Żałuję, że póki co nikt u nas nie pokusił się o wydanie komiksów Rupperta i Mulota. Wcześniej czytałem „Portrait of a Drunk” zobrazowany przez Oliviera Schrauwena i był znakomity. Coś co mogłoby pogodzić fanów historii marynistycznych i miłośników nieco bardziej niezależnych produkcji. Wierzę, że ten komiks przyjąłby się u nas bez problemu. Z „Perineum Technique” jest trochę inaczej. Czytam o nim bardzo różne opinie, ale zdecydowanie ustawiam się po stronie entuzjastów.

On jest uznanym artystą, ona nie chce ujawniać swej profesji. Łączą się zdalnie poprzez aplikację, by uprawiać wirtualny sex. Już w tym momencie jest ciekawie, bo autorzy mają dosyć oryginalną wizję, jak taka apka mogłaby wyglądać i umieszczają parę w dosyć nietypowych przestrzeniach. Siłą rzeczy musi się to skończyć w realu, ale i tu wydarzenia nie toczą się gładko, bo on nalega na spotkanie, a ona stawia mu dosyć nietypowy warunek związany z seksualnością

”The Perineum Technique” to trochę romans, a trochę jego zaprzeczenie. Mówi sporo o świecie, w którym do prawdziwego uczucia trzeba się przebić z poziomu nowych technologii, ale robi to w sposób zabawny i pomysłowy. Metafory związane z aktem seksualnym i wplątanie w całość awangardowej sztuki tworzonej przez bohatera przenoszą czytelnika na trochę wyższy poziom odbioru, ale w żadnym momencie nie miałem poczucia przekroczenia granicy smaku czy artystowskiej przesady. Mam za to wielką ochotę, by zostać przy bibliografii obu artystów trochę dłużej

Żałuję, że póki co nikt u nas nie pokusił się o wydanie komiksów Rupperta i Mulota. Wcześniej czytałem „Portrait of a Drunk” zobrazowany przez Oliviera Schrauwena i był znakomity. Coś co mogłoby pogodzić fanów historii marynistycznych i miłośników nieco bardziej niezależnych produkcji. Wierzę, że ten komiks przyjąłby się u nas bez problemu. Z „Perineum Technique” jest...