Planowałam samotny weekend z książką i już miałam w rękach Stephena Kinga, ale w ostatniej chwili zdecydowałam się na "Siłę strachu" autorstwa Koethi Zan.

Książka przedstawia losy Sary, która 10 lat wcześniej została uwięziona w piwnicy psychopaty wraz z przyjaciółką i dwiema innymi dziewczynami. Po 3 latach horroru, udało jej się uciec, a porywacza umieszczono w więzieniu.
Teraz Jack Derber ubiega się o zwolnienie warunkowe, a Sarah i pozostałe ofiary, muszą ponownie zmierzyć się z przeszłością, żeby ten potwór nie wyszedł na wolność.

Książka nie była zła, ale ponieważ okoliczności do lektury były nadzwyczajnie sprzyjające, to bardzo chciałam przeczytać książkę, która mnie wciągnie, pochłonie i sprawi, że nie będę mogła się oderwać. Opis na okładce zapowiadał historię wzbudzającą spore emocje.

Pierwsze 100 stron ciągnęło się troszkę, więc przebrnięcie ich zajęło mi dwa dni, ale następnie historia nabrała tempa i było już coraz lepiej. Kilka razy towarzyszyło mi przyspieszone bicie serca, a nawet strach.

Jednak mam pewne zastrzeżenia.

Po 1. może wydam Wam się psychopatką, ale nie rozumiem dlaczego z thrillera zostały usunięte wszystkie drastyczne sceny przemocy? Książka nie opisuje sposobów tortur - które są kluczowe dla tej opowieści.

Po 2. Ciąg zdarzeń przedstawiony w książce, w większości jest w tak delikatny i miałki, że pod koniec w zasadzie ciężko poskładać sobie wszystkie wydarzenia w kolejności chronologicznej.

Ta historia miała wszystko czego potrzeba, by zrobić z niej lekturę, która zapiera dech w piersiach. Niestety autorka okazała się zbyt delikatna na taki temat i pod koniec można odczuwać pewien niedosyt. Jednak muszę przyznać, że podczas czytania czułam taki swoisty klimat, więc książka jak najbardziej zasługuje na 7 gwiazdek!

Planowałam samotny weekend z książką i już miałam w rękach Stephena Kinga, ale w ostatniej chwili zdecydowałam się na "Siłę strachu" autorstwa Koethi Zan.

Książka przedstawia losy Sary, która 10 lat wcześniej została uwięziona w piwnicy psychopaty wraz z przyjaciółką i dwiema innymi dziewczynami. Po 3 latach horroru, udało jej się uciec, a porywacza umieszczono w...

Po tę książkę sięgnełam z przypadku. W takim jednym sklepie, do którego czasem zaglądam są książki po angielsku za 2 zł. Biorę wtedy wszystko co jest 🙈 Grzechem byłoby nie brać 😅

'The never list' w języku polskim widnieje jako 'Siła strachu' i ma dość wysoką ocenę na lc. W wielkim skrócie fabuła jest o dziewczynach, które przez 3 lata były przetrzymywane w piwnicy jakiegoś psychopaty, który się nad nimi znęcał fizycznie i psychicznie. Byłoby fajnie gdyby historia była głównie o tym, niestety cała książka przedstawia jak dziewczyny po 10 latach chyba, próbują znaleźć dowody byleby ich sprawca nie został zwolniony warunkowo. Ok, to też mogłoby być w miarę ciekawe, gdyby nie główna bohaterka. Przerysowana totalnie. Irytująca. Powtarzająca się. Bojącą się wszystkiego. Chciałoby się rzec, robiaca z siebie ofiarę, jednak głupio mi to tu brzmi, bo ofiarą de facto była 😅 Ale wiecie, była taką ofiarą, której się nie współczuje, a marzy sie by się w końcu zamknęła, bo gada bezsensu. Nie mogłam jej zdzierżyć. Zepsuła mi cała książkę, która miała w sobie jakiś tam potencjał. Koniec końców nie podobała mi się. Jedyny plus za to, że mogłam poczytać sobie coś po angielsku. Wzbogaciłam się przynajmniej o słownictwo związane bdsm🙈 nie wiem czy mi się kiedykolwiek przyda, ale zawsze to coś 😅😆

Po tę książkę sięgnełam z przypadku. W takim jednym sklepie, do którego czasem zaglądam są książki po angielsku za 2 zł. Biorę wtedy wszystko co jest 🙈 Grzechem byłoby nie brać 😅

'The never list' w języku polskim widnieje jako 'Siła strachu' i ma dość wysoką ocenę na lc. W wielkim skrócie fabuła jest o dziewczynach, które przez 3 lata były przetrzymywane w piwnicy...

Spoko lektura. Polecam.

Spoko lektura. Polecam.

