Niniejsza książka jest pokłosiem konferencji wygłoszonych w trakcie spotkań modlitewnych, które odbyły się w roku akademickim 2013-2014 w kościele św. Marka w Krakowie. Były one kierowane do wszystkich, którzy pragną pogłębić życie duchowe, szczególnie poprzez modlitwę w ciszy. Zapis audio w wersji mp3 wszystkich konferencji jest dołączony do książki na osobnym krążku CD.

Teksty rozważań zostały oparte na tłumaczeniu krytycznym Rękopisów autobiograficznych św. Teresy z Lisieux dokonanym przez Antoniego Bartosza i wydanym z okazji stulecia śmierci oraz ogłoszenia Teresy doktorem Kościoła w 1997 roku (wznowienie w roku 2013 przez Wydawnictwo Karmelitów z Krakowa). Wyjaśnienie istotnej różnicy między przyjętym tłumaczeniem a Dziejami duszy czytelnik znajdzie we Wstępie do Rękopisów autobiograficznych.

Nade wszystko Teresa jest kobietą, która w Ewangelii potrafiła odnaleźć ukryte bogactwa, okazując przy tym typową dla geniuszu kobiecego konkretność oraz umiejętność odpowiedzenia na nie językiem życia i mądrości. Wyróżnia się uniwersalnością wśród rzeszy świętych kobiet, które promieniują mądrością Ewangelii.

(Jan Paweł II, Divini Amoris scientia)

Być chrześcijaninem to coś więcej niż tylko wyznawać określony zbiór prawd wiary. „Wierzysz, że jest jeden Bóg? – pyta św. Jakub – Słusznie czynisz. Lecz także i złe duchy wierzą i drżą” (Jk 2, 19). Nie wystarczy wierzyć w Boga; trzeba Mu za-wierzyć, do końca, bezgranicznie. Także wtedy, gdy zdaje się ukrywać, zasłaniać swoją twarz. Być uczniem Chrystusa to podążać za Barankiem, dokądkolwiek idzie. To oddać życie i oddać wszystko, ryzykując same straty z ludzkiego punktu widzenia. To osobiście i bezgranicznie zaangażować się w przygodę, jaką proponuje Jezus, choćby inni mówili, że to zwykłe szaleństwo. Jak pustelnicy z Egiptu i Kapadocji, jak Franciszek i Dominik, jak Karol de Foucauld i Edyta Stein. I wielu innych przyjaciół Boga przed nami, którzy nie odmówili Mu niczego. Dziś przychodzi kolej na mnie i na ciebie. To nasze pięć minut w historii. Jezus staje przed tobą i mówi „Pójdź za Mną”. Znaczy: „Zostaw wszystko – ludzkie zabezpieczenia i kalkulacje. Nie bój się wejść na wąską ścieżkę, która prowadzi na szczyt, tam gdzie mieszkam z Ojcem w miłości Ducha Świętego. Tam, gdzie jest twój prawdziwy dom”. Jemu nie chodzi tu o zwykłe chrześcijaństwo, lecz o „chrześcijaństwo do kwadratu”!