Name: Raj w nudnym zajeździe
Author: Lech Piwowar
ISBN: 000-00-0000-00-0

Question 1

O czym jest Raj w nudnym zajeździe?

Accepted Answer

„W 𝓡𝓪𝓳𝓾 𝔀 𝓷𝓾𝓭𝓷𝔂𝓶 𝔃𝓪𝓳𝓮𝔃́𝓭𝔃𝓲𝓮 nie znajdziemy ani optymizmu i żywiołowości liryki skamandryckiej, ani zaufania do nowej cywilizacji, manifestowanej przez poetów awangardy, ani też społecznego zaangażowania pisarzy Kwadrygi. Co więcej - w ówczesnych wierszach Piwowara nie znajdziemy żadnej prawie styczności z ideową i artystyczną postawą żagarystów, a więc przedstawicieli tego samego pokolenia literackiego. Nie widać było buntu wobec rzeczywistości, ani też woli ideowej i moralnej przebudowy świata, czemu dawała wyraz poezja i publicystyka członków wileńskiej awangardy. (...) Utwory z 𝓡𝓪𝓳𝓾 𝔀 𝓷𝓾𝓭𝓷𝔂𝓶 𝔃𝓪𝓳𝓮𝔃́𝓭𝔃𝓲𝓮 mówią o niechęci ich bohaterów do działania, a nawet o lęku przed podejmowaniem czynu, gdyż żadne dokonanie nie odpowiadałoby wielkością i doskonałością zamysłowi („Każda wielkość jest zawsze stracona”). Największą wartością jest więc sama możliwość, a w sposób paradoksalny wyraża to zakończenie wiersza 𝓦𝓲𝓮𝓻𝔃 𝔀 𝔃̇𝔂𝓬𝓲𝓮: '𝓳𝓪𝓴𝔃̇𝓮 𝓫𝔂ł𝓸𝓫𝔂 𝔀𝓲𝓮𝓵𝓴𝓲𝓮 - 𝓰𝓭𝔂𝓫𝔂𝓼́ 𝓼𝓲𝓮̨ 𝓫𝔂ł 𝓷𝓲𝓮 𝓻𝓸𝓭𝔃𝓲ł!' Dla bohatera wierszy Piwowara ze wspomnianego tomu najbardziej pożądany byłby stan nirwany, biernego trwania, a stąd już blisko było do aprobaty śmierci oraz całkowitej na nią zgody.”

Tadeusz Kłak ,,Z Zagłębia do Starobielska. Droga Lecha Piwowara"

Tadeusz Kłak ,,Z Zagłębia do Starobielska. Droga Lecha Piwowara"

Question 2

Kim jest Lech Piwowar?

Accepted Answer

Lech Piwowar należał do ciekawszych postaci życia literacko-artystycznego Krakowa i Warszawy lat trzydziestych. Spora część jego życia wiązała się jednak z Dąbrową Górniczą, gdzie miał dom rodzinny.

Piwowar, urodzony 7 II 1909 w Krakowie, był synem Adama Piwowara oraz Heleny z Czechowskich, pochodzącej z Warszawy. Rodzice poety wzięli ślub w Archangielsku, na zesłaniu, gdzie znaleźli się za tajną działalność niepodległościową, prowadzoną w organizacjach socjalistycznych.

Ojciec Piwowara, związany i później z PPS, był znanym działaczem społeczno-politycznym w Zagłębiu. Początkowe nauki pobierał Piwowar w domu, później uczęszczał do szkoły średniej w Olkuszu. Siostra Barbara pisała o nim we wspomnieniu: „Już w gimnazjum olkuskim zdradzał zdolności literackie. Prowadził z profesorami zacięte dyskusje. Niełatwo go było zbić z tropu. Lubiany przez kolegów, często nimi kierował. Ciekawym rysem Lecha w tym okresie było poważne zainteresowanie problemami filozoficznymi i literackimi. z pasją redagował gazetkę szkolną” (ŻLP).

Cechowała go już wtedy wielka dociekliwość w poszukiwaniu prawdy, co stanowiło dziedzictwo po matce-nauczycielce. Trzeba również wspomnieć o bogatych tradycjach patriotycznych w rodzinach obojga Piwowarów. To m. in. sprawiło, iż po maturze Piwowar zgłosił się ochotniczo do podchorążówki w Krakowie, a po jej ukończeniu odbył służbę wojskową, uzyskując stopień podporucznika rezerwy. Z mundurem nie rozstał się jednak całkowicie, uczestnicząc później kilkakrotnie w dłuższych ćwiczeniach wojskowych.

W końcu sierpnia 1939 r. został jako oficer zmobilizowany do wojska. „Idę na front, zaraz wyjeżdżam” - zatelefonował Piwowar późnym wieczorem 30 sierpnia do matki przebywającej w Warszawie.

Brał udział w walkach i odwrotach stacjonującego na Śląsku 74.pułku piechoty. Znalazłszy się na wschodnich terenach Polski, zajętych przez Armię Czerwoną, dostał się do niewoli. 12 października 1939 r. widziano go w Równem w transporcie oficerów jako bolszewickiego jeńca. Do rąk matki poety dotarła po pewnym czasie rzucona zapewne z okna wagonu kartka, w której pisał: „Jedziemy waszą dawną drogą”. Była to aluzja do drogi jego rodziców na zesłanie w 1903 r.

„Wandeczko moja najdroższa! Okropnie tęsknię do Ciebie, nie mam ani jednej godziny, żebyś mi nie stała przed oczyma, moje najdroższe kochanie. Jestem zdrów i cały. Teraz najmocniejszym moim pragnieniem jest list od Ciebie. Jak się czujesz? Jak się czuje Mama? Dusia? Wszystkie całuję najserdeczniej”.

Listy do poety od najbliższych chyba jednak nie docierały, skoro na adres PCK nadeszła kartka z 8 i 1940 z prośbą o odszukanie matki i siostry. W końcu marca Wanda Piwowarowa otrzymała od męża depeszę, zaś do matki dotarł telegram z 5 IV 1940 o następującej treści: „Gesund telegram briefe erhalten schreibt kuse euch Wanda Piwowar”. Wszystkie wysyłane później do Lecha Piwowara przez matkę i żonę listy wracały z adnotacją: „retour”.

Nazwisko poety znalazło się na „Liście katyńskiej” A. Moszyńskiego, obejmującej jeńców z Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska: Piwowar podzielił los wszystkich jeńców z tego ostatniego obozu. Siostra jego położyła na grobie rodziców na starym cmentarzu w Dąbrowie Górniczej tablicę z napisem: „Lech Piwowar, poeta, żołnierz W. P. ppor., jeniec obozu w Starobielsku, ur. 7 II 1909 roku, zm. w 1940 roku”.

Tadeusz Kłak ,,Z Zagłębia do Starobielska. Droga Lecha Piwowara"