Ładna kreska, podoba mi się połączenie motywu indian oraz wikingów. Jednak czegoś brakuje mi w historii - mam poczucie, że podczas czytania "zagubił" się wątek, nie wszystko zostało wyjaśnione. Jestem jednak ciekawa, czy w 2 tomie wyjaśnią się te szczegóły.

Ładna kreska, podoba mi się połączenie motywu indian oraz wikingów. Jednak czegoś brakuje mi w historii - mam poczucie, że podczas czytania "zagubił" się wątek, nie wszystko zostało wyjaśnione. Jestem jednak ciekawa, czy w 2 tomie wyjaśnią się te szczegóły.

W sumie nie jest źle. Ciekawa, przyjemna kreska, chociaż ja wolę bardziej wyrazistą. Czarno-biały. Jeden z ciekawszych komiksów jakie czytałem. Ciekawe, ale nie udziwnione na siłę. Bron Arosena to chyba jednak nie tomahawk - tylko maczuga - war club. Winlandia - to kraj łąk ... Jeden feler, za to poważny - za drobny druczek w chmurkach.

W sumie nie jest źle. Ciekawa, przyjemna kreska, chociaż ja wolę bardziej wyrazistą. Czarno-biały. Jeden z ciekawszych komiksów jakie czytałem. Ciekawe, ale nie udziwnione na siłę. Bron Arosena to chyba jednak nie tomahawk - tylko maczuga - war club. Winlandia - to kraj łąk ... Jeden feler, za to poważny - za drobny druczek w chmurkach.

Jeśli lubicie komiksy z ładną, realistyczną kreską, a dodatkowo pociąga Was tematyka Wikingów i Indian, sięgnijcie koniecznie. Zwłaszcza, że i cena jest sympatyczna

Cała opinia + zdjęcia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2020/01/plemie-sow-ukasz-wnuczek.html

Jeśli lubicie komiksy z ładną, realistyczną kreską, a dodatkowo pociąga Was tematyka Wikingów i Indian, sięgnijcie koniecznie. Zwłaszcza, że i cena jest sympatyczna

Cała opinia + zdjęcia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2020/01/plemie-sow-ukasz-wnuczek.html

W swoich czytelniczych podróżach szukam czasem odskoczni. Chętnie eksperymentuję. Lubię od czasu do czasu sięgnąć po jakąś pozycję, o której powiedziałabym, że nie jest dla mnie. Te przygody doprowadziły mnie do wielu interesujących odkryć. Jednym z nich jest ...komiks. Nigdy ta forma wyrazu jakoś szczególnie do mnie nie trafiła. Postanowiłam więc dać komiksowi szansę i spróbować poznać ten gatunek jakoby od nowa. Mój wybór padł na „Plemię sów” Łukasza Wnuczka, wydawnictwo Timof i cisi wspólnicy, 2018.

„Plemię sów” tom pierwszy wyróżnia się formą. Grafika jest czarno-biała, co bardzo mi się podoba. Dzięki temu historia od początku nabiera szczególnego wyrazu i jest bardziej sugestywna. Podoba mi się kreska Łukasza Wnuczka. Bardzo wymowne są rysowane przez niego twarze. Jest to opowieść przygodowa z elementami fantastyki. Opowiada historię Wikingów, którzy kolonizowali tereny należące do Indian, a następnie zostali przez nich z tych ziem wyparci. W lasach zaczyna grasować tajemnicza istota, która sieje strach i zagładę. Plemiona indiańskie zalewa fala paniki. Najlepsi łowcy zostają wysłani, by zabić bestię, która nie zna litości i morduje wszystkich na swej drodze. Arosen jest białym człowiekiem wychowanym wśród Indian. Na skutek wstrętnej intrygi zostaje przegnany z wioski. Chce oczyścić swe imię. Pod jego opiekę trafia kobieta, która uratowała dziecko ze spalonej wioski Wikingów. Wspólnie wyruszają w drogę, lecz tajemnicza istota z lasu depcze im po piętach...

Podoba mi się to jak zgrabnie wplata autor różne punkty widzenia w tę opowieść. Biali ludzie i Indianie, choć stoją po dwóch różnych stronach barykady zmuszeni są zjednoczyć się w obliczu śmiertelnej siły. Mimo iż jest między nimi konflikt, to żadna ze stron nie jest przedstawiona jednoznacznie. Postacie są złożone. To jak prowadzona jest fabuła sprawia, że czujemy się bezstronnymi obserwatorami wydarzeń. Akcja nie zwalnia nawet na chwilę. Na każdym kroku rozgrywają się dramaty. Choć Plemię sów” nie jest obszernym komiksem, to jest tak nasycony emocjami i wydarzeniami, że nie sposób nie dać się wciągnąć w tę historię. Jest jak przygodowy film. Wciąż coś się dzieje i nie wiemy, co czeka nas za chwilę.

