Wojna światopoglądów. Czy naukowcy mają duszę?

Jestem wielkim fanem Leonarda Mlodinova, w którym widzę troszkę takiego Dawkinsa fizyki - umiejętnie łączącego dydaktykę z gawędziarskim zacięciem. Tematyka inna, ale styl bardzo podobny. Czyta się tego autora lekko i przyjemnie, a człowiek wiele się dowie. Podobny też panowie mają światopogląd - odrzucają wiarę w metafizyczny świat, ale nie pozbywają się poczucia celu i sensu w życiu i nieustannie zachwycają cudownością świata, coraz lepiej poznawanego dzięki nauce i dzięki tej nauce dającemu coraz więcej powodów do zachwytu w miarę, jak poznajemy kolejne sekrety wydarte naturze.

W tej książce Mlodinov konfrontuje swoje poglądy z poglądami Deepaka Chopry, osoby wierzącej, która próbuje nam wykazać, że oprócz świata materialistycznego istnieje też świat duchowy. 18 rozdziałów traktuje na różne tematy (typu kosmos, powstanie wszechświata, Bóg, świadomość, moralność itp.) i w każdym z rozdziałów dostajemy dwie opinie na ten sam temat.

Schemat jest dość podobny: Deepak powtarza jak mantrę "nie zamykajmy się na inny świat, nie przesądzajmy niczego, bądźmy otwarci na sprawy duchowe, szukajmy głębszego sensu", Leonard zaś na okrągło prawi o metodzie naukowej, braku dowodów na świat duchowy i tym, że światem można zachwycać się i żyć godnie i szczęśliwie bez mieszania w to bytów nie manifestujących swojej obecności w fizycznym świecie.

Jak dla mnie argumenty Leonarda są dużo bardziej przekonujące, w 19 rozdziałach (epilog też liczę) wyrok jak dla mnie to 17 wyraźnie wygranych przez niego debat oraz dwa remisy (oba też ze wskazaniem na Mlodinova).

Dość istotne (i cenne),że Deepak nie agituje za żadnym konkretnym wyznaniem, nawet pojęcia "Bóg" używa ostrożnie (a Jezus, o ile dobrze pamiętam, pojawia się tylko raz, i to jako autor cytatu),bardziej wskazując na nieosobową siłę sprawczą, co kojarzyć może się z religiami wschodu - Indii czy Chin (chociaż też bezpośrednio na te wyznania nie powołuje). Leonard zaś - naukowiec pełną gębą. Przywołuje badania z różnych dziedzin, skupiając się głównie na fizyce i neurobiologii, opowiada o historii nauki, o jej potknięciach i o tym, jak mimo wszystko idzie do przodu. No i wreszcie o tym, że wcale na duchowość się nie zamyka - tylko po prostu wskazuje, że ewentualny świat duchowy nie ujawnił się jeszcze na tyle wyraźnie, aby nauka mogła się nim zająć.

Kawał dobrej literatury. Leonard geniusz w pełnej formie, wywody Deepaka bywają irytujące i obniżają trochę ocenę (chociaż też trochę wnoszą - jednak dla mnie to bardziej w sferze kilku przytoczonych ciekawostek wartych zapamiętania aniżeli wartościowych poglądów).

POLECAM!

Jestem wielkim fanem Leonarda Mlodinova, w którym widzę troszkę takiego Dawkinsa fizyki - umiejętnie łączącego dydaktykę z gawędziarskim zacięciem. Tematyka inna, ale styl bardzo podobny. Czyta się tego autora lekko i przyjemnie, a człowiek wiele się dowie. Podobny też panowie mają światopogląd - odrzucają wiarę w metafizyczny świat, ale nie pozbywają się poczucia celu i...

Jest to faktycznie wojna światopoglądów. Tematy dotyczą człowieka, jego świadomości, miejsca w wszechświecie, moralności, boga, transcendencji człowieka. Na każdy temat wypowiadają się osobno Deepak i Mlodinow. Względnie dużo tematów ociera się o fizykę - z racji wykształcenia Mlodinowa.

