Ewolucja według Calpurnii Tate

Jest rok 1899. W Teksasie panuje upalne lato, a jedenastoletnia Calpurnia Tate szuka odpowiedzi na nurtujące ją pytanie: dlaczego żółte koniki polne są większe od tych zielonych? Z niewielką pomocą dziadka, zapalonego przyrodnika, odkrywa rozwiązanie: zielone koniki są lepiej widoczne na tle spalonej słońcem trawy, więc zostają zjedzone, zanim zdążą urosnąć. Od tego odkrycia wszystko się zaczyna – przyjaźń Calpurnii z trzymającym wszystkich na dystans dziadkiem, jej fascynacja światem przyrody i nauki, a także jej kłopoty – bo w XIX-wiecznym Teksasie trudno o większe dziwactwo niż dziewczyna, która marzy o tym, by być przyrodniczką.
Klimatyczna powieść o odkrywaniu przyrody, nauki i własnego miejsca w świecie, w którym teoria Darwina wciąż jest ekscentryczną nowinką, a w edukacji panny z dobrego domu najbardziej liczą się lekcje gotowania i szydełkowania.

Bardzo fajna polecam dla młodszych mniej więcej od 10 lat.

Jest rok 1899. W Teksasie panuje upalne lato, a jedenastoletnia Calpurnia Tate szuka odpowiedzi na nurtujące ją pytanie: dlaczego żółte koniki polne są większe od tych zielonych? Z niewielką pomocą dziadka, zapalonego przyrodnika, odkrywa rozwiązanie: zielone koniki są lepiej widoczne na tle spalonej słońcem trawy, więc zostają zjedzone, zanim zdążą urosnąć. Od tego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaintrygowała mnie okładka i opis. Mimo, że lektura skierowana jest raczej do młodszego czytelnika, postanowiłam zaryzykować i kupić.
Czytelnik poznaje nastolatkę dorastającą na plantacji bawełny w Teksasie
Książkę czyta się z przyjemnością i trudno się od niej oderwać. Calpurnia jest bardzo bystra i ciekawa otaczającego ją świata. Jednocześnie nie ma lekko, będąc jedyną spośród siedmiorga dzieci dziewczynką.
Dzięki dziadkowi odkrywa w sobie żyłkę naukowca - przyrodnika, z drugiej strony podlega presji matki, która bardzo chce zrobić z niej prawdziwą damę. Taką, która wspaniale gra na pianinie, doskonale gotuje i piecze, a w wolnym czasie dzierga skarpety dla całej rodziny.
Autorka poruszyła ważny problem równouprawnienia kobiet na przełomie wieków. Jednocześnie na potrzeby książki zignorowała wiele faktów, co mnie akurat mocno przeszkadzało. Choć rzecz się dzieje na Południu Stanów Zjednoczonych, praktycznie nie porusza tematu niewolnictwa. Dziadek dziewczynki, walczył przeciwko Północy (można więc założyć, że popierał niewolnictwo), jednak nie ma potwierdzenia tego w tekście. Momentami ma się wręcz przeciwne wrażenie, ale nigdzie nie znajdzie się wyjaśnienia, dlaczego zmienił zdanie.
Dla autorki nie ma też większego znaczenia chronologia w różnych dziedzinach nauki. Dziewczynka dowiaduje się o Marii Curie Skłodowskiej, choć ta, pierwszego Nobla otrzyma dopiero w 1903 roku (a jest 1899, trudno więc założyć, że ktoś w USA wiedział wtedy o pracy naukowej skromnej Polki). Inne zakłamanie, to wiedza dziadka dziewczynki na temat dziedziczenia mendlowskiego, choć prace Gregora Mendla za jego życia nie zostały docenione i nie były znane szeroko w świecie. Nastąpiło to dopiero w wieku XX. Myślę, że autorka mogła się w tych kwestiach lepiej postarać. Niemniej jednak książka ma mnóstwo zalet i dlatego polecam.

