Drugi tom mangi nie zawodzi i utrzymuje poziom z pierwszego tomu. Jest dużo śmiechu i nieco wzruszeń.
Na początku mangi widzimy jedynie myśli kota, jednak po tym, jak zostaje przygarnięty, autorka pozwala nam zatopić się również w myśli jego pana.
Wychodzi to świetnie. Czasem widoczne są sprzeczności w odbiorze pewnych faktów - pan uważa, że kot go rozumie, i cieszy się z jego historii. Natomiast Fukumaru jest po prostu zadowolony z mizianka po futerku albo widoku swojego pana.
Bardzo polecam miłośnikom kotów, a także ogólnie osobom, które przepadają za mangami ukazującymi codzienność kotów żyjących z ludźmi pod jednym dachem.

Drugi tom mangi nie zawodzi i utrzymuje poziom z pierwszego tomu. Jest dużo śmiechu i nieco wzruszeń.
Na początku mangi widzimy jedynie myśli kota, jednak po tym, jak zostaje przygarnięty, autorka pozwala nam zatopić się również w myśli jego pana.
Wychodzi to świetnie. Czasem widoczne są sprzeczności w odbiorze pewnych faktów - pan uważa, że kot go rozumie, i cieszy się z...

Bardzo fajna manga. Spokojna i przepełniona słodyczą. Pokazuje naprawdę piękną relację kota Fukumaru z jego właścicielem. Ten tomik był naprawdę ciekawy, co prawda oczekiwałam więcej akcji i przygód, ale i tak przyjemnie się go czytało. Po prostu uwielbiam tego kociaka! Sama się dziwie, że nikt nie chciał go przygarnąć, jest naprawdę uroczy i zabawny. A teraz lecę czytać 3 tom!

Bardzo fajna manga. Spokojna i przepełniona słodyczą. Pokazuje naprawdę piękną relację kota Fukumaru z jego właścicielem. Ten tomik był naprawdę ciekawy, co prawda oczekiwałam więcej akcji i przygód, ale i tak przyjemnie się go czytało. Po prostu uwielbiam tego kociaka! Sama się dziwie, że nikt nie chciał go przygarnąć, jest naprawdę uroczy i zabawny. A teraz lecę czytać 3 tom!

Dalsze losy człowieka i kota.
Akcja mangi przeplata się tak jak w tomie pierwszym - mamy retrospekcje, punkt widzenia innych bohaterów i oczywiście główną linię fabuły, czyli perypetie Fukumaru i jego ukochanego Papcia. Jest znacznie więcej zabawnych sytuacji, ale pojawiają się też wspomnienia pełne smutku i refleksji nad życiem, nad samotnością.
Co tu dużo mówić - idę czytać kolejne tomy ;)

Dalsze losy człowieka i kota.
Akcja mangi przeplata się tak jak w tomie pierwszym - mamy retrospekcje, punkt widzenia innych bohaterów i oczywiście główną linię fabuły, czyli perypetie Fukumaru i jego ukochanego Papcia. Jest znacznie więcej zabawnych sytuacji, ale pojawiają się też wspomnienia pełne smutku i refleksji nad życiem, nad samotnością.
Co tu dużo mówić - idę...

Niewiele się zmieni w tym tomie. Miłość między kotem a jego panem kwitnie. Trochę więcej dowiemy się o przeszłości starszego nauczyciela, ale tylko jeśli będziemy czytać z uwagą. Informacje są rzucane przypadkowo, marginalnie, autorka napomyka o karierze Kandy jedynie przy okazji rozrzuconych płyt. Nie potrafię się przekonać do sposobu prowadzenia narracji w tej mandze. To, że retrospekcje mieszają się z teraźniejszością nie jest problemem, to, że nie zawsze wiadomo, który bohater wspomina, też nie, lecz lakoniczność opowieści, przypominająca bardzie rozwinięte opisy fotografii niż prawdziwą akcję jest przeszkodą w rozkoszowaniu się opowieścią. Za to neologizmy typu „rozgląd” czy „zwiew” raczej irytują niż bawią. Podsumowując, jeśli chcecie poczytać o tym, jak się głaska kota i z nim śpi – polecam. Jeśli chcielibyście zaznać przyjemności z obcowania z opowieścią – poszukajcie innego komiksu.

