa Brittainy C.Cherry. Czwarta część tego cyklu jest zdecydowanie moją ulubioną.

„Siła, która ich przyciąga” to historia Lucy i Grahama. Ona jest wesołą i energiczną kobietą, która prowadzi wraz z siostrą kwiaciarnię. On natomiast zajmuje się pisaniem książek. Mężczyzna jest prawdziwym...