Ewolucja według Calpurnii Tate

Fajna książka. Czytałam jednym tchem. Polecam.

Fajna książka. Czytałam jednym tchem. Polecam.

Idealna książka w kontekście "cnót niewieścich". Calpurnia przełamuje stereotypy, a jeśli już ma zostać kurą domową to chociaż rEWOLUCYjną.
A tak na poważnie... książka nie jest jednoproblemowa. Oprócz podróży po meandrach wiedzy z zakresu darwinizmu, mamy jeszcze problem wojny północnych stanów z południowymi i silny patriarchalizm.
Calpurnia i jej przygody, a głównie rozważania, dają do myślenia i powinny dać, żeby ewolucja nie zatoczyła koła.

Więcej na:
https://bookwszkole.blogspot.com/2021/07/ewolucja-wedug-calpurnii-tate-podroz-po.html

Idealna książka w kontekście "cnót niewieścich". Calpurnia przełamuje stereotypy, a jeśli już ma zostać kurą domową to chociaż rEWOLUCYjną.
A tak na poważnie... książka nie jest jednoproblemowa. Oprócz podróży po meandrach wiedzy z zakresu darwinizmu, mamy jeszcze problem wojny północnych stanów z południowymi i silny patriarchalizm.
Calpurnia i jej przygody, a głównie...

Piękna, mądra, ciekawie napisana i momentami zabawna powieść (kilka razy śmiałam się w głos z dialogów lub przemyśleń głównej bohaterki) - przeznaczona raczej dla młodszych czytelników... młodszych niż matka dwóch 10-latek :) Teraz książkę przejęły moje córki i mam nadzieję, że nie okażą się za małe, żeby ją polubić i docenić. Tak, docenić, bo ja bardzo doceniłam tę przyjemną i w sumie nieskomplikowaną lekturę, która jednak miała w sobie to "coś".
Bohaterki i jej dziadziusia nie da się nie lubić. Sześciu braci Calpurnii, stanowiących początkowo coś w rodzaju jednej całości, z czasem zaczęłam rozróżniać i okazało się, że każdy z nich jest jedyny w swoim rodzaju. To cenne - tak umieć opisać postacie, niejako mimochodem. A w tle plantacja bawełny, na której niegdyś pracowali niewolnicy, i gorący Teksas, nadal pamiętający wojnę secesyjną i czekający na nadejście roku 1900 i "nowego stulecia" (nowe stulecie de facto zaczyna się wprawdzie w 1901 - ale pamiętacie jak my czekaliśmy na XXI wiek i na rok 2000? wcale nie na 2001! ot, matematyka swoje, a ludzkość swoje).
Reasumując: bardzo polecam. Świetna pozycja dla młodzieży (raczej dla dziewczynek niż chłopców), ale dorosły czytelnik nie będzie zawiedziony, o nie. Idę do biblioteki szukać drugiej części :)

Piękna, mądra, ciekawie napisana i momentami zabawna powieść (kilka razy śmiałam się w głos z dialogów lub przemyśleń głównej bohaterki) - przeznaczona raczej dla młodszych czytelników... młodszych niż matka dwóch 10-latek :) Teraz książkę przejęły moje córki i mam nadzieję, że nie okażą się za małe, żeby ją polubić i docenić. Tak, docenić, bo ja bardzo doceniłam tę...

Jest rok 1899. W Teksasie panuje upalne lato, a jedenastoletnia Calpurnia Tate szuka odpowiedzi na nurtujące ją pytanie: dlaczego żółte koniki polne są większe od tych zielonych? Z niewielką pomocą dziadka, zapalonego przyrodnika, odkrywa rozwiązanie: zielone koniki są lepiej widoczne na tle spalonej słońcem trawy, więc zostają zjedzone, zanim zdążą urosnąć. Od tego odkrycia wszystko się zaczyna – przyjaźń Calpurnii z trzymającym wszystkich na dystans dziadkiem, jej fascynacja światem przyrody i nauki, a także jej kłopoty – bo w XIX-wiecznym Teksasie trudno o większe dziwactwo niż dziewczyna, która marzy o tym, by być przyrodniczką.
Klimatyczna powieść o odkrywaniu przyrody, nauki i własnego miejsca w świecie, w którym teoria Darwina wciąż jest ekscentryczną nowinką, a w edukacji panny z dobrego domu najbardziej liczą się lekcje gotowania i szydełkowania.

Bardzo fajna polecam dla młodszych mniej więcej od 10 lat.

