Konsekwencje rewolucji w prawie wyborczym, czyli jak postawić krzyżyk i dlaczego w kratce

Członkowie Państwowej Komisji wyborczej obawiali się przebiegu samorządowych wyborów w 2014 r, choć nie spodziewali aż tak kiepskiego przebiegu wydarzeń. Tego samego roku, do przedłużającego się przetargu na system informatyczny obsługujący wybory, stanęła jedna jedyna spółka, nie mająca większego doświadczenia w tej materii. Chcąc, nie chcąc, trzeba było zakupić zaoferowany przez nią produkt, gdyż innej opcji nie było. Ciągnące się procedury przetargowe sprawiły, że nie było nawet wystarczająco wiele czasu na jego przetestowanie.
16 listopada 2014 r. po zamknięciu lokali wyborczych, rozpoczął się długi spektakl pomyłek, tragedii i fars ciągnący się aż do 24 listopada, kiedy to w końcu wyniki wyborów zostają obwieszczone w Dzienniku Ustaw.
Zawirowanie związane z niewydolnością systemu podliczającego głosy dały asumpt do oskarżeń ze strony ówczesnej opozycji o sfałszowanie wyników wyborów. W atmosferze ciężkich oskarżeń wzywano do fundamentalnych zmian w prawie wyborczym. Tymczasem, gdy medialny kurz opadł okazało się, że całość protestów wyborczych zamknęła się w liczbie 1472, a więc dotknęła zaledwie 3,71 % wszystkich okręgów. Co więcej, zebrane dowody na nieprawidłowości wystarczyły jedynie, aby sądy nakazały powtórzenie wyborów tylko w 56 na 39631 okręgów wyborczych. Nie było podstaw, aby uznać że wybory zostały sfałszowane. A jednak elity obecnie rządzącej partii, choć nie znalazły podstaw do wszczęcia jakichkolwiek śledztw, powołując się na rzekomo sfałszowane wybory w 2014 r., w 2018 r. uchwalili ustawę o zmianie kodeksu wyborczego, która diametralnie zmieniła głosowanie w Polsce.
Ta książka to nie tylko skrzętne rozprawienie się z mitami narosłymi wokół wyborów w 2014 r. To przede wszystkim skrupulatna analiza wyzwań wynikających z reformy, opisująca takie aspekty, jak np. trudności z interpretacją nowej definicji znaku "x", możliwe problemy przy przekazywaniu kart do głosowania między komisją przeprowadzającą wybory, a tą zliczająca głosy, czy daleko idące ograniczenia w głosowaniu korespondencyjnym. Opisuje też dokładnie przemiany instytucjonalne organów przeprowadzających wybory, które z dosyć niezawisłej struktury odpowiedzialnej przed parlamentem, stały się bardziej podległe strukturom rządowym. Dodatkowo, wszystkie poruszane zagadnienia opisywane są w świetle przemian instytucji wyborów w polskim prawie w XX w. Jest to ciekawa monografia, która porusza bardzo aktualne zagadnienie.

Członkowie Państwowej Komisji wyborczej obawiali się przebiegu samorządowych wyborów w 2014 r, choć nie spodziewali aż tak kiepskiego przebiegu wydarzeń. Tego samego roku, do przedłużającego się przetargu na system informatyczny obsługujący wybory, stanęła jedna jedyna spółka, nie mająca większego doświadczenia w tej materii. Chcąc, nie chcąc, trzeba było zakupić...