Takie nie najgorsze, ale nic ciekawego bo już od początku zna się zakończenie.

Takie nie najgorsze, ale nic ciekawego bo już od początku zna się zakończenie.

Okej, zgadzam się że zawiązanie fabuły było idiotyczne, a seks z nieprzytomnym kolegą (!),w której o on "robi" za stronę czynną (!!) był nie dość, że głupi, to jeszcze niesmaczny, ale im dalej tym lepiej. Naprawdę.
Chociaż główny bohater to palant, czego sam nie ukrywa, to niektóre z jego przemyśleń wydały mi się, no może nie głębokie, ale na miejscu. Wpakował się w trudną sytuację, z resztą podobnie jak jego brat, i jakoś próbował ją zracjonalizować. I to mi się podobało.
Już pisałam, lubię prace Chise Ogawy, właśnie za to babranie się w nie najprzyjemniejszej stronie miłości. W jej bólu, strachu, niepewności co będzie dalej. Jej historie nie opowiadają o jednorożcach i tęczy, gdzie wszyscy na hurra pakują się w homoseksualne związki. Raczej jest przykro i brudno. I ja to kupuję.
Na szczęście zawsze na końcu pozostaje nadzieja, że będzie lepiej. I jakoś się uda. I to kupuję jeszcze bardziej.

Okej, zgadzam się że zawiązanie fabuły było idiotyczne, a seks z nieprzytomnym kolegą (!),w której o on "robi" za stronę czynną (!!) był nie dość, że głupi, to jeszcze niesmaczny, ale im dalej tym lepiej. Naprawdę.
Chociaż główny bohater to palant, czego sam nie ukrywa, to niektóre z jego przemyśleń wydały mi się, no może nie głębokie, ale na miejscu. Wpakował się w...

Historia nie przypadła mi do gustu. Niestety, manierą Chise Ogawy jest próba przemycenia toksyn w romantycznym wydaniu. W tej historii próbuje nam sprzedać miłość, w której jedna ze stron gwałci oralnie osobę, którą rzekomo kocha, przedtem nakłaniając do zdrady dziewczynę, z którą obiekt westchnień jest w związku. Rozumiem, że główny bohater jest problematyczny, konfliktowy, ogromnie cierpi. Jednak odnoszę wrażenie, że pozostali bohaterowie komiksu lekceważą czy przyzwalają na tak nieodpowiednie zachowania, które nie powinny mieć miejsca w zdrowej relacji. Oczywiście, nie jest złym, że autorka pokazuje jak różni ludzie odreagowują cierpienie, które znoszą z powodu ukrywania swoich uczuć czy orientacji. To głęboki temat, o którym warto mówić. Jednak brak przeprosin, skruchy ze strony Udo dla mnie jest nie do przyjęcia. Nie widzę też przyczyny poza litością(!),dla której Kiyotake odwzajemnił uczucia Udo. Nie widzę sensu tego związku, tej relacji, tej mangi.

Historia nie przypadła mi do gustu. Niestety, manierą Chise Ogawy jest próba przemycenia toksyn w romantycznym wydaniu. W tej historii próbuje nam sprzedać miłość, w której jedna ze stron gwałci oralnie osobę, którą rzekomo kocha, przedtem nakłaniając do zdrady dziewczynę, z którą obiekt westchnień jest w związku. Rozumiem, że główny bohater jest problematyczny,...

Szału nie ma :/
Kreska jest bardzo dobra, ale niektóre kadry jakoś mi nie pasowały. Co najgorsze... GUBIŁEM się w odróżnieniu bohaterów! (Co zdarza się naprawdę BARDZO rzadko)
Fabuła jest fenomenalna i porwała moje serce. Ale jednak troszkę czuję niedosyt, jak została użyta.
Co do scen miłosnych - ta cenzura -_-... Ale mimo to jest naprawdę dobre c;
Sumując wszystko polecam na "dopchanie" kolekcji.

Szału nie ma :/
Kreska jest bardzo dobra, ale niektóre kadry jakoś mi nie pasowały. Co najgorsze... GUBIŁEM się w odróżnieniu bohaterów! (Co zdarza się naprawdę BARDZO rzadko)
Fabuła jest fenomenalna i porwała moje serce. Ale jednak troszkę czuję niedosyt, jak została użyta.
Co do scen miłosnych - ta cenzura -_-... Ale mimo to jest naprawdę dobre c;
Sumując wszystko...

Bardzo przyjemne. Pamiętam, że czytałam tę mangę już dłuższy czas temu po angielsku i wtedy też mi się podobało. Dobre uzupełnienie Gry uczuć.

Bardzo przyjemne. Pamiętam, że czytałam tę mangę już dłuższy czas temu po angielsku i wtedy też mi się podobało. Dobre uzupełnienie Gry uczuć.

Moim zdaniem, takie typowe yaoi, niczym się nie wyróżnia. No może sceną po pijaku. A tak to, jeden z wielu.

Moim zdaniem, takie typowe yaoi, niczym się nie wyróżnia. No może sceną po pijaku. A tak to, jeden z wielu.