Niewiele się zmieni w tym tomie. Miłość między kotem a jego panem kwitnie. Trochę więcej dowiemy się o przeszłości starszego nauczyciela, ale tylko jeśli będziemy czytać z uwagą. Informacje są rzucane przypadkowo, marginalnie, autorka napomyka o karierze Kandy jedynie przy okazji rozrzuconych płyt. Nie potrafię się przekonać do sposobu prowadzenia narracji w tej mandze. To,...

Manga koncentruje się na tytułowej parze, jaką jest starszy pan i jego nowy kot-Fukumaru. Zwierzak ze względu na swój nietypowy wygląd przed sługi czas był pomijany w sklepie na rzecz młodszych i bardziej pociesznych kociaków. Pewnego dnia przychodzi jednak dla niego ratunek w postaci starszego wdowca. Adoptuje on niechcianego futrzaka i staje się jego opiekunem. Staruszek nie ma jednak zbyt wielkiego doświadczenia ze zwierzętami i nie jest specjalistą od opieki nad kotami. Dla chcącego jednak nic trudnego.

Całość jest kolekcją różnych sytuacji z życia tej pary. Sporo humoru jest efektem tego, że pan nie zna się zbyt dobrze na opiece nad kotami. Dlatego bohater nie wie, jak dobrze wypełnić kuwetę czy ile jedzenia przygotować swojemu towarzyszowi. Mamy więc historyjki o codzienności relacji i sytuacji takich jak sesja zdjęciowa kotka czy wspólne spanie. Żarty są bardzo sympatyczne i ciepłe bez żadnych negatywnych elementów czy naśmiewania się z kogoś.

Manga koncentruje się na tytułowej parze, jaką jest starszy pan i jego nowy kot-Fukumaru. Zwierzak ze względu na swój nietypowy wygląd przed sługi czas był pomijany w sklepie na rzecz młodszych i bardziej pociesznych kociaków. Pewnego dnia przychodzi jednak dla niego ratunek w postaci starszego wdowca. Adoptuje on niechcianego futrzaka i staje się jego opiekunem. Staruszek...

Niesamowite ile w tej mandze jest emocji... tak bardzo różnych. Od smutku przez miłość aż do jakichś dziwnych, ekspresyjnych jak "deprecha". Oczywiście wiele z nich jest aż niemal karykaturalnych... ale miłość i smutek są pokazane niezwykle sugestywnie. Dowiadujemy się więcej o przeszłości Starszego Pana i dlaczego jest w nim taki smutek. Bardzo mnie poruszają te emocje, nie sądziłem, że to jest możliwe. To ciekawe... a może to po prostu stereotyp... że tak bardzo emocjonalni są Japończycy. Nie wiem czy tylko w mandze i filmie... może wyolbrzymia się te emocje aby były jasne? Ja muszę sobie je dawkować by się nie przeciążyć - doktor zalecił jedną mangę na meisiąc :) Ale temat mangi idealny: kot i smutek... oraz jak zwierzę potrafi uleczyć ból... piękne.

Niesamowite ile w tej mandze jest emocji... tak bardzo różnych. Od smutku przez miłość aż do jakichś dziwnych, ekspresyjnych jak "deprecha". Oczywiście wiele z nich jest aż niemal karykaturalnych... ale miłość i smutek są pokazane niezwykle sugestywnie. Dowiadujemy się więcej o przeszłości Starszego Pana i dlaczego jest w nim taki smutek. Bardzo mnie poruszają te emocje,...

