Krótki zbiór ciekawostek z historii i dziejów Wojsławic. Niektóre zabawne chociaż trafiają się też tragiczne jak historia pewnego sapera. Nie mniej jednak warto sięgnąć po ten zbiór. Jest w nim dużo opowiadań dziadka autora które mają niesamowity klimat. Polecam książkę fanom Andrzeja Pilipiuka.

Krótki zbiór ciekawostek z historii i dziejów Wojsławic. Niektóre zabawne chociaż trafiają się też tragiczne jak historia pewnego sapera. Nie mniej jednak warto sięgnąć po ten zbiór. Jest w nim dużo opowiadań dziadka autora które mają niesamowity klimat. Polecam książkę fanom Andrzeja Pilipiuka.

Podoba mi się koncepcja książki - "Anegdoty wojsławickie" to zbiór krótkich, ciekawie opowiedzianych historii: miejsc, zdarzeń oraz ludzi z Wojsławic, w woj. lubelskim, i okolicy. Autor zebrał obrazy z życia wsi i relacji sąsiedzkich, najwięcej z nich dotyczy czasów powojennych.

Podoba mi się koncepcja książki - "Anegdoty wojsławickie" to zbiór krótkich, ciekawie opowiedzianych historii: miejsc, zdarzeń oraz ludzi z Wojsławic, w woj. lubelskim, i okolicy. Autor zebrał obrazy z życia wsi i relacji sąsiedzkich, najwięcej z nich dotyczy czasów powojennych.

Na "Anegdoty wojsławickie" miałem chrapkę już do dłuższego czasu, ale jakoś tak dziwnie wyszło, że kupiłem ją dopiero na kwietniowych Warszawskich Targach Fantastyki. Oczywiście z autografem autora, który bardzo chętnie podpisywał książki na stoisku Fundacji Ku Przeszłości - grawerował też swoje autografy na różnych wyrobach sprzedawanych przez Fundację (np. kubki z Jakubem Wędrowyczem). Dodam jeszcze, że tej książki nie zdobędziecie w większości internetowych księgarń - jeśli dobrze kojarzę, jest do kupienia na różnych konwentach, gdzie obecna jest Fundacja, ewentualnie po kontakcie z Fundacją. Jest to publikacja niedochodowa - to cegiełka na działalność Fundacji Ku Przeszłości. Publikacja została wydana przez Fundację, a autor (Andrzej Pilipiuk) nie otrzymał za nią wynagrodzenia.

Od autora:
"Zbierałem się kilka lat - wreszcie siadłem i spisałem rozmaite dziwne historie, anegdotki i legendy związane z Wojsławicami. Opowieści, które przed laty słyszałem od Dziadków - Domiceli i Aleksandra Pilipiuków, od Ojca - Tadeusza "Wojtka" Pilipiuka oraz od wielu ludzi, z którymi rozmawiałem. To opowieści o naszym miasteczku, o ludziach, którzy tu żyli. Jest to próba zapisu tego, co najbardziej ulotne - tradycji przekazywanej ustnie. (...) Nie upierałbym się przy autentyczności wszystkich przedstawionych wydarzeń - historie przekazywane ustnie żyją własnym życiem - na okruchach prawdy szybko narasta pleśń upiększeń i konfabulacji. Starałem się jednak niczego już nie dodawać od siebie - zanotowałem je tak, jak je usłyszałem".

Autor na 92 stronach zamieścił całe mnóstwo anegdot o przeróżnej treści - uporządkował je i podzielił je na sześć rozdziałów:
- Czasy legendarne i zamierzchła przeszłość
- Nasi dziedzice
- Opowieści z lat międzywojennych
- Opowieści z lat okupacji
- Opowieści powojenne
- Opowieści z lat 90.

"Anegdoty wojsławickie" czytało mi się bardzo przyjemnie - nasunęły mi się na myśl opowieści, które słyszałem w dzieciństwie od babci, u której spędzałem wakacji. Jeśli interesują Was takie historyczne bądź lokalne anegdoty - ta książka powinna się Wam podobać. Jeśli nie interesują - spróbujcie mimo wszystko, może zmienicie zdanie 😉

Na "Anegdoty wojsławickie" miałem chrapkę już do dłuższego czasu, ale jakoś tak dziwnie wyszło, że kupiłem ją dopiero na kwietniowych Warszawskich Targach Fantastyki. Oczywiście z autografem autora, który bardzo chętnie podpisywał książki na stoisku Fundacji Ku Przeszłości - grawerował też swoje autografy na różnych wyrobach sprzedawanych przez Fundację (np. kubki z Jakubem...

Krótkie opowiadania, anegdoty przekazywane do tej pory w ust do ust - jedne bardzo ciekawe, inne trochę nudne. Sądzę, że najbardziej się będą podobać czytelnikom znającym Wojsławice i ich okolicę. No i niektóre zostały wykorzystane przez autora jako inspiracja do napisania opowiadań. Polecam dla fanów twórczości Andrzeja Pilipiuka.

Krótkie opowiadania, anegdoty przekazywane do tej pory w ust do ust - jedne bardzo ciekawe, inne trochę nudne. Sądzę, że najbardziej się będą podobać czytelnikom znającym Wojsławice i ich okolicę. No i niektóre zostały wykorzystane przez autora jako inspiracja do napisania opowiadań. Polecam dla fanów twórczości Andrzeja Pilipiuka.

Kiedyś na portalu „Lubimy Czytać” przy okazji pisania krótkiej opinii o „Raporcie z Północy” pisałem, że nie należy oceniać cudzych wspomnień, gdy się nie było ich uczestnikami. Zdanie podtrzymuje, stąd jedynie na wymienionym powyżej portalu, zobaczycie pozytywną ocenę, aby zwiększyć zainteresowanie wśród czytelników.
„Anegdoty Wojsławickie”, to zbiór ponad stu krótkich lub dłuższych historyjek, niektóre wywołują uśmiech na twarzy, a inne powodują smutek. Dla mnie „Anegdoty” oprócz bycia okazją do zapoznania się z historią opowiedzianą przez zwykłych ludzi, są swoistą kopalnią ciekawostek, gdyż Wielki Grafoman nie raz wykorzystywał zdobyte informacje w swoich dziełach.
Przykłady? „Szubienica”, czyli lessowy wąwóz między Wojsławicami, a Witoldowem, to tam Wędrowycz odnalazł bombę wodorową, bądź „Dziedzic powraca, czyli duch hrabiego”, kojarzycie opowiadanie „Hrabia” ze zbioru „Trucizna”? To właśnie na podstawie tej anegdotki otrzymaliśmy zabawną historyjkę. Mógłbym tak wymieniać w nieskończoność, jednak zachęcam do indywidualnego zapoznania się z treścią oraz wyszukanie jak największej liczby powiązań z opowiadaniami Andrzeja Pilipiuka.

Książkę kupisz tylko i wyłącznie na stronie „Fundacji ku Przeszłości”:
https://www.facebook.com/Fundacja-Ku-Przesz%C5%82o%C5%9Bci-1870075119943534

Obecnie „Fundacja ku Przeszłości” pragnie dokończyć budowę „Domu Jakuba Wędrowycza”, jeżeli macie parę groszy na zbyciu, to zapraszam w ten link:
https://zrzutka.pl/mypux6

POLECAM!
KAROL KRÓL

Kiedyś na portalu „Lubimy Czytać” przy okazji pisania krótkiej opinii o „Raporcie z Północy” pisałem, że nie należy oceniać cudzych wspomnień, gdy się nie było ich uczestnikami. Zdanie podtrzymuje, stąd jedynie na wymienionym powyżej portalu, zobaczycie pozytywną ocenę, aby zwiększyć zainteresowanie wśród czytelników.
„Anegdoty Wojsławickie”, to zbiór ponad stu krótkich...

To jest świetne!

To jest świetne!