Czyta się szybo i z ciekawością. Zirytowała mnie końcówka gdy główne bohaterki dały się złapać po raz 3, było to aroganckie, głupie zachowanie i ciut naciągane.
Mimo wszystko polecam

Czyta się szybo i z ciekawością. Zirytowała mnie końcówka gdy główne bohaterki dały się złapać po raz 3, było to aroganckie, głupie zachowanie i ciut naciągane.
Mimo wszystko polecam

Książka nieco rozminęła się z moimi oczekiwaniami. Liczyłem na trzymający w napięciu thriller, a otrzymałem studium przypadku psychologicznych rozważań kobiety porwanej w okresie studenckim. Nie potrafiłem się zatracić bez reszty w fabule książki, ot takie czytadło, momentami przynudnawe. Może kobiety bardziej będę się uosabiać z główną bohaterką bo jak dla mnie to taka neurotyczka, niestabilna psychologicznie i po prostu dziwna.
Nie mogę więc polecić z pełnym przekonaniem.

Książka nieco rozminęła się z moimi oczekiwaniami. Liczyłem na trzymający w napięciu thriller, a otrzymałem studium przypadku psychologicznych rozważań kobiety porwanej w okresie studenckim. Nie potrafiłem się zatracić bez reszty w fabule książki, ot takie czytadło, momentami przynudnawe. Może kobiety bardziej będę się uosabiać z główną bohaterką bo jak dla mnie to taka...

Gdy tylko zobaczyłam tą książkę w kiosku, jako dodatek do jakiegoś kobiecego magazynu, wiedziałam, że ta książka mi się spodoba. I nie pomyliłam się. Pochłonęłam ją w kilka godzin. Zaczęłam dość późno, przez co zamiast iść spać, czytałam dalej. Bo byłam zaciekawiona, zaintrygowana, zafascynowana historią.

Ok, przyznam, iż kilka rzeczy mnie w ogóle nie zaskoczyło. Przede wszystkim pewne rozwiązanie sytuacji zostawione na koniec, które miało chyba dać efekt "wow, to niemożliwe". Akurat tą jedną rzecz podejrzewałam od początku. Ale może oglądam za dużo thrillerów, choć ostatnio przyznam, iż ten gatunek jakoś omijam. Nie celowo, ale zawsze się trafi coś innego do oglądnięcia, przeczytania. Coś, co chciałam poznać już wcześniej. Ale nadal lubię thrillery, ten dreszczyk emocji, który towarzyszy mi podczas lektury. Tutaj towarzyszył mi przez cały czas.

Akcja rozgrywa się w czasie rzeczywistym, ale nie brakuje też retrospekcji. Bohaterką, która jest też narratorem jest Sara - jedna z dziewczyn porwanych przez psychopatę. Wydarzenia mają miejsce dziesięć lat po uwolnieniu się dziewczyn z rąk człowieka, który je przetrzymywał w piwnicy. Sara wciąż nie pogodziła się z przeszłością. Nagle przyszedł czas, by znów zajrzała do wspomnień i wróciła do traumatycznych przeżyć.

Lekturę przeczytałam bardzo szybko. Ma prosty język. Fabuła wciąga już od pierwszej strona. Historia jest ciekawa. Czytamy nie tylko o tym, co się wydarzyło, co się dzieje w czasie rzeczywistym, ale poznajemy też Sarę, jej lęki, jej traumy. Sara jest dziewczyną, której od początku się współczuje. Jej lęki są zrozumiałe, przez to, co przeszła. Czułam w stosunku do niej przede wszystkim współczucie. Całkiem inaczej miałam w stosunku do dziewczyn, z którymi była w piwnicy. Owszem, im też współczułam. Ale przede wszystkim cieszyłam się, że potrafiły wrócić do normalnego życia, choć to na pewno było trudne, bardzo trudne.

Fabuła trzyma w napięciu. Przeszłość jest ciekawa, ale teraźniejszość jest pełna akcji i niebezpieczeństwa. Każdy krok Sary wzbudzał u mnie niepokój. Czułam, że coś się wydarzy niedobrego. Naprawdę się bardzo wciągnęłam w historię, która pokazuje, iż czasem choć robimy wszystko, co ma nas uchronić od niebezpieczeństwa, i tak wpakowujemy się w kłopoty. Sara i Jennifer działały według schematów, które mają im przynieść bezpieczne życie. Miały zrobioną listę "Nigdy", czyli w punktach wypisały, co nigdy nie mogą zrobić. A i tak trafiły w ręce psychopaty.

Retrospekcji nie było tak dużo jak myślałam, że ich będzie. Jednak każda z nich pokazywała grozę, w której dziewczyny się znajdowały. Opisy tortur nie były dokładnie opisane. Lecz to nie wystarczyło, by wyobraźnia nie dodała obrazów dziewczyn przeżywających piekło. Aż dziwne, że nie śniły mi się koszmary.