Jest rok 1899. W Teksasie panuje upalne lato, a jedenastoletnia Calpurnia Tate szuka odpowiedzi na nurtujące ją pytanie: dlaczego żółte koniki polne są większe od tych zielonych? Z niewielką pomocą dziadka, zapalonego przyrodnika, odkrywa rozwiązanie: zielone koniki są lepiej widoczne na tle spalonej słońcem trawy, więc zostają zjedzone, zanim zdążą urosnąć. Od tego...

Zaintrygowała mnie okładka i opis. Mimo, że lektura skierowana jest raczej do młodszego czytelnika, postanowiłam zaryzykować i kupić.
Czytelnik poznaje nastolatkę dorastającą na plantacji bawełny w Teksasie
Książkę czyta się z przyjemnością i trudno się od niej oderwać. Calpurnia jest bardzo bystra i ciekawa otaczającego ją świata. Jednocześnie nie ma lekko, będąc jedyną spośród siedmiorga dzieci dziewczynką.
Dzięki dziadkowi odkrywa w sobie żyłkę naukowca - przyrodnika, z drugiej strony podlega presji matki, która bardzo chce zrobić z niej prawdziwą damę. Taką, która wspaniale gra na pianinie, doskonale gotuje i piecze, a w wolnym czasie dzierga skarpety dla całej rodziny.
Autorka poruszyła ważny problem równouprawnienia kobiet na przełomie wieków. Jednocześnie na potrzeby książki zignorowała wiele faktów, co mnie akurat mocno przeszkadzało. Choć rzecz się dzieje na Południu Stanów Zjednoczonych, praktycznie nie porusza tematu niewolnictwa. Dziadek dziewczynki, walczył przeciwko Północy (można więc założyć, że popierał niewolnictwo), jednak nie ma potwierdzenia tego w tekście. Momentami ma się wręcz przeciwne wrażenie, ale nigdzie nie znajdzie się wyjaśnienia, dlaczego zmienił zdanie.
Dla autorki nie ma też większego znaczenia chronologia w różnych dziedzinach nauki. Dziewczynka dowiaduje się o Marii Curie Skłodowskiej, choć ta, pierwszego Nobla otrzyma dopiero w 1903 roku (a jest 1899, trudno więc założyć, że ktoś w USA wiedział wtedy o pracy naukowej skromnej Polki). Inne zakłamanie, to wiedza dziadka dziewczynki na temat dziedziczenia mendlowskiego, choć prace Gregora Mendla za jego życia nie zostały docenione i nie były znane szeroko w świecie. Nastąpiło to dopiero w wieku XX. Myślę, że autorka mogła się w tych kwestiach lepiej postarać. Niemniej jednak książka ma mnóstwo zalet i dlatego polecam.

Zaintrygowała mnie okładka i opis. Mimo, że lektura skierowana jest raczej do młodszego czytelnika, postanowiłam zaryzykować i kupić.
Czytelnik poznaje nastolatkę dorastającą na plantacji bawełny w Teksasie
Książkę czyta się z przyjemnością i trudno się od niej oderwać. Calpurnia jest bardzo bystra i ciekawa otaczającego ją świata. Jednocześnie nie ma lekko, będąc jedyną...

Cóż, troszkę mnie rozczarowała ta powieść. Miała duży potencjał, lecz wraz z kolejnymi stronami uchodziło z niej całe napięcie, niczym z powietrze z przekłutego balonu. Co więcej, kończy się tak, że czytelnik ma wrażenie, iż go porzucono, jak niechciane dziecko. A już z uporem powtarzana informacja, że dziewiętnasty wiek kończy się w roku 1899, nie tylko dezinformuje, ale zaczyna drażnić. Od kiedy setka kończy się na 99? Nie wiem. Za to początkowe rozdziały są ciekawe, poszukiwania roślin i odkrywanie świata wraz z dziadziusiem sprawia, że sami zaczynamy uważnie rozglądać się dookoła. I obserwować przyrodę. Czy zatem mogę polecić tę powieść? Nie wiem. Nie jest absolutną stratą czasu, lecz też specjalnie nie porywa.

Cóż, troszkę mnie rozczarowała ta powieść. Miała duży potencjał, lecz wraz z kolejnymi stronami uchodziło z niej całe napięcie, niczym z powietrze z przekłutego balonu. Co więcej, kończy się tak, że czytelnik ma wrażenie, iż go porzucono, jak niechciane dziecko. A już z uporem powtarzana informacja, że dziewiętnasty wiek kończy się w roku 1899, nie tylko dezinformuje, ale...