Mlodinow jako reprezentant koncepcji materialistycznej w mojej ocenie jest racjonalny, opiera się na faktach, nie upraszcza, przedstawia jasno, co nauka potrafi potwierdzić, a z czym ma problem. Upatruje on sens człowieka, całe jego życie we wszechświecie jako przypadek, powstanie życia pod kątem ewolucji. Całkowite 100% tego, co wyjaśnia nam nauka.

Deepak charakteryzuje jakąś dziwną, nową koncepcję połączenia nauki i religii. Usuwa osobowego boga. W każdym rozdziale, czego by nie dotyczyły sprowadza swoje wywody do istnienia wszechobecnej świadomości, która była pierwszym poruszycielem. Według niego, rzeczy nieożywione są również świadome. W ostatnim rozdziale Mlodinow zarzuca mu skopiowania wielu koncepcji z wielu wierzeń Wschodu. Tam, gdzie nauka jeszcze nie może wyjaśnić struktury materii i działania najprostszych cząsteczek, wchodzi on ze swoimi rewelacjami na temat działania sił nienamacalnych. Nadal ma to się jednak nijak do empiryzmu. Warto poczytać jego stronę, gdyż jest przykładem błędów logicznych, niespójności, sprzeczności, zwykłego kłamstwa, naciągania teorii naukowych pod własne hipotezy i myślenia życzeniowego.

Jest to faktycznie wojna światopoglądów. Tematy dotyczą człowieka, jego świadomości, miejsca w wszechświecie, moralności, boga, transcendencji człowieka. Na każdy temat wypowiadają się osobno Deepak i Mlodinow. Względnie dużo tematów ociera się o fizykę - z racji wykształcenia Mlodinowa.

Mlodinow jako reprezentant koncepcji materialistycznej w mojej ocenie jest racjonalny,...

Książka ta to dwugłos naukowca Leonarda Młodinowa (fizyka popularyzatora nauki piszącego m.in. ze Stevenem Hawkingiem) oraz duchowego nauczyciela Deepaka Chopry na takie tematy jak powstanie Wszechświata, naturę czasu, świadomości, ewolucji i tym podobnych zagadnień, które często stają się kością niezgody pomiędzy wyznawcami religii a racjonalistami przekonanymi o tym, że powyższe na pytania da się odpowiedzieć przy użyciu narzędzi i metod naukowych bez uciekania się do odwołań do bytów spoza świata materii.

Dla ścisłości muszę napisać, że polskie tłumaczenie tytułu zniekształca go i powinno brzmieć: Wojna światopoglądów. Nauka kontra duchowość. Pytanie o duszę naukowców jest słabe.

Interesowało mnie co powie Deepak Chopra, jakich argumentów użyje by przekonać czytelników o istnieniu wszechogarniającej świadomości (bo o bogu osobowym nie ma mowy),kosmicznego bytu stwarzającego wszystko i nadającego światu cel i znaczenie. Chopra uzywa mnóstwa terminów naukowych w całkiem dowolnych znaczeniach - wszystko u niego jest kwantowe a świadomość występuje na poziomie atomów. Są to słowa z zakresu twardej nauki wplecione w narrację new-age'ową, żadnych konkretów, uogólnienia, dowody prowadzone w sposób urągający logice. Naprawdę trudno uznać atom żelaza, który znajduje się w czerwonej krwince w krwiobiegu człowieka za część świadomości Wszechświata. Albo przejąć się pytaniem gdzie ma miejsce zachód słońca, który widzimy oczami wyobraźni? Oczywiście, że w przestrzeni mentalnej, która na pewno nie jest wytworem mózgu.

Przyznać muszę, że słabo wypadł Młodinow w rozdziale o mierzeniu czasu. Wiem, że miał na myśli fizyczne pomiary ale wypadło to wyjątkowo blado w kontraście z Choprą, który zajął się subiektywnym odczuwaniem upływ czasu.

Debatę tę uważam za bardzo ciekawą, rzeczową i pozbawioną złośliwości. To po prostu pokazanie dwóch światopoglądów, swego rodzaju protokół rozbieżności. Dla czytelnika z kolei jest to przyczynek do zastanowienia się, który światopogląd jest mi bliższy i dlaczego. Bardzo ciekawe, polecam.

