Tematyka nie w moim guście, stąd ocena.

Tematyka nie w moim guście, stąd ocena.

Taki początkujący Follet.

Taki początkujący Follet.

O, Fajnie! - myślę sobie przeglądając audiobooki na regałach w bibliotece - poczytam sobie o operacji Overlord dowiem się czegoś, rozerwę trochę bo to jednak powieść. Po lekturze stwierdzam niestety, że ani to źródło wiedzy, ani dobra rozrywka, chyba że dla lubujących się w romansach.

O, Fajnie! - myślę sobie przeglądając audiobooki na regałach w bibliotece - poczytam sobie o operacji Overlord dowiem się czegoś, rozerwę trochę bo to jednak powieść. Po lekturze stwierdzam niestety, że ani to źródło wiedzy, ani dobra rozrywka, chyba że dla lubujących się w romansach.

Cóż, rewelacja to nie jest. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że to nie tylko debiut Macieja Słomczyńskiego, ale i fakt, że to leciwa książka sensacyjna, a co za tym idzie, trudno do niej przykładać miarę współczesną, po ponad pół wieku kształtowania gatunku przez takich tuzów jak choćby Ludlum, Forsyth, Follett czy MacLean. Czas jednak robi swoje i powieść pokryła się sporym kurzem.
Podstawowy zarzut to jej nierówność narracyjna. Zaczyna się jak powieści wojenne Folletta „Klucz do Rebeki” czy „Igła”. Wojna, bohaterowie są oficerami jednej czy drugiej strony walczącej, mamy wątki romansowe z pięknymi kobietami, które okazują się szpiegami etc. Niestety następuje tytułowy 6 czerwca i D-Day i wszystko w powieści się psuje. Ba! Przez większość powieści tak w ogóle nie czuje się owego tytułowego lądowania na plażach Normandii. Tytuł więc nie do końca adekwatny. Po dacie lądowania autor swoich bohaterów albo szybko uśmierca, albo angażuje w batalistyczne przedsięwzięcia, co jest trochę opisane po łebkach, jakby autor chciał szybko skończyć pracę. O ile pierwsza połowa – choć boleśnie przewidywalna – nieco intryguje i zaciekawia, to druga połówka rozczarowuje. Szkoda.

Cóż, rewelacja to nie jest. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że to nie tylko debiut Macieja Słomczyńskiego, ale i fakt, że to leciwa książka sensacyjna, a co za tym idzie, trudno do niej przykładać miarę współczesną, po ponad pół wieku kształtowania gatunku przez takich tuzów jak choćby Ludlum, Forsyth, Follett czy MacLean. Czas jednak robi swoje i powieść pokryła się sporym...

2/3 to słaba powieść szpiegowska, pozostała 1/3 to już "akcja", ale też fantazje o Polaku który przerwał niemieckie umocnienia na plażach Normandii. Nie jest to w żadnym wypadku powieść historyczna, Boże broń.

2/3 to słaba powieść szpiegowska, pozostała 1/3 to już "akcja", ale też fantazje o Polaku który przerwał niemieckie umocnienia na plażach Normandii. Nie jest to w żadnym wypadku powieść historyczna, Boże broń.

Dobra książka. Joe Alex umiał podkręcać atmosferę i konstruować sensacyjne wątki. Można przeczytać.

Dobra książka. Joe Alex umiał podkręcać atmosferę i konstruować sensacyjne wątki. Można przeczytać.