Początkowo wzruszająca, później nieco przerażająca.

Początkowo wzruszająca, później nieco przerażająca.

Marzenia, to coś niezwykłego.
Zaczynają się od prostej myśli aby przybrać na sile i okazać się życiowym drogowskazem.

A gdyby tak towarzyszem marzeń okazała się Babcia?

Miałam niewątpliwą przyjemność przeczytać książkę, o której do tej pory nie słyszałam zbyt wiele. Bardziej pojedyncze głosy o jej wzruszającej zawartości.

"Dom Babci" wydany przez @wydawnictwo_czytam to opowieść o sile wyobraźni i drodze jej kreowania, w czasie intensywnych zmian.

Bohaterami są babcia i jej ukochany wnuk. Relacja od samego początku jest przedstawiona jako budująca i pełna wzajemnego szacunku. Książka prowadzi przez wspólnie spędzony czas na wspominaniu wzniosłej kariery architekta aby z szacunkiem ukazać starość i pustkę jaką pozostawia odejście ukochanego powiernika .
A gdyby ożywić marzenia?
Gdyby móc tęsknotę przekuć w coś dobrego?

Ciężką pracą i zaangażowaniem chłopiec zbudował... postać swojej babci!
Poczuł jej wsparcie, doping i został poprowadzony w stronę swoich marzeń!
Za miasto, wodę, wysoko ponad dachy domów aby odnaleźć własny...
Niedokończony.

Historia mimo prostej formy niesie piękny i wzruszający przekaz.
Babcia to wspaniała towarzyszka, która oddaje całą siebie w relację z ukochanym wnukiem, czego przedłużeniem jest powstały dom.
Chłopiec to doskonały przykład ufnego dziecka, które podąża za swoim nauczycielem i z otwartym umysłem dąży do dotrzymania mu kroku.

Pokazuje, że strata nigdy nie jest na zawsze, bo najbliżsi maja stabilne miejsce w naszym sercu. Pokazuje także, że pasję można zaszczepić już od najmłodszych lat.

Mój szacunek do autorów, Rossa Montgomery'ego i Davida Litchfielda jest ogromny. Stworzyli połączenie wartościowych morałów przy genialnej szacie graficznej i obrazowości.
Inspiracja i pasja w tej książce to coś wspaniałego. Z przyjemnością będziemy wracać do niej w przyszłości.

Marzenia, to coś niezwykłego.
Zaczynają się od prostej myśli aby przybrać na sile i okazać się życiowym drogowskazem.

A gdyby tak towarzyszem marzeń okazała się Babcia?

Miałam niewątpliwą przyjemność przeczytać książkę, o której do tej pory nie słyszałam zbyt wiele. Bardziej pojedyncze głosy o jej wzruszającej zawartości.

"Dom Babci" wydany przez @wydawnictwo_czytam to...

Dom Babci to bajka z pięknymi ilustracjami, które przyciągają wzrok.

Naszym głównym bohaterem jest chłopiec, który ma dobre relacje ze swoją babcią. Jego babcia w przeszłości była architektem. Właśnie ona zajmowała się w młodości szkicowaniem budynków: wysokich, budzących zainteresowanie.
Babcia obiecała swojemu wnukowi, że w niedługiej przyszłości również jemu wybuduje cudowny, interesujący oraz wysoki budynek. Niestety ze względu na swoje zdrowie babci, nie mogła spełnić pragnienia i marzenia wnuka. Ponieważ była w podeszłym wieku, nie mogła wstawać samodzielnie z łóżka.

Chłopiec powstawiał sobie za cel stworzenie tzw. "babci", która będzie mogła z nim podróżować. Pracował obficie i staranie, aż dopiął swojego. Spełnił marzenie!

Ze swoją "babcią" dużo wędrował. Wspólnie podróżowali i pokonywali morze, miasta, aż w końcu dotarli do miejsca w którym znajdował się dom wybudowany przez babcię dla swojego wnuka. Wnuczek zrobił wszystko, żeby przepięknie wykończyć swoją chatkę.

Dom Babci to bajka o trudnej tematyce dla młodego i starszego czytelnika. Jednakże, warto przeczytać książkę.

Dom Babci to bajka z pięknymi ilustracjami, które przyciągają wzrok.

Naszym głównym bohaterem jest chłopiec, który ma dobre relacje ze swoją babcią. Jego babcia w przeszłości była architektem. Właśnie ona zajmowała się w młodości szkicowaniem budynków: wysokich, budzących zainteresowanie.
Babcia obiecała swojemu wnukowi, że w niedługiej przyszłości również jemu wybuduje...

Jest to książka nie wiem dla kogo, może dla nawiedzonych dziwaków, ale na pewno nie dla dzieci. Zero wartościowych treści. Przykro mi, ale książka bez ciekawej albo mądrej fabuły to zero i żadne ilustracje tego nie uratują.

Jest to książka nie wiem dla kogo, może dla nawiedzonych dziwaków, ale na pewno nie dla dzieci. Zero wartościowych treści. Przykro mi, ale książka bez ciekawej albo mądrej fabuły to zero i żadne ilustracje tego nie uratują.

Niestety nie jest to to, czego szukałam 🙄

Niestety nie jest to to, czego szukałam 🙄

Książka dla kilkulatków poruszająca problem śmierci. Głównym bohaterem jest chłopiec i jego babcia. Brak imion nadaje całości paraboliczny wydźwięk, o co zapewne chodziło autorom: Ross Montgomery i Davidowi Litchfield. Babcia ma marzenie: chciałaby wybudować wnuczkowi dom. Niestety, pewnego dnia nie dała rady podnieść się i usiąść na łóżku, a kiedy chłopiec przyszedł do niej – babci nie było. Wówczas wnuczek wpadł na pewien pomysł... Piękna, metaforyczna opowieść o miłości silniejszej niż śmierć. Do tego ilustracje, nasycone symbolami. Do zanurzenia się w duchowy świat dziecka dotkniętego stratą ukochanej osoby.

Książka dla kilkulatków poruszająca problem śmierci. Głównym bohaterem jest chłopiec i jego babcia. Brak imion nadaje całości paraboliczny wydźwięk, o co zapewne chodziło autorom: Ross Montgomery i Davidowi Litchfield. Babcia ma marzenie: chciałaby wybudować wnuczkowi dom. Niestety, pewnego dnia nie dała rady podnieść się i usiąść na łóżku, a kiedy chłopiec przyszedł do...

Dom Babci to pięknie ilustrowana książka która chwyta za serce.
Głównym bohaterem jest chłopiec, który ma bliskie relacje ze swoją babcią która była kiedyś architektem. Projektowała piękne budynki, najwyższe, najpiękniejsze lecz pewnego dnia zbuduje najwspanialszy dom dla swojego wnuczka. Babcia się zestarzala i już nie mogła budować domów i pewnego dnia nie była w stanie usiąść na łóżku - babci już nie było. Pewnego dnia chłopiec wpadł na pewien pomysł. Pracował wytrwale i skonstruował "babcię" która zabrala go w niezwykłą podróż. Pokonali wspólnie morze, duże miasto aż dotarli do miejsca w którym babcia zbudowała dla wnuczka dom. Który został przez niego wykończony. Trudny tematyka o utracie kogoś bliskiego, autorytecie, głębokiej więzi, inspiracji.

Dom Babci to pięknie ilustrowana książka która chwyta za serce.
Głównym bohaterem jest chłopiec, który ma bliskie relacje ze swoją babcią która była kiedyś architektem. Projektowała piękne budynki, najwyższe, najpiękniejsze lecz pewnego dnia zbuduje najwspanialszy dom dla swojego wnuczka. Babcia się zestarzala i już nie mogła budować domów i pewnego dnia nie była w stanie...

https://www.instagram.com/p/BonzaubHiUg/?hl=pl&taken-by=zaczytana.mama_books
Książka „Dom Babci”
Autor Ross Montgomery
Ilustracje David Litchfield
Przełożyła Patrycja Zarawska
Wydawnictwo @wydawnictwo_czytam
Reakcje dzieci na odejście bliskiej osoby są zupełnie inne niż dorosłych i czasem trudno je powiązać z przyczyną.
Książka „Dom Babci” to poruszająca i piękna opowieść o pożegnaniu, silnych emocjach związanych z utratą bliskiej osoby. Opowiada również o zachowaniu gdzieś głęboko w sercu, cennych i ważnych wspomnień.
Bohaterem książki jest chłopiec, który uwielbia spędzać czas ze swoją ukochaną babcią, która jest dla niego wielkim wzorem.
Po jej odejściu samotny chłopiec nie może się z tym pogodzić. Babcia obiecała mu, że zbuduje kiedyś wspaniały dom, gdzie przeniosą się razem.
Dla chłopczyka jedynym sposobem, by odzyskać kontrolę nad życiem po ogromnej starcie była ucieczka do marzeń. Zaprojektował w swojej świadomości wizję budowy z przeróżnych materiałów postać swojej babci. Pracował wytrwale. Po zakończonej pracy babcia nagle ożywa. Chłopiec znów może spojrzeć w jej oczy, a ta zabiera go w daleką podróż. Czy spełnią wspólne marzenie?
To najpiękniejsza opowieść o przemijaniu jaką kiedykolwiek czytałam. Niesamowite ilustracje w książce zabierają nas do innego świata, gdzie przeżywamy tę wzruszającą historię wraz z głównym bohaterem.
Myślę, że zbliżająca się Uroczystość Wszystkich Świętych będzie dobrym momentem na sięgnięcie po książkę „Dom Babci” i dzięki niej rozmowie z dzieckiem o utracie bliskich.
https://www.instagram.com/zaczytana.mama_books/?hl=pl ig

https://www.instagram.com/p/BonzaubHiUg/?hl=pl&taken-by=zaczytana.mama_books
Książka „Dom Babci”
Autor Ross Montgomery
Ilustracje David Litchfield
Przełożyła Patrycja Zarawska
Wydawnictwo @wydawnictwo_czytam
Reakcje dzieci na odejście bliskiej osoby są zupełnie inne niż dorosłych i czasem trudno je powiązać z przyczyną.
Książka „Dom Babci” to poruszająca i piękna opowieść o...

Młodszy jest pełnym werwy ośmiolatkiem. Starsza - zakochaną trzynastolatką. Zapewniam Was, że wspólne lektury - przy takim podziale płci i wieku - są właściwie niemożliwe. Zdarza się, że Starsza coś poleci Młodszemu, ale odbywa się to z miną pod tytułem: "Jak byłam taka smarkata jak Ty, to uwielbiałam tę książkę". Co pewien czas, (ku mojej radości) zdarzają się jednak takie pozycje, które zachwycają oba moje bąble. Taki był, lata temu, "Baranek Bronek", który wydany został bardzo podobnie jak "Dom babci". Obie są dużymi kwadratowymi książkami w twardej okładce, obie zachwycają ilustracjami i dbałością o wygląd. Moje dzieciaki mają też wspólnie ulubioną serię o Domku na drzewie, ale to temat na oddzielną recenzję.
Ostatnim wspólnym odkryciem moich dzieci jest właśnie książka pt. "Dom babci". Pozycja na czasie, bo przecież dzień babci był raptem kilka dni temu i wydaje się, że lepszego momentu na jej wręczenie dzieciakom nie mogłam znaleźć. Z drugiej strony Dzień babci kojarzy się z pełną werwy, uśmiechniętą babcią i tańczącym dziadkiem, tymczasem „Dom babci” dotyczy raczej tej smutnej strony "babciowania". Nie jest to książka o radosnej, babcinej miłości. To raczej książka o tęsknocie do tego, co się utraciło.
Salon, lampa, fotel w kwiatki, na ścianach mnóstwo zdjęć... w takiej scenerii poznajemy babcię i Jej wnuczka. Chłopiec bardzo kocha swoją babcię i uwielbia wspólnie z Nią spędzać wieczory na oglądaniu zdjęć. Babcia kiedyś była architektem i obiecała chłopcu, że zbuduje dla niego dom. Niestety babcia się zestarzała i pewnego dnia, kiedy chłopiec chciał ją odwiedzić - Jej już nie było. Zrozpaczony chłopiec zbudował więc "mechaniczną babcię", a gdy skończył - babcia otworzyła oczy i zabrała chłopca w przepiękną podróż. Dokąd? Przeczytajcie sami.
"Dom babci" to książeczka zarówno dla młodszych jak i starszych czytelników. Młodsze dziecię znajdzie w niej przepiękną historię o babci, wnuku i o tym, że miłość jest ponadczasowa i pokona największe przeszkody. Nastoletni czytelnik odnajdzie tu nie tylko historie babci i wnuka, ale również przepiękne opowiadaniu o miłości, szacunku i przywiązaniu. To, co dla Młodszego jest ciepłą historią pokazującą, jak ważna jest babcia - dla Starszej miało wiele innych, bardziej wzniosłych znaczeń.
Książka budzi cały wachlarz uczuć. Na pierwszy rzut oka wydaje się smutna. Traktuje o stracie osoby bliskiej, o smutku i rozpaczy. Bardzo szybko jednak rozpacz zamieniona zostaje nadzieję, dzięki której opowiadanie kończy się ogromnym sukcesem. Smutek zamienia się w uczucie zwycięstwa, potrzebę dalszego działania i dążenia do upragnionego celu. Co ważne - ani razu w książce nie pada słowo "śmierć" czy "strata". Pomimo trudnego tematu, autor stara się dzieciom w przyjazny sposób przedstawić problem straty i tęsknoty. Pomimo trudnego tematu - książka jest ciepła i wzruszająca. Pomimo trudnego tematu - naprawdę warto.
Książka jest rewelacyjnie wydana. Wydawnictwo CzyTam nie wydaje wielu książek, ale każda, która wyjdzie spod jego skrzydeł jest dziełem sztuki sama w sobie. "Dom babci" jest klimatyczną, przepięknie ilustrowaną książką, która zachwyci i małych i dużych. Jej lektura to czysta przyjemność. Na pewno mały czytelnik nie powinien zostać z lekturą sam na sam, ponieważ ilość uczuć przelanych na papier może go przytłoczyć. Przyda się ciepły komentarz Mamy, a już wspólna lektura z babcią byłaby mistrzostwem świata.

Młodszy jest pełnym werwy ośmiolatkiem. Starsza - zakochaną trzynastolatką. Zapewniam Was, że wspólne lektury - przy takim podziale płci i wieku - są właściwie niemożliwe. Zdarza się, że Starsza coś poleci Młodszemu, ale odbywa się to z miną pod tytułem: "Jak byłam taka smarkata jak Ty, to uwielbiałam tę książkę". Co pewien czas, (ku mojej radości) zdarzają się jednak takie...

Piękna historia, wzruszająca, delikatnie smutna, ale z ładnym zakończeniem. Ilustracje do tej książki są wspaniałe. Polecam!

Piękna historia, wzruszająca, delikatnie smutna, ale z ładnym zakończeniem. Ilustracje do tej książki są wspaniałe. Polecam!