P.S. O ile Młodinow czyta książkę w przyjemny dla ucha sposób Chopra ma silny akcent i czasami trudno było go zrozumieć. Usypiał mnie jego monotonny głos, więc może lepiej przeczytać tę pozycję tradycyjnie oczami.

Książka ta to dwugłos naukowca Leonarda Młodinowa (fizyka popularyzatora nauki piszącego m.in. ze Stevenem Hawkingiem) oraz duchowego nauczyciela Deepaka Chopry na takie tematy jak powstanie Wszechświata, naturę czasu, świadomości, ewolucji i tym podobnych zagadnień, które często stają się kością niezgody pomiędzy wyznawcami religii a racjonalistami przekonanymi o tym, że...

"Wojna światopoglądów" zbudowana jest na zasadzie konfrontacyjnych esejów dwóch adwersarzy.
Deepak Chopra reprezentuje pogląd mistyczno-naukowy, zaś Leonard Młodinow racjonalno-naukowy.
Obaj pochylają się nad kilkunastoma tematami styku nauki z transcendentnym elementem naszego pojmowania świata.
Chopra uparcie dopatruje się w świecie głębszej niż doświadczalnie-naukowej, nadającej Wszechświatowi sens, siły. Zakłada, że emergencja dowodzi istnienia poziomu niedostępnego poznaniu zmysłowemu, takiego kwantowego duszo-podobnego stanu fundamentalnego.
Dla mnie to współczesna forma scholastycznego interpretowania wszystkiego jednym pozazmysłowym absolutem.
Młodinow, choć nie wytacza dział ostatecznych, stara się studzić emocje Chopry. Jest przy tym precyzyjny, jak to tylko możliwe w przypadku popularnej publikacji. Według mnie zbija większość argumentacji oponenta. Krok po kroku pokazuje, że obecny stan badan naukowych, choć nie tłumaczy wszystkiego, daję wystarczająco solidne podstawy do nieuwzględniania nadnaturalnych wyjaśnień. Staje po stronie Laplace'a w dyskusji z Napoleonem, gdy ten tłumaczył się, że w jego podręczniku do mechaniki pojęcie Bóg nie było potrzebne.
Cały spór o odmienność opisu świata obu panów można podsumować stwierdzeniem, że Młodinow odpowiada na pytania JAK, zaś Chopra potrzebuje jeszcze odpowiedzi na pytania DLACZEGO.

Ale czy Wszechświat ma sens?
Możecie nie podzielać mego zdania, ale "Wojnę światopogladów" należy przeczytać, by wyrobić sobie własne zdanie o tym co jest.

"Wojna światopoglądów" zbudowana jest na zasadzie konfrontacyjnych esejów dwóch adwersarzy.
Deepak Chopra reprezentuje pogląd mistyczno-naukowy, zaś Leonard Młodinow racjonalno-naukowy.
Obaj pochylają się nad kilkunastoma tematami styku nauki z transcendentnym elementem naszego pojmowania świata.
Chopra uparcie dopatruje się w świecie głębszej niż doświadczalnie-naukowej,...

Bardzo absorbująca forma dyskusji na zasadzie porównań opozycyjnych poglądów. Z jednej strony człowiek broniący naukę, z drugiej odpowiadający po stronie religii i duchowości (choć lekarz, endokrynolog).
Leonard Mlodinov- pierwszy bohater, ma duże znaczenie i autorytet z racji tego, że jest wykładowcą na Caltech, a pracę doktorską pisał z fizyki teoretycznej. Ma duże powiązania z Richardem Feynmanem, nie tylko zawodowo, ale i przekonaniowo.
Drugi, Deepak Chopra, niby naukowiec, autor kilkudziesięciu książek, także autorytet, a jednak wierzący.
Obaj pięknie skonstruowali odpowiedzi na intrygujące pytania. Literacki język przepełniony ciekawostkami, informacjami.
Książka wartościowa, ucząca, mądra i zmuszająca do dyskusji, do tworzenia swoich poglądów.