Przepiękna!! Jedna z moich ulubionch. :)

Przepiękna!! Jedna z moich ulubionch. :)

Zabawna, momentami wzruszająca, ale przede wszystkim pouczająca lektura, bo z przesłaniem i o czymś. Bohaterki nie sposób nie lubić już od pierwszych stron. Autorka umie zaczarować czytelnika i wciągnąć do świata Calpurnii. Po prostu przyjemna lektura!

Zabawna, momentami wzruszająca, ale przede wszystkim pouczająca lektura, bo z przesłaniem i o czymś. Bohaterki nie sposób nie lubić już od pierwszych stron. Autorka umie zaczarować czytelnika i wciągnąć do świata Calpurnii. Po prostu przyjemna lektura!

Książka jest lekka i wciągająca dzięki czemu przyjemnie się ją czyta. Autorka dobrze przedstawiła życie codzienne (szkołę, dom, festyny oraz, poglądy społeczeństwa na rozwój technologii). Głowna bohaterka wyróżnia się na tle innych. Chce przełamać tradycję i wyjechać na uniwerystet. Jednocześnie jest jednak sympatyczną dziewczynką przeżywającą nastoletnie rozterki.
Daję 7 gwiazdek i polecam.

Książka jest lekka i wciągająca dzięki czemu przyjemnie się ją czyta. Autorka dobrze przedstawiła życie codzienne (szkołę, dom, festyny oraz, poglądy społeczeństwa na rozwój technologii). Głowna bohaterka wyróżnia się na tle innych. Chce przełamać tradycję i wyjechać na uniwerystet. Jednocześnie jest jednak sympatyczną dziewczynką przeżywającą nastoletnie rozterki.
Daję 7...

To niesamowite jak niektóre książki przeznaczone w teorii dla dzieci, potrafią być o niebo dojrzalsze do wielu pozycji dla starszych czytelników. "Ewolucja według Calpurnii Tate" to doskonały przykład takowej.
Akcja rozgrywa się na przełomie XIX i XX wieku w Teksasie. Dwunastoletnia Calpurnia jest jedyną dziewczynką w bogatej rodzinie posiadaczy ziemskich. Co za tym idzie, wszyscy spodziewają się, że kiedy urośnie (tj. za jakieś 4-5 lat) poślubi jakiegoś dobrze sytuowanego mężczyznę, urodzi mu dzieci i będzie prowadzić mu dom, bywać w towarzystwie, dobrze się prezentować, szyć, cerować i czasem upiec jakieś popisowe ciasto. Idealny przepis na życie, prawda? Cóż, według Calpurnii nieprawda. W wieku dwunastu lat, z pomocą dziadka, odkrywa ona, że pociąga ją coś zupełnie innego. Że tak naprawdę, to chciałaby być przyrodnikiem. Owszem, w tych czasach świat słyszał już o kobietach-naukowcach, lecz wciąż dla większości ludzi było nie do pomyślenia, by jakakolwiek dziewczynka mogłaby się czymś takim interesować.
Jeśli zatem spodziewacie się (patrząc czy to po tytule, czy opisie z tyłu okładki), że będzie to książka poświęcona tylko i wyłącznie pasji przyrodniczej bohaterki, to grubo się mylicie. To także piękny obraz ówczesnych obyczajów a także historia o przemianach jakie w tych czasach zachodziły. Przemianach nie tylko dotyczących wynalazków, ale także, a może przede wszystkim, mentalności ludzi z niemal każdej klasy społecznej.
I choć powieść ta porusza tak głębokie tematy, to nie jest jednocześnie zbyt ciężka. Poważniejsze wątki podano bowiem w sposób lekki, w końcu przeznaczony raczej dla młodszych czytelników. Jednak ich obecność sprawia, że będzie to wartościowa lektura także dla dorosłych. Perypetie Calpurnii i jej rodziny potrafią bowiem otworzyć oczy na wiele spraw, z których nierzadko nie zdajemy sobie sprawy nawet współcześnie.

To niesamowite jak niektóre książki przeznaczone w teorii dla dzieci, potrafią być o niebo dojrzalsze do wielu pozycji dla starszych czytelników. "Ewolucja według Calpurnii Tate" to doskonały przykład takowej.
Akcja rozgrywa się na przełomie XIX i XX wieku w Teksasie. Dwunastoletnia Calpurnia jest jedyną dziewczynką w bogatej rodzinie posiadaczy ziemskich. Co za tym idzie,...