Muszę przyznać, że ten utwór bardzo przypadł mi do gustu. Jest ciekawy i oryginalny. W stosunkowo sensacyjną akcję misternie wplecione są ważne morały. Całość sprawia wrażenie dopracowanej i przemyślanej. Przewijające się w tle sowy pomagają budować aurę nasyconą tajemnicą i niepokojem. Myślę, że z ciekawością zapoznam się z kolejnymi tomami.

Bardzo udanym pomysłem jest stworzenie opowieści zawierającej wierzenia indiańskie i mitologię nordycką. Bardzo sprawnie zostało to połączone i całość jest sensowna i intrygująca. Jest to coś, co może zyskać sympatię nie tylko miłośników gatunku. Kiedyś uważałam, że komiks to specyficzna forma, która trafia tylko do określonego grona odbiorców, do którego ja się nie zaliczam. A tu proszę- okazuje się , że dzięki tytułom takim jak „Plemię sów” niekoniecznie tak musi to wyglądać. Jestem pozytywnie zaskoczona i chętnie ten komiks polecam. Stanowi nie tylko zwykłą rozrywkę. To mądra przypowieść. Myślę, że każdy czytelnik może w niej wiele odczytać.

Rzeczą, która bardzo przeszkadzała mi w delektowaniu się tą historią jest mały druk. Zdecydowanie za mały jak dla mnie i utrudniający odbiór. Być może wynika to z objętości, ale jest to, niestety, duży minus. Musiałam bardzo skupiać wzrok, a przez to zacierały mi się obrazy i w dalszym etapie najpierw czytałam „chmurki”, a dopiero póżniej cieszyłam oczy rysunkiem. Zapewne nie każdy postrzegać to będzie jako minus, ale mnie osobiście to bardzo przeszkadzało.

Podsumowując, oceniam ten komiks bardzo pozytywnie. Udana grafika, dobre rysunki, ciekawa i wartościowa treść. Polecam sięgnięcie po „Plemię sów” zarówno tym osobom, które komiks lubią jak i takim laikom jak ja. Po ciężkim dniu w pracy ta opowieść pozwoliła mi całkowicie oderwać się od trosk i przeniosła mnie do zupełnie innego wymiaru. Miałam dużą frajdę w trakcie czytania i oglądania. Jestem bardzo ciekawa jakie będą kolejne odsłony tego cyklu, ponieważ na mojej półce na pewno znajdzie się dla nich miejsce. Jeśli powstanie więcej tak dobrych historii obrazkowych, to kto wie? Może za jakiś czas podobną opinię rozpocznę od słów : ja, miłośniczka komiksu? Serdecznie polecam. „Plemię sów” to po prostu dobra historia na dodatek skłaniająca do refleksji. Moja ocena 5.

W swoich czytelniczych podróżach szukam czasem odskoczni. Chętnie eksperymentuję. Lubię od czasu do czasu sięgnąć po jakąś pozycję, o której powiedziałabym, że nie jest dla mnie. Te przygody doprowadziły mnie do wielu interesujących odkryć. Jednym z nich jest ...komiks. Nigdy ta forma wyrazu jakoś szczególnie do mnie nie trafiła. Postanowiłam więc dać komiksowi szansę i...

Ciekawa rzecz. Nieco chaotyczną momentami narrację wynagradzają bardzo dobra kreska i fabularny potencjał. Warto.

Ciekawa rzecz. Nieco chaotyczną momentami narrację wynagradzają bardzo dobra kreska i fabularny potencjał. Warto.

Ostrzegam, zabiję wydawcę za te tyciutkie literki w dialogach.
Męczył mnie tu schematyzm zachowań i działań. Indianie, wikingowie, biali...i czemu Pani Lasu nie jest niezwyciężona?

Ostrzegam, zabiję wydawcę za te tyciutkie literki w dialogach.
Męczył mnie tu schematyzm zachowań i działań. Indianie, wikingowie, biali...i czemu Pani Lasu nie jest niezwyciężona?

Komiks ok, w klimacie indiansko wikingowym. Coś innego. Niekoniecznie moja bajka, ale nie mogę psów wieszać. Rysunki bardzo ładne.

Komiks ok, w klimacie indiansko wikingowym. Coś innego. Niekoniecznie moja bajka, ale nie mogę psów wieszać. Rysunki bardzo ładne.