Czytałam długo i dokładnie ,ale inaczej nie da się przy takiej ilości informacji.
Jak dla mnie napisana rewelacyjnie ,więc sięgam po kolejną cześć o Jagiellonach.
Warto było rozpocząć przygodę z dziełami tego Autora .

Czytałam długo i dokładnie ,ale inaczej nie da się przy takiej ilości informacji.
Jak dla mnie napisana rewelacyjnie ,więc sięgam po kolejną cześć o Jagiellonach.
Warto było rozpocząć przygodę z dziełami tego Autora .

Książka bez wątpienia zasługująca na miano arcydzieła. Sam autor określa książkę mianem eseju, ja jednak pokusiłbym się o stwierdzenie, że jest to ogromny traktat historyczny. Ponadto genialny to traktat. Jasienica zabiera nas w podróż od prapoczątków państwa Polskiego do schyłku epoki Jagiellonów. Podróż ta jest bardzo różna od podawania suchych faktów historycznych przez co książka w żadnym momencie nie skręca w kierunku nudy. Książka jak sam tytuł stwierdza podzielona została na epokę panowania Piastów i epokę Jagiellonów. Zaczynając ab ovo pokazuje nam, którzy Piastowie zapisali się w naszej historii w sposób pozytywny (Mieszko I, Bolesław Wielki Chrobry, Bolesław Krzywousty, Władysław Łokietek oraz Kazimierz Wielki) wskazując również dlaczego za takich autor ich uważa (jest to dobitnie i dosyć prosto wyjaśnione),a którzy w sposób negatywny tak jak np. Bolesław Kędzierzawy, Władysław Herman, Konrad Mazowiecki czy Bolesław Wstydliwy, gdzie również zostało to poparte dowodami. Oprócz władców mamy również inne postacie ówczesnych polityków, które również nie są bez znaczenia. Bardzo podoba mi się pogląd Jasienicy: "Historia to ludzie" i w taki własnie sposób przedstawia on swój wywód. Po burzliwym ale w gruncie rzeczy pozytywnym panowaniu w Polsce Piastów nadszedł czas na litewskich Jagiellonów. Co zadziwiające Jasienica nie ma zbyt pozytywnej opinii o żadnym z królów z tej dynastii. Władysław Jagiełło - osoba nie potrafiąca doraźnie rozwiązywać żadnego problemu, to on nie wykorzystał dostatecznie zwycięstwa Grunwaldu (czy specjalnie?),to on przedkładał interesy Litwy nad Korony (był wszak z krwi i kości Litwinem),Władysław Warneńczyk - tak naprawdę król marionetka, który pozwolił wpakować się przy nielichej pomocy magnaterii węgierskiej i papieskiej pod turecki nóż. Kazimierz Jagiellończyk - król polityk, a słaby wojownik, który również nie wykorzystał dobrej koniunktury na naprawę wewnętrznych stosunków w Koronie. Jan Olbracht - król hulaka i zawadiaka. Aleksander Jagiellończyk - król schorowana niedołęga. Zygmunt Stary - król senator, król magnatów, który wbrew wołającej szlachcie i mieszczaństwu uprawiał politykę układania się z możnowładztwem przeciw wszystkim. Zygmunt August - król kochaś i podobnie jak ojciec król senator, do tego lichego zdrowia. Jasienica owszem wskazuje na plusy panowania wyżej wymienionych, jednak krańcowo jest dla tej dynastii wprost bezlitosny. Mnie osobiście zdziwił taki pogląd na np króla Zygmunta Starego, który ma w naszej historii raczej pozytywną opinię. W Polsce Jagiellonów Jasienica potępia również Unię Polski z Litwą wskazując na to, że tak naprawdę Polska więcej na tej Unii straciła niż zyskała. Po lekturze nasuwa się stwierdzenie, że przy takim sposobie rządzenia, przy tylu niewykorzystanych szansach na powiększenie potęgi późniejszy upadek Polski był niemalże nieunikniony. Jest to o tyle smutne, że dzisiejsze położenie naszego kraju jest bez wątpienia powiązane z historią, która zaczęła się tutaj w roku 966 a zapewne dużo wcześniej. Faktem jest, że nie byliśmy wyjątkiem na mapie królewskich miernot jednak to chyba u nas konsekwencje były największe. Reasumując - polecałbym tą książkę każdej osobie, którą interesują losy naszego kraju. Nawet takiej, która historią mało się interesuje. Książka jak już stwierdzałem nie jest nudna. Dodatkowo mamy w niej fotografie (co prawda czarno białe) wspaniale nawiązujące do omawianych tematów. Czyta się ją bardzo szybko. Na koniec chciałbym wskazać na błąd na stronie, który odnosi się do podanej liczby stron (446) - tyle stron ma sama część o Jagiellonach. Ta o Piastach ma 337 co w sumie daje 783 strony.

Książka bez wątpienia zasługująca na miano arcydzieła. Sam autor określa książkę mianem eseju, ja jednak pokusiłbym się o stwierdzenie, że jest to ogromny traktat historyczny. Ponadto genialny to traktat. Jasienica zabiera nas w podróż od prapoczątków państwa Polskiego do schyłku epoki Jagiellonów. Podróż ta jest bardzo różna od podawania suchych faktów historycznych przez...

Absolutna klasyka. Historia napisana przystępnym językiem, wciąga niczym fabularyzowana opowieść historyczna. Autor mistrzowsko opisuje dzieje dwóch najważniejszych rodów w historii naszego kraju - a na ich tle - historię Polski. Opisy dawnych gospodarek, wojen, podchodów politycznych - nieomalże jak gra o Tron - tyle tylko, że u nas to wszystko wydarzyło się naprawdę. Mimo grubego tomiszcza, pochłania się go błyskawicznie. Polecam ze szczerego serca.

Absolutna klasyka. Historia napisana przystępnym językiem, wciąga niczym fabularyzowana opowieść historyczna. Autor mistrzowsko opisuje dzieje dwóch najważniejszych rodów w historii naszego kraju - a na ich tle - historię Polski. Opisy dawnych gospodarek, wojen, podchodów politycznych - nieomalże jak gra o Tron - tyle tylko, że u nas to wszystko wydarzyło się naprawdę. Mimo...