Przed II Wojną Światową tereny bieszczadzkie zamieszkiwali ludzie różnych narodowości i różnych wyznań. Znaczącą część z nich stanowili Rusini (ok. 80%),wewnętrznie podzieleni na kilka grup, w tym na Łemków, Bojków, Dolinianów i Hucułów. O tych drugich traktuje książka Roberta Bańkosza „Cerkwie bieszczadzkich Bojków”.
Bojkowie byli grupą zamkniętą; niechętnie opuszczali swoje tereny, w przeciwieństwie do chętnie emigrujących Łemków, z nieufnością podchodzili do ludzi innych grup etnicznych, nie lubili zmian. Ich życie było proste i skromne, natomiast do wiary podchodzili zgoła odmiennie i żywo celebrowali wszelkie obrzędy. Ma to odwzorowanie w architekturze cerkwi, ponieważ z zewnątrz wydawały się mieć proste kształty i skromne wykonanie, natomiast w środku były kolorowe i bogato zdobione. Ukraińcy odwiedzający świątynie rzymskokatolickie zawsze są zaskoczeni o wiele mniejszym przepychem, a przede wszystkim ilością kwiatów wokół ołtarza.
„Cerkwie bieszczadzkich Bojków” są kontynuacją dla „Cerkwi Szlaku Ikon” i zawierają informacje na temat cerkwi zlokalizowanych w obecnym powiecie bieszczadzkim, w tym ich architektury (Ukraiński historyzm galicyjski). Niestety, większość przykładów musiała zostać zilustrowana za pomocą szkiców i opisów, ponieważ niewiele dotrwało do naszych czasów. Cerkwie w typowym stylu bojkowskim zachowały się natomiast w jeszcze mniejszej ilości.
Jak w poprzedniej części, pojawiają się rozdziały dotyczące nie tylko konkretnych cerkwi ale również całego stylu architektonicznego lub konkretnych oznaczeń. W tym przypadku są to rozdziały poświęcone ukraińskiemu historycyzmowi galicyjskiemu oraz pochodzeniu i znaczeniu krzyży.
Konstrukcja tej monografii jest identyczna z poprzednią i oprócz wielu czarno-białych fotografii na końcu książki umieszczono wkładkę z kolorowymi zdjęciami cerkwi i ikon. Szata graficzna jest równie przyjemna dla oka. Jest to świetne uzupełnienie do „Cerkwi Szlaku Ikon” ale również bogaty w informacje przewodnik dla turystów odwiedzających powiat bieszczadzki.

Przed II Wojną Światową tereny bieszczadzkie zamieszkiwali ludzie różnych narodowości i różnych wyznań. Znaczącą część z nich stanowili Rusini (ok. 80%),wewnętrznie podzieleni na kilka grup, w tym na Łemków, Bojków, Dolinianów i Hucułów. O tych drugich traktuje książka Roberta Bańkosza „Cerkwie bieszczadzkich Bojków”.
Bojkowie byli grupą zamkniętą; niechętnie opuszczali...