Jeśli chodzi o postać psychopaty. Idealnie wpasowuje się w schemat, który mam w głowie, gdy myślę o takich osobach. Na zewnątrz idealny: sąsiad, pracownik, przyjaciel. Potrafi sprawić, że ludzie go lubią słuchają. Zaś wewnątrz zamienia się potwora. Nikt z otoczenia nie pomyślałby sobie, że ta osoba potrafi nadawać cierpienie, ból. Nikt nie wpadłby na to, że taka osoba kogoś przetrzymuje. Właśnie taki jest psychopata z książki. Idealnie wpasowujący się w opinię o psychopatach. Co najgorsze, nie miał na tyle traumatycznych przeżyć, by go móc jakoś usprawiedliwić. Po prostu był zły, miał chore fantazje, które zechciał realizować.

Książkę polecam. Dużo czasu się przy niej nie traci. Świat wykreowany przez autorkę jest wciągający, bohaterowie ciekawi. I choć czasem dzieją się w niej nieprawdopodobne zdarzenia, ja na nie nie zwróciłam uwagi, gdyż była ona zbyt pochłonięta wydarzeniami, które właśnie poznawałam.

Gdy tylko zobaczyłam tą książkę w kiosku, jako dodatek do jakiegoś kobiecego magazynu, wiedziałam, że ta książka mi się spodoba. I nie pomyliłam się. Pochłonęłam ją w kilka godzin. Zaczęłam dość późno, przez co zamiast iść spać, czytałam dalej. Bo byłam zaciekawiona, zaintrygowana, zafascynowana historią.

Ok, przyznam, iż kilka rzeczy mnie w ogóle nie zaskoczyło. Przede...

Straszna historia o psychopacie spełniającym swoje chore fantazje..

Nikt nie zasługuje na takie przeżycia, jakie zostały opisane w tej książce.

Straszna historia o psychopacie spełniającym swoje chore fantazje..

Nikt nie zasługuje na takie przeżycia, jakie zostały opisane w tej książce.

Książka z gatunku - ot, takie czytadło. Sie czyta samo, samo wylatuje z pamięci.

Znam lepsze thrillery, ten jest dobry, ale nie urywa d...:) Kuło w oczy odrealnione zachowania dziewczyn, niby z mega traumą, kilka lat w piwnicy, ostre lęki społeczne, ale jak przychodzi co do czego to same postanawiają prowadzić dochodzenie, ładują się do domu, w którym były więzione i oczywiście kończy się wszystko po amerykańsku. Po drodze jedna z nich jeszcze uwalnia konwój porwanych dziewcząt.
Takie tam wątki raczej z gatunku superbohaterów niż realnych postaci, mimo to w wolny weekend można nad nią usiąść.

Książka z gatunku - ot, takie czytadło. Sie czyta samo, samo wylatuje z pamięci.

Znam lepsze thrillery, ten jest dobry, ale nie urywa d...:) Kuło w oczy odrealnione zachowania dziewczyn, niby z mega traumą, kilka lat w piwnicy, ostre lęki społeczne, ale jak przychodzi co do czego to same postanawiają prowadzić dochodzenie, ładują się do domu, w którym były więzione i...

Ciężko mi było zacząć tą książkę po świetnym "Obserwatorze" Charlotte Link. Początek męczyłem dość długo,aż udało mi się wciągnąć. Opowiadana historia jest naprawdę ciekawa (głównie ze względu na motyw głównego czarnego charakteru) i im dalej jesteśmy, tym bardziej chcemy dotrzeć do finału. Niestety, finał ten jest opisany bardzo szybko i jakby od niechcenia, zupełnie jak gdyby autorka za wszelką cenę chciała skończyć już skończyć pisać i biec do wydawcy. I tylko dlatego oceniam książkę jako "bardzo dobrą",a nie "rewelacyjną",bo gdyby nie zakończenie to spokojnie zasługiwałaby na ten tytuł.

Ciężko mi było zacząć tą książkę po świetnym "Obserwatorze" Charlotte Link. Początek męczyłem dość długo,aż udało mi się wciągnąć. Opowiadana historia jest naprawdę ciekawa (głównie ze względu na motyw głównego czarnego charakteru) i im dalej jesteśmy, tym bardziej chcemy dotrzeć do finału. Niestety, finał ten jest opisany bardzo szybko i jakby od niechcenia, zupełnie jak...

Znowu...jak dla mnie bardzo dobra ksiazka przede wszystkim psychologiczna a dopiero pozniej "kryminalna".

Znowu...jak dla mnie bardzo dobra ksiazka przede wszystkim psychologiczna a dopiero pozniej "kryminalna".