Anna miała tylko piętnaście lat, gdy na jej rodzinę spadła tragedia. Nawet kilkanaście lat później, kobieta wciąż nie radzi sobie z poczuciem straty, żyje w osamotnieniu, pielęgnując w sobie krzywdę i nienawiść do osoby, która według niej doprowadziła do katastrofy. Kiedy staje się świadkiem wypadku, a za kierownicą rozpoznaje Carlę, kobietę która zniszczyła jej życie, wprost nie może uwierzyć w swoje szczęście. Podobno zemsta jest najlepsza, gdy poda się ją na zimno. Anna krok po kroku planuje swoją wendetę, jednak żaden plan nie może być doskonały, jeżeli nie wiesz komu możesz zaufać…

Slater działa od pierwszych stron: najpierw wzbudzi twoje zaufanie, aby później stopniowo je podburzać. Historia zaczyna się od Anny, która wcześnie straciła bliskich. Osamotniona, pogrążona w poczuciu krzywdy i złości, nie radzi sobie z codziennością. Gdy przypadkowo zauważa kobietę, którą obwinia o krzywdę, jej wspomnienia wracają z jeszcze większą intensywnością, domagając się, aby dała upust swoim emocjom. Aż zaczęłam jej współczuć, przecież jest ofiarą, a tragedia odbiła się na całym jej życiu. Tylko czy każda jej decyzja, każdy krok, który podejmuje, jest słuszny? A może nic nie jest takie, jakie się wydaje?

Autorka doskonale bawi się kosztem czytelnika. Chociaż ukazuje akcje z perspektywy kilku osób, odnosiłam wrażenie, że im więcej się dowiadywałam, tym mniej rozumiałam. Wciąż nie mogłam połączyć elementów, które zostały mi podawane, ciągle miałam jakieś wątpliwości. Czy jej na pewno można ufać? Czy dobrze rozumiem jej zachowanie? Podczas lektury cały czas zastanawiałam się, kto ma bardziej namieszane w głowie: główna bohaterka czy ja. Śledząc jej tok rozumowania, widziałam jego zalety; towarzysząc Carli czy starej sąsiadce, Joan, również się z nimi zgadzałam. A każda myślała co innego!

Niebezpieczna dziewczyna to thriller psychologiczny, który sprawi, że dwa razy zastanowisz się, zanim wpuścisz obcą osobę do swojego życia. Czytając książkę myślałam nad zaufaniem, nad bezinteresownością ludzkich uczynków. Slater mocno narusza oba aspekty, pobudza wyobraźnię, przez co u każdego można doszukiwać się nieszczerych intencji.

Podobno jest to książka dla fanów Dziewczyny z pociągu. Nie wiem, nie czytałam, więc nie potwierdzam (ale i nie zaprzeczam). Mogę powiedzieć jedno – mi się podobało. Czytało mi się szybko, wciągnęła mnie historia, namieszała w głowie, a przy zakończeniu zrobiłam zaskoczoną minę, więc jestem na tak.

licencja-na-czytanie.blogspot.com

Anna miała tylko piętnaście lat, gdy na jej rodzinę spadła tragedia. Nawet kilkanaście lat później, kobieta wciąż nie radzi sobie z poczuciem straty, żyje w osamotnieniu, pielęgnując w sobie krzywdę i nienawiść do osoby, która według niej doprowadziła do katastrofy. Kiedy staje się świadkiem wypadku, a za kierownicą rozpoznaje Carlę, kobietę która zniszczyła jej życie,...