Zaintrygowała mnie okładka i opis. Mimo, że lektura skierowana jest raczej do młodszego czytelnika, postanowiłam zaryzykować i kupić.
Czytelnik poznaje nastolatkę dorastającą na plantacji bawełny w Teksasie
Książkę czyta się z przyjemnością i trudno się od niej oderwać. Calpurnia jest bardzo bystra i ciekawa otaczającego ją świata. Jednocześnie nie ma lekko, będąc jedyną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cóż, troszkę mnie rozczarowała ta powieść. Miała duży potencjał, lecz wraz z kolejnymi stronami uchodziło z niej całe napięcie, niczym z powietrze z przekłutego balonu. Co więcej, kończy się tak, że czytelnik ma wrażenie, iż go porzucono, jak niechciane dziecko. A już z uporem powtarzana informacja, że dziewiętnasty wiek kończy się w roku 1899, nie tylko dezinformuje, ale zaczyna drażnić. Od kiedy setka kończy się na 99? Nie wiem. Za to początkowe rozdziały są ciekawe, poszukiwania roślin i odkrywanie świata wraz z dziadziusiem sprawia, że sami zaczynamy uważnie rozglądać się dookoła. I obserwować przyrodę. Czy zatem mogę polecić tę powieść? Nie wiem. Nie jest absolutną stratą czasu, lecz też specjalnie nie porywa.

Cóż, troszkę mnie rozczarowała ta powieść. Miała duży potencjał, lecz wraz z kolejnymi stronami uchodziło z niej całe napięcie, niczym z powietrze z przekłutego balonu. Co więcej, kończy się tak, że czytelnik ma wrażenie, iż go porzucono, jak niechciane dziecko. A już z uporem powtarzana informacja, że dziewiętnasty wiek kończy się w roku 1899, nie tylko dezinformuje, ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przepiękna!! Jedna z moich ulubionch. :)

Przepiękna!! Jedna z moich ulubionch. :)

Pokaż mimo to

Zabawna, momentami wzruszająca, ale przede wszystkim pouczająca lektura, bo z przesłaniem i o czymś. Bohaterki nie sposób nie lubić już od pierwszych stron. Autorka umie zaczarować czytelnika i wciągnąć do świata Calpurnii. Po prostu przyjemna lektura!

Zabawna, momentami wzruszająca, ale przede wszystkim pouczająca lektura, bo z przesłaniem i o czymś. Bohaterki nie sposób nie lubić już od pierwszych stron. Autorka umie zaczarować czytelnika i wciągnąć do świata Calpurnii. Po prostu przyjemna lektura!

Pokaż mimo to

Książka jest lekka i wciągająca dzięki czemu przyjemnie się ją czyta. Autorka dobrze przedstawiła życie codzienne (szkołę, dom, festyny oraz, poglądy społeczeństwa na rozwój technologii). Głowna bohaterka wyróżnia się na tle innych. Chce przełamać tradycję i wyjechać na uniwerystet. Jednocześnie jest jednak sympatyczną dziewczynką przeżywającą nastoletnie rozterki.
Daję 7 gwiazdek i polecam.

Książka jest lekka i wciągająca dzięki czemu przyjemnie się ją czyta. Autorka dobrze przedstawiła życie codzienne (szkołę, dom, festyny oraz, poglądy społeczeństwa na rozwój technologii). Głowna bohaterka wyróżnia się na tle innych. Chce przełamać tradycję i wyjechać na uniwerystet. Jednocześnie jest jednak sympatyczną dziewczynką przeżywającą nastoletnie rozterki.
Daję 7...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To niesamowite jak niektóre książki przeznaczone w teorii dla dzieci, potrafią być o niebo dojrzalsze do wielu pozycji dla starszych czytelników. "Ewolucja według Calpurnii Tate" to doskonały przykład takowej.
Akcja rozgrywa się na przełomie XIX i XX wieku w Teksasie. Dwunastoletnia Calpurnia jest jedyną dziewczynką w bogatej rodzinie posiadaczy ziemskich. Co za tym idzie, wszyscy spodziewają się, że kiedy urośnie (tj. za jakieś 4-5 lat) poślubi jakiegoś dobrze sytuowanego mężczyznę, urodzi mu dzieci i będzie prowadzić mu dom, bywać w towarzystwie, dobrze się prezentować, szyć, cerować i czasem upiec jakieś popisowe ciasto. Idealny przepis na życie, prawda? Cóż, według Calpurnii nieprawda. W wieku dwunastu lat, z pomocą dziadka, odkrywa ona, że pociąga ją coś zupełnie innego. Że tak naprawdę, to chciałaby być przyrodnikiem. Owszem, w tych czasach świat słyszał już o kobietach-naukowcach, lecz wciąż dla większości ludzi było nie do pomyślenia, by jakakolwiek dziewczynka mogłaby się czymś takim interesować.
Jeśli zatem spodziewacie się (patrząc czy to po tytule, czy opisie z tyłu okładki), że będzie to książka poświęcona tylko i wyłącznie pasji przyrodniczej bohaterki, to grubo się mylicie. To także piękny obraz ówczesnych obyczajów a także historia o przemianach jakie w tych czasach zachodziły. Przemianach nie tylko dotyczących wynalazków, ale także, a może przede wszystkim, mentalności ludzi z niemal każdej klasy społecznej.
I choć powieść ta porusza tak głębokie tematy, to nie jest jednocześnie zbyt ciężka. Poważniejsze wątki podano bowiem w sposób lekki, w końcu przeznaczony raczej dla młodszych czytelników. Jednak ich obecność sprawia, że będzie to wartościowa lektura także dla dorosłych. Perypetie Calpurnii i jej rodziny potrafią bowiem otworzyć oczy na wiele spraw, z których nierzadko nie zdajemy sobie sprawy nawet współcześnie.