Drugi tomik to jeszcze większa dawka słodyczy i uroczego kotka Fukumaru. Między główną historią wkraczają tu powoli wątki poboczne dotyczące postaci starszego Pana oraz jego przeszłości. Są to mocno emocjonalne wątki z czego jeden sprawił że naprawdę się wzruszyłam. Znów mamy tu mieszankę humoru i słodkości w świetnym wydaniu. Te krótkie historyjki naprawdę fajnie się łączą i dostarczają dobrą rozrywkę. Czyta się to bardzo szybko ale z ogromną przyjemnością. W przyszłości na pewno sięgnę po dalsze tomiki.

Drugi tomik to jeszcze większa dawka słodyczy i uroczego kotka Fukumaru. Między główną historią wkraczają tu powoli wątki poboczne dotyczące postaci starszego Pana oraz jego przeszłości. Są to mocno emocjonalne wątki z czego jeden sprawił że naprawdę się wzruszyłam. Znów mamy tu mieszankę humoru i słodkości w świetnym wydaniu. Te krótkie historyjki naprawdę fajnie się łączą...

Każdy posiadacz zwierzęcego przyjaciela (nie tylko kota),doskonale wie, że czas spędzony ze swoim zwierzakiem to chwile szczęścia, radości i beztroski. Nie inaczej jest w przypadku pana Kandy i jego puchatego pupila Fukumaru. Zarówno kot, jak i jego właściciel powoli przyzwyczajają się do nowej dla siebie sytuacji, a ich „relacja” zaczyna się mocno pogłębiać. Oznacza to ciąg zabawnych scen (będących czymś normalnym dla posiadaczy kota). Treść drugiej części serii można więc uznać za przyjemną, uroczą, zabawną, relaksującą i mocno rozrywkową, co jest bardzo potrzebne w obecnych czasach. Obok świetnego humoru nie brakło jednak w tomie kilku bardziej emocjonalnych wątków. Czytelnik ma tutaj okazję zobaczyć pewne retrospekcje z przeszłości pana Kandy. Dotyczą jego dzieciństwa, kiedy to wiele czasu poświęcał na ciężkie treningi gry na fortepianie i nie mógł bawić się z rówieśnikami ani też dotykać zwierząt. W pokazanych tutaj wspomnieniach pojawia się również zmarła żona bohatera i ukazane jest wielkie uczucie, jakie ich łączyło. Bardziej „dramatyczne” wątki idealnie dopasowują się do lekkiej humorystycznej otoczki mangi, stając się świetnym balansem treści.


Niczego złego nie można również napisać na temat warstwy graficznej tytułu. Rysunki momentami są trochę „surowe” w swojej formie, ale cały czas zachowują pewien urok doskonale wpasowujący się w całą opowieść. Najbardziej zachwyca oczywiście sam Fukumaru, który mimowolnie wywołuje na twarzy odbiorcy uśmiech zadowolenia. Kolejnym plusem są bardzo dobrze oddane emocje pojawiające się na twarzach ludzi (szczególnie pana Kandy).

https://gameplay.pl/news.asp?ID=136693

Każdy posiadacz zwierzęcego przyjaciela (nie tylko kota),doskonale wie, że czas spędzony ze swoim zwierzakiem to chwile szczęścia, radości i beztroski. Nie inaczej jest w przypadku pana Kandy i jego puchatego pupila Fukumaru. Zarówno kot, jak i jego właściciel powoli przyzwyczajają się do nowej dla siebie sytuacji, a ich „relacja” zaczyna się mocno pogłębiać. Oznacza to...

Bardzo uroczy tomik

Bardzo uroczy tomik

Druga część trochę mniej ekscytująca niż pierwsza, ale też przyjemna. Dużo uścisków i miziania :) Czekam na trzecią :)

Druga część trochę mniej ekscytująca niż pierwsza, ale też przyjemna. Dużo uścisków i miziania :) Czekam na trzecią :)