Bardzo absorbująca forma dyskusji na zasadzie porównań opozycyjnych poglądów. Z jednej strony człowiek broniący naukę, z drugiej odpowiadający po stronie religii i duchowości (choć lekarz, endokrynolog).
Leonard Mlodinov- pierwszy bohater, ma duże znaczenie i autorytet z racji tego, że jest wykładowcą na Caltech, a pracę doktorską pisał z fizyki teoretycznej. Ma duże...

Nauka i religia ścierały się poglądowo zawsze i wszędzie. Werbalna walka trwa od zaranie dziejów i nigdy się to nie zmieni. Należy pamiętać, że światopoglądowy kij ma dwa końce. I choć dyskusje trwają, to nie żadna ze stronie planuje odpuścić w przeciąganiu liny na swoją stronę.

Nie inaczej się stało w przypadku autorów ""Wojna światopoglądów. Czy naukowcy mają duszę?".
Deepak Chopra z wykształcenia internista endokrynolog, jest autorem ponad sześćdziesięciu książek przetłumaczonych na ponad osiemdziesiąt języków. Jego książki trafiły na listę bestsellerów "New York Times", zarówno w kategorii fikcji literackiej, jak literatury popularnonaukowej. Jest on uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli nurtu nowej duchowości.
Natomiast Leonard Mlodinow obronił pracę doktorską z fizyki teoretycznej na University of California w Berkeley. Jest wykładowcą na Caltech oraz autorem bestsellerów z listy "New Tork Times", w tym takich pozycji jak "Matematyka niepewności.Jak przypadki wpływają na nasz los" i "Wielki projekt". Ta druga pozycja została napisana wspólnie ze Stephenem Hawkingiem i trafiła na pierwsze miejsce listy bestsellerów 'New York Timesa". Leonard Mlodinow pisał również na potrzeby serialu Star Trek. Następne Pokolenia.

Zamysł książki pojawił się po programie , gdzie obaj panowie, choć się nie znali brali udział. Obaj doszli do wniosku, że ich światopoglądy się różnią i postanowili swoje argumenty przedstawić go na kartach książki.
Autorzy dyskutują i próbują odpowiedzieć na takie pytania jak : powstał wszechświat, czy wszechświat ewaluuje, o wiemy o naturze czasu, czym jest życie, czy Darwin miał racje co do ludzkiego pochodzenia itp.

Autorzy próbują odpowiedzieć na te pytania . Deepak stoi po stronie religii a Mlodinow po stronie nauki. Wymiana zdań nie ejst brutalna, ale rzeczowa, szeroko pojęta Przedstawiają bogaty katalog przemyśleń, od natury umysłu i świadomości aż po kwestie boga i mózgu.

Książka nie jest dla każdego. Jeżyk i styl miejscami bywają trudne i skomplikowane . Obaj panowie przytaczają naukowe poglądy i dowody oraz religijne dogmaty. Osoby zainteresowane tematem wczytają się szybko i bez problemu. Natomiast tych , którym tematyka jest obca przeczytanie tej lektury może zając więcej czasu.
Podsumowując jest to pozycja ciekawa, choć tematyka jest dosyć kontrowersyjna. Aczkolwiek bardzo współczesna.

Nauka i religia ścierały się poglądowo zawsze i wszędzie. Werbalna walka trwa od zaranie dziejów i nigdy się to nie zmieni. Należy pamiętać, że światopoglądowy kij ma dwa końce. I choć dyskusje trwają, to nie żadna ze stronie planuje odpuścić w przeciąganiu liny na swoją stronę.

Nie inaczej się stało w przypadku autorów ""Wojna światopoglądów. Czy naukowcy mają...

„Wieczność darzy wielką miłością wytwory czasu” –Whilliam Blake

Deepak Chopra to z wykształcenia lekarz, jest autorem ponad sześćdziesięciu książek, które trafiły na listę bestsellerów „New York Times”. Oprócz tego, jego dzieła przetłumaczone zostały na osiemdziesiąt pięć języków. Leonard Mlodinow obronił pracę doktorską z fizyki teoretycznej, jest wykładowcą na Caltech, oraz autorem bestsellerów z listy „New York Times”. Dwoje wybitnych specjalistów, spotyka się na łamach książki Wojna światopoglądów, w której dyskutują o odwiecznym sporze pomiędzy nauką, a religią.

