Rebel Belle, czyli dziwniejszej książki już chyba nie znajdziecie. Tak ładnej okładki pewnie też jeszcze długo nie.

Alabama to gorący stan położony na południu USA, ludzie mówią tam z charakterystycznym południowym akcentem, kochają tradycję i są znani z bycia konserwatystami. Bohaterami książki są uczniowie elitarnej Groove Academy. Harper Jane Price jest ucieleśnieniem amerykańskiego marzenia, perfekcjonistką, która nie przeklina, nie okazuje publicznie uczuć i ma za chłopaka Ryana, na którego widok jej koleżanki wzdychają. Żyje jak królewna (historia śmierci jej siostry nie gra w tej historii większej roli) i codziennie rano budzi się z wizją rozstania królową balu oraz idealnym występem podczas Kotylionu. Wszyscy znają ją jako wiecznie zabieganą perfekcjonistkę, która łączy rolę głównej cheerleaderki z przewodniczącą samorządu i działalnością w organizacjach uczniowskich. Wszystko to jednak się zmienia, kiedy podczas corocznego szkolnego balu okazuje się, że zapomniała z domu swojego ulubionego błyszczyka, który idealnie pasowałby do jej przepięknej sukni za tysiąc dolarów i pereł. Teraz przypatrzymy się okładce. Perły już mamy, ale przypatrzmy się dokładniej. Dlaczego w książce, która zaczyna się jak kolejna wersja „Plotkary” pojawia się miecz? Służę wyjaśnieniom, bo tu właśnie zaczyna się zabawa.

Wszystko przez to, że musiała pójść do łazienki, do której wbiegł zakrwawiony szkolny woźny, który na chwilę przed śmiercią przekazał jej moc. Teraz dziewczyna dowiaduje się, że posiada niezwykłą siłę i zwinność, a wszystko dlatego, że jest Paladinem, a jej celem jest ochrona. Musi tylko sama dojść do tego, kogo ma chronić, a możliwe, że tak jak woźny - za kogo ma poświęcić swoje życie. Nagle w jej życiu pojawi się ponownie David Stark, jej odwieczny konkurent, który okaże się nikim innym, a osobą, którą Harper ma się zaopiekować.

Nie zdradzę już więcej. Powiem jedynie, że to początek wyjątkowo pokręconej historii, pełnej nieoczekiwanych zwrotów akcji. Samą treść trzeba jednak traktować od początku z przymrużeniem oka. Mam nadzieję, że nikogo nie urażę, ale tak jak w przypadku „Pulp Fiction”, i tę książkę trzeba czytać umiejętnie. Mamy tu do czynienia z królową balu, która jeszcze niedawno głównie oglądała „Plotkarę”, spędzała czas z przyjaciółmi, chłopakiem lub na planowaniu swojej przyszłości. Książka może okazać się niezwykłą przyjemnością, zabawą na długi wieczór, ale na pewno nie wszyscy podzielą tę opinię. Dla mnie w pewnym momencie zrobiło się trochę za bardzo abstrakcyjnie, jednak może trochę to wyjaśnię poprzez opis bohaterów.

Harper - na pewno jest to jeden z najlepszych aspektów tej książki, chociaż można ją uznać za jedną z najbardziej dziewczyńskich głównych bohaterek ostatnich lat. Nie jest ideałem, czasami pewnie potrafiła zaleźć komuś za skórę ze swoją perfekcyjnością. Teraz znalazła się w zupełnie nowej sytuacji, jednak nie załamuje się, cały czas próbuje znaleźć złoty środek. Język, którym się posługuje jest zabawny, co nie raz wywołało uśmiech na moich ustach.
Jej rola jako obrońca Davida Starka jest dosyć przykra, ponieważ oprócz mocy może tylko wszystko stracić, a także umrzeć. Cały koncept mocno mnie zirytował, muszę przyznać. Dodatkowo wydaje się, jakby tylko ona martwiła się, że może przydarzyć się jej coś strasznego, bo w końcu tu chodzi o bezpieczeństwo Davida.

David - z pozoru największy konkurent Harper, chociaż jak się okazuje wiele osób jest przekonanych, że łączy ich chemia, a nie nienawiść. Odludek, nosi okulary w grubych oprawkach i przesiaduje w ciemnym pokoju, gdzie pisze artykuły do gazetki szkolnej, w której niekiedy skrytykował Harper, twierdząc, że nie potrafi dobrze zarządzać samorządem. Postać pierwszoplanowa, która denerwowała mnie jednak najbardziej ze wszystkich. Na początku przez gniewne artykuły, rozpuszczanie gniewnych plotek, a potem przez bezczynność i egoistyczne nastawienie.

Ryan - idealny chłopak, który troszczy się o Harper - nie obraża się, kiedy ta go ignoruje lub zaczyna spędzać czas z Davidem. Zamiast tego pyta jak się czuje, czy może jej jakoś pomóc. Można się rozpisywać na kilka stron o nim jako o dżentelmenie, o tym jak szanuje jej zdanie, jej dziwne zachowania i fakt, że dziewczyna nie chce okazywać publicznie uczuć. Tu wędruje minus dla Harper za wszelkie, nawet nieświadome przypadki sprawienia bólu Ryanowi.

Drugim istotnym elementem fabuły jest oczywiście miłość oraz relacje między Harper a dwoma chłopakami, czyli Davidem i Ryanem. Ten pierwszy jest jak dla mnie największym minusem tej książki. Na początku niemiły, bardzo mściwy, potem obojętny, mało czuły i jak dla mnie odpychający.

Pozostali bohaterowie w większości sprawiają bardzo dobre wrażenie. Podobało mi się, że Harper posiada przyjaciółkę Bee, która jest w stanie jej wiele wybaczyć, ale także pomóc w trudnych sytuacjach. Widać, że w ich relacji nie ma zawiści.

Podsumowując, „Rebel Belle” to książka jedyna w swoim rodzaju. Po obejrzeniu samej okładki nikt nie domyśliłby się, co czeka go w środku. To z jednej strony książka paranormalna, z drugiej strony natomiast parodia swojego gatunku. Autorka puszcza do czytelnika oczko i zaprasza go do swojego świata. Na minus muszę natomiast zaliczyć postać Davida Starka, częste przekraczanie granicy groteski z przekoloryzowaniem, a także te momenty, kiedy chciałam niektóre nużące i nic nie wnoszące fragmenty. Moja ocena po recenzji może wydawać się niespójna, jednak mimo zabawie związanej z czytaniem tej książki, raczej nie sięgnę po drugą część.

Rebel Belle, czyli dziwniejszej książki już chyba nie znajdziecie. Tak ładnej okładki pewnie też jeszcze długo nie.

Alabama to gorący stan położony na południu USA, ludzie mówią tam z charakterystycznym południowym akcentem, kochają tradycję i są znani z bycia konserwatystami. Bohaterami książki są uczniowie elitarnej Groove Academy. Harper Jane Price jest ucieleśnieniem...