“Wydarzenia, związane z bieżeństwem dotknęły milionów ludzi z zachodnich regionów Imperium Rosyjskiego, w którego skład wchodziły, między innymi, ziemie polskie, białoruskie i litewskie. Bieżeństwo stało się dla tych ziem wspólną tragedią, zmieniając na trwałe oblicze społeczności, w nim uczestniczącej. Krajoznawcze, lokalne spojrzenie na problem, z którym mamy do czynienia w książce, pozwala nam sto lat po wydarzeniach przybliżyć się do uczestników tych migracji. Możemy przyjrzeć się życiu codziennemu podlaskich uchodźców w głębi Imperium, roli różnych państwowych, cerkiewnych i społecznych instytucji w tym procesie, przejawom miłosierdzia i zaangażowaniu ze strony osób i organizacji, wydarzeniom z życia bieżeńców w różnych guberniach Rosji i powrotom ich do ojczyzny.

Integralną częścią książki są fotografie, dokumenty i wspomnienia. Ilustracje posiadają poszerzone treści, które z powodzeniem można wykorzystywać w pracy dydaktycznej. Przy tym są dobrej jakości - można je przeczytać, spróbować tłumaczyć, omówić, porównać. Cytaty w tekście są wyróżnione innym kolorem, co również daje możliwość bardziej wybiórczo pracować nad materiałem, segregować fakty dla formułowania argumentów. W książce widzimy kompleksowe podejście do historycznego zjawiska bieżeństwa, włącznie z tak złożonym i sprzecznym materiałem, jakim jest jego statystyka.

Książka Doroteusza Fionika jest dowodem na to, że temat bieżeństwa skupił już pewien materiał empiryczny i analityczny, dający podstawę do konstrukcji popularno-naukowej i podręcznikowej opowieści. Zaakcentowane aspekty historii bieżeństwa, na które autor zwrócił uwagę, będą mieć wpływ na dalsze badania i nauczanie o tym istotnym rozdziale najnowszej historii Polski i Białorusi.” - Wital Kornieluk