Po tę książkę sięgnęłam z dużym zapałem, jest to temat, który bardzo mnie interesuje. Od początku kibicowałam religii, gdyż ten światopogląd jest mi bliższy. Przyznam, że lektura okazała się dla mnie bardzo dużym wyzwaniem, jest napisana bardzo dojrzałym i trudnym językiem.

W książce Wojna Światopoglądów Deepak, reprezentuje duchowość, natomiast Leonard naukę. Dochodzi do dyskusji na wiele tematów, od Kosmosu przez Umysł i mózg po samego Boga. Lektura podzielona jest na pięć części, w każdej z nich przedstawiciel danego światopoglądu podaje stosowne argumenty by udowodnić swoją rację. By było sprawiedliwie, specjaliści podzielili się, czyli raz swoje argumenty, jako pierwszy przedstawia Deepak, innym razem Leonard. Wiele razy dochodzi do „sprzeczek”, co jest w tym temacie nieuniknione, nie brakuje również zgody w niektórych poglądach.

Jest to bardzo wartościowa lektura, odpowiada na wiele trudnych pytań. Każdy sam może zdecydować, za czym stoi i jaki światopogląd jest mu bliższy. Mnie zdecydowanie bardziej przekonywał Deepak, być może nie jestem obiektywna, ponieważ od początku byłam nastawiona na religię. Nie będę ukrywać, jest to bardzo trudna książka, nie dla wszystkich. Wiele przytoczeń, czy „dowodów” opisywanych przez Leonarda było dla mnie niejasnych, nie potrafiłam zrozumieć, co chce mi przekazać. Oczywiście, było to związane z moją niewielką wiedzą na temat matematyki, czy fizyki. Nie podobało mi się to, że czuję się „zielona”.

Bardzo zaintrygowały mnie dyskusje na tematy: Czy wszechświat jest świadomy? oraz Co czyni nas ludźmi? Nie będę Wam tu dosłownie przytaczała, co zawierają te rozdziały, jednak były one dla mnie niesamowicie ciekawe. Nie da się pominąć, że ta książka zawiera wiele ważnych informacji i możemy bardzo dużo się z niej dowiedzieć i wyciągnąć dla siebie.

Od dawna wiadomo, że coraz więcej osób obstaje za tym, że to nauka ma swoją rację na temat tego jak powstał i jak funkcjonuje wszechświat. Ja należę jednak do tych osób, które uważają, że to religia ma rację, dzięki tej lekturze mogłam poznać wiele argumentów za i myślę, że teraz w wielu sytuacjach będę wiedziała jak bronić swój światopogląd. Ja byłam i wciąż jestem pod ogromnym wrażeniem wiedzy tych dwóch autorów, oboje po części dowiedli swego. Każda osoba, która jest zainteresowana tym tematem, powinna sięgnąć po tę książkę.

Wojna światopoglądów to na pewno nie lektura na jeden wieczór, ja czytałam ją bardzo długo. Nie pomyślcie w takim razie, że jest nudna. O nie! Przy nudzie, to ona na pewno nie stała. Treść jest napisana bardzo naukowym językiem, wielokrotnie trudno jest zrozumieć co dany pisarz chce nam przekazać i trzeba przysiąść i się zastanowić. Nie żałuję, że poświęciłam tej książce tyle czasu, jest ona bardzo wartościowa i dokładna, a przede wszystkim fascynująca. Polecam ją wszystkim osobom, których temat nie przeraża i które chcą się dowiedzieć czegoś więcej na temat tych dwóch sprzecznych światopoglądów. Po tej lekturze nie da się czuć niedouczonym!

www.studnia-pelna-ksiazek.blogspot.com

„Wieczność darzy wielką miłością wytwory czasu” –Whilliam Blake

Deepak Chopra to z wykształcenia lekarz, jest autorem ponad sześćdziesięciu książek, które trafiły na listę bestsellerów „New York Times”. Oprócz tego, jego dzieła przetłumaczone zostały na osiemdziesiąt pięć języków. Leonard Mlodinow obronił pracę doktorską z fizyki teoretycznej, jest wykładowcą na Caltech,...