To niesamowite jak niektóre książki przeznaczone w teorii dla dzieci, potrafią być o niebo dojrzalsze do wielu pozycji dla starszych czytelników. "Ewolucja według Calpurnii Tate" to doskonały przykład takowej.
Akcja rozgrywa się na przełomie XIX i XX wieku w Teksasie. Dwunastoletnia Calpurnia jest jedyną dziewczynką w bogatej rodzinie posiadaczy ziemskich. Co za tym idzie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemna książka. Dosłownie. Czyta się ją z dużą przyjemnością. Wszystko jest w niej poukładane. Życie toczy się spokojnie, bez spektakularnych wydarzeń. Każda postać ma swoje miejsce w domu, w rodzinie, w świecie. Główna bohaterka dzięki dziadkowi poznaje otaczającą ją przyrodę. Jest to dla niej niezwykle doświadczenie i z jednej strony burzy jej poukładany świat a z drugiej układa go na nowo. Niesamowity, najważniejszy dzień w jej życiu ma dopiero nadejść...
Powieść pięknie napisana, odprężająca, wciągająca (mimo, że nie jest wypełniona nagłymi zwrotami akcji). Taką książkę chce się czytać.

Bardzo przyjemna książka. Dosłownie. Czyta się ją z dużą przyjemnością. Wszystko jest w niej poukładane. Życie toczy się spokojnie, bez spektakularnych wydarzeń. Każda postać ma swoje miejsce w domu, w rodzinie, w świecie. Główna bohaterka dzięki dziadkowi poznaje otaczającą ją przyrodę. Jest to dla niej niezwykle doświadczenie i z jednej strony burzy jej poukładany świat a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dlaczego żółte świerszcze są większe niż zielone? Takie właśnie pytanie zadaje sobie Callie, dziewczynka z dziewiętnastowiecznego Teksasu. Od tej zagadki zaczyna przyjaźnić się ze swoim dziadkiem, naukowcem. Wraz z nim odkrywa tajemnice nauki. Swoje przemyślenia zapisuje w Notesie. Pewnego dnia pragnie zostać naukowcem. Jednak jej rodzice chcieliby czego innego.

Piękna książka o tym, że każdy powinien być tym kim chce.

Dlaczego żółte świerszcze są większe niż zielone? Takie właśnie pytanie zadaje sobie Callie, dziewczynka z dziewiętnastowiecznego Teksasu. Od tej zagadki zaczyna przyjaźnić się ze swoim dziadkiem, naukowcem. Wraz z nim odkrywa tajemnice nauki. Swoje przemyślenia zapisuje w Notesie. Pewnego dnia pragnie zostać naukowcem. Jednak jej rodzice chcieliby czego innego.

Piękna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest to łatwa książka na jeden wieczór. Jej przeczytanie zajęło mi aż dwa popołudnia, ale warto. Historia jest ciekawa, cały czas kibicowałam Calpultrii i jej poczynaniom. Dobrze nakreśla warunki jakie panowały w tamtych czasach. Ciekawa i pouczająca lektura. Dla każdego i w każdym wieku.

Nie jest to łatwa książka na jeden wieczór. Jej przeczytanie zajęło mi aż dwa popołudnia, ale warto. Historia jest ciekawa, cały czas kibicowałam Calpultrii i jej poczynaniom. Dobrze nakreśla warunki jakie panowały w tamtych czasach. Ciekawa i pouczająca lektura. Dla każdego i w każdym wieku.

